De veelzijdige uit Chicago afkomstige gitarist Bill MacKay heeft moeite met stilzitten en blijft het liefste muzikaal in beweging. Zo verrast hij mij een paar maanden geleden nog met het gelegenheidstrio Black Duck, waar ook bassist Doug McCombs en jazzdrummer Charles Rumback hun kunsten tentoon stellen. Nu ligt de volgende release alweer klaar. BCMC is het samen met Cooper Crain opgezette project, waarvan Foreign Smokes het eindresultaat is. Ondanks de bejubelende woorden op het internet over de vooruitgeschoven eerste The Swarm single blijkt dat ze in de zomer van 2021 al onder hun eigen naam Ripple in High Tide in een beperkte oplage van honderd stuks op de markt brengen. Dit tweetal tracks wordt nu door titelstuk Foreign Smokes en Sunset Saturn aangevuld.

Cooper Crain is behalve het CAVE en Bitchin Bajas bandlid een muzikale alleskunner die bij het grote publiek vooral vanwege zijn rol als producer en engineer bij albums van Bonnie “Prince” Billy, Josephine Foster en Ty Segall bekend is. In die hoedanigheid komt hij in 2019 al bij Bill MacKay terecht, waarvan hij Fountain Fire onder handen neemt. Op Foreign Smokes speelt de sfeermaker alle toetsenpartijen in en visualiseert hij het soundklimaat met berustende drones. Want daar draait het voornamelijk om, met betoverende improvisaties de luisteraar binden, veroveren en ontroeren. Dat ze bij de afronding daarvan soms zichzelf voorbij lopen getuigt het vreemde abrupte einde van Ripple in High Tide wel. Bij een soundgoeroe als Cooper Crain verwacht je dat hij hier meer aandacht aan besteedt, maar goed dit is dan ook het enige smetplekje op Foreign Smokes, maar het blijft jammer.

Dat het tweetal weet hoe ze spanning moeten opbouwen bewijzen ze wel in het psychedelische seventies getinte Foreign Smokes progrock begin. Het creatieve muzikale gezichtsveld van Bill MacKay rijkt veel verder dan de gemiddelde gitarist. Zijn vingers bewandelen avontuurlijk de snaren en leggen er een dwarse droogstoffige savanne filmische lading overheen. Het is prachtig hoe Bill MacKay het niets laat leven, een nieuwsgierige ontdekkingstocht waarbij lagen zich als mistflarden opstapelen. Cooper Crain is hierbij de wegdromende katalysator, die met zijn verwaaiende drones Foreign Smokes in beweging zet. The Swarm ontwaakt, geeft kleur aan de leegte en ontaardt al snel in een drukkende laag liggende wolkendepressie. Het magisch trippende langzaam bezwerende The Swarm heeft het profetische van een dreigende Bijbelse sprinkhanenplaag welke vanuit de stilte het moment afwacht om toe te slaan.

Het glinsterende Ripple in High Tide slaapliedje veroorzaakt kleine aardschokjes die bruut door hard dreunende Jungle Book olifantenstappen van de voorbij lopende bas verstoord worden. Voor mij de minste passage van het viertal waarbij ze teveel van echo feedbacks gebruik maken. Slordig, rommelig, met het eerder aangegeven plotselinge einde waar ze pardoes de stekker eruit trekken. Van deze twee ervaringsdeskundigen verwacht je dus meer subtiliteit, deze botte afronding past niet in het geheel. Waarschijnlijk staat vooral de spontaniteit van de hallucinerende jamsessie op de voorgrond en is het eindresultaat minder van belang. Gelukkig herstelt het fabelachtige diep spacende Sunset Saturn melodielijnen enigszins de eer en dekt het de schade. Hypnotiserende retro krautrock klanken en dromerige hypnotiserende orgel riedeltjes welke vooral de herinnering aan Ray Manzarek van The Doors opwekken. Deze hemelse sterrenweg track sluit bij de vormgeving van de Foreign Smokes titelstuk beleving aan. Hier komen de krachten mooi samen en voor mijn gevoel hadden ze daar op voort moeten borduren. BCMC is een bijzondere samenwerking waaruit eigenlijk meer winst te behalen valt.