Op Colors, het langverwachte album van muzikale kameleon Beck, bevestigt hij zijn status als een van de meest interessante artiesten van zijn generatie.

Al van bij opener Colors is het een feest van herkenning. Upbeat popmuziek die zo rijk en gelaagd is dat die eigenlijk alleen maar uit de koker van Beck Hansen kan komen. Colors is een album waar hij jarenlang aan werkte. Dat proces bestond vaak uit vallen en weer terug recht krabbelen, zo liet hij in diverse interviews verstaan. Maar de trial en errorfase werkte en zodoende levert Beck na relatief sobere albums zoals het recentere Morning Phase met het veelkleurige Colors een feestelijk tegengewicht.

Eerder gaf hij al beestige singles als Wow en het prachtige Dreams vrij. Die geven al sterk de richting van het hele album aan. Colors is kwiek, opgewekt, en vol van frisse energie. Een beetje alsof Beck zich nooit beter heeft gevoeld. Heel het album door is er sprake van een koortsige euforie die alles mogelijk lijkt te maken. Die wordt onder meer geïllustreerd door het eveneens al eerder vrijgegeven Up All Night waarin hij zich van clichés bedient als “There’s nothing I wouldn’t rather do / I just wanna stay up all night with you”.

Als vanouds laat Beck zich op dit mee door producer Greg Kurstin in L.A. opgenomen album leiden door allerhande thema’s en inspiraties. Zo is Dear Life slechts een manier om het leven zelf te bevragen, terwijl het funky No Distraction hetzelfde doet met moderne technologie (smartphones, apple watches,..) en en passant een echo van Daft Punk’s samenwerking met Pharrell Williams’ Get Lucky de mix in smokkelt.

Gaandeweg wordt duidelijk dat dit Colors een behoorlijk complex album is, ondanks het gegeven dat de songs hapklaar geserveerd worden. Het is pop, bijzonder goed gemaakte pop zelfs. Tien nieuwe Beck songs die vooral het leven zelf moeten bevestigen. Misschien is Colors zelfs het meest vitale album dat Beck tot hiertoe maakte. Het nieuwe Colors is overduidelijk een party-album, eentje dat Beck eigenlijk zo in de vingers heeft. Hij is ontzettend gelukkig en wil dat geluk vanzelfsprekend met de wereld delen. Of zoals hij het in Fix Me formuleert : “I don’t mind if the sea washes over the city tonight / I’m set free”.

Die zorgeloosheid is een van de meest wezenlijke kenmerken van dit nieuwe Beck album. Fans gaan hier vast van smullen, ook al omdat hij als vanouds allerlei muzikale invloeden opslorpt (Beatles, Prince, Daft Punk, Sly And The Family Stone,..). Kortom: party up, die nieuwe Beck.Tezelfdertijd zitten we ergens met het idee dat het net iets té gladjes weghapt. Vrijwel élke song op Colors is een potentiële single, waardoor we durven opperen dat enige tegendraadsheid misschien meer aangewezen was.

Colors is zodoende een kaleidoscopische muzikale ervaring in high definition. Héél fijn album van muzikale kameleon Beck, die ook met dit nieuwe album bevestigt dat hij een van de meest boeiende artiesten van deze generatie is.