Night Dreamer: Oude kunst tot de coolste nieuwe kunst verheven
Knap hoe het in Londen gevestigde platenlabel Night Dreamer het nog geen jaar heeft gekost om het coolste platenlabel van de wereld te worden waarop iedereen hun albums op wil uitbrengen. Hun manier van opnemen, het zogenaamde direct-to-disc principe, is dan ook terug naar de aloude manier van geconcentreerd en volle emotie op het moment opnemen. Tot nu toe alleen maar topreleases, die van Seun Kuti & Egypt 80 naar Gary Bartz & Maisha en Emmy-Jean Thackray lopen. Daarnaast maakten de mannen ook Suite: April 2020, die speciale lockdown opnamen van jazz grootheid Brad Mehldau, mogelijk. Meer dan genoeg reden om te spreken met Neal Birnie, een van de eigenaren van het label.
We spreken Birnie via Zoom omdat we vanwege corona uitbraken nog steeds niet kunnen reizen. ‘Eigenlijk zijn we er zelf ook verbaasd over hoe snel alles gegaan is met het label maar natuurlijk is er een behoorlijk lange aanlooptijd geweest. Eigenlijk is het vanuit Record Industry, die grote vinylfabriek bij jullie in Haarlem gestart. Zij hebben natuurlijk een enorme fabriek/werkplaats staan waar ze vinyl oppersen en ze bleken daarboven ruimte te hebben waar ze nog niets mee deden. Daar is uiteindelijk de Artone Studios in gekomen. Veel van onze contacten komen voort uit het lange werken bij platenwinkel The Sound of the Universe in hartje Soho (in Londen). Een geweldige winkel om in te werken en juist ook omdat de basis van wat er in de winkel verkocht is jazz, soul en world is en daar ligt ook onze liefde. De winkel is tevens ook het kantoor van het vermaarde SoulJazz Records dus wie we niet in de winkel ontmoetten zagen we wel bij het label’.
‘Onze lijst van contacten was dus groot toen we via via hoorden van het idee om boven Record Industry een studio te gaan beginnen. We zijn gelijk met Ton (Vermeulen, directeur van Record Industry) gaan praten toen Artone, de studio, zich daar vestigde en hebben hem verteld dat we met ons label een directe link opnamen-oppersen wilden gaan maken en of dat bij hem kon. Hij nodigde ons uit en we zijn gaan praten. Toen hij net zo enthousiast bleek is het allemaal eigenlijk heel natuurlijk tot stand gekomen. Ik ben zelf technicus en heb in veel Londense studio’s gewerkt dus ik weet wat er moet gebeuren om een goede opnamen te krijgen. Het idee van direct-to-disc opnamen betekent dat we de band een set van ongeveer 20 minuten laten spelen, in één keer dus, en deze gelijk vastleggen als definitieve opname. Vervolgens doen we dat nog een keer zodat we de twee kanten van de plaat hebben vastgelegd. Dit zijn dus de definitieve opnamen, zonder mix’.
‘Eigenlijk kunnen we na de opnamen dus gelijk van de opnamen een vinyl persen. Wat we soms ook doen om onszelf en de muzikanten het echte bewijst te leveren (lacht). Het is een opname die het dichtst bij een liveopname komt al is hier natuurlijk geen publiek bij aanwezig, puur de mensen die de opnamen maken. We merken dat kleine fouten die gemaakt worden in het spel niet direct betekenen dan de volledige 20 minuten opnieuw opgenomen moeten worden. Die kleine fout kan de opnamen namelijk ook spontaan en echt houden. Waarom zou je dan alles weer opnieuw opnemen? In een wereld waar alles perfect moet zijn, elk optreden glansrijk, is dat wel zo prettig. De muzikanten die we tot nu toe hebben opgenomen werken keihard om de allerbeste muzikant te worden dus die weten echt wel hoe ze in de opnamen revanche voor een foutje kunnen halen. Vooral als de opnamen ook een improvisatiekarakter hebben’.
We hebben het over de keuze in muziek en muzikanten die ze met Night Dreamer hebben gemaakt. ‘Voordat we met het label begonnen hebben we eerst een lijst gemaakt met wie we allemaal graag zouden willen opnemen binnen het direct-to-disc concept. Dat was een lange lijst met ook heel veel grote namen waarvan we nooit konden denken dat het zou gaan lukken. Maar al snel kregen we de eerste reacties terug en die waren allemaal super enthousiast. Omdat we eerst vooral in de jazz, Braziliaans en Afrikaans zochten en de muzikanten daarin sowieso al veel met elkaar spelen ging ons verhaal snel rond en konden we al veel muzikanten van onze lijst omcirkelen. Ons idee is daarnaast om muzikanten die wij te gek vinden bij elkaar te brengen. Seu Jorge en Rogê, twee van onze Braziliaans helden, waren een droomduo en om ook jazzlegende Gary Bartz, één van de meesters van de spiritual jazz, samen te zien en horen spelen met de jonge Oost-Londense band Maisha, die altijd al vertelden erg door Bartz geïnspireerd te zijn, was geweldig’.
‘Het enige probleem wat er natuurlijk is, is dat muzikanten wel beschikbaar moeten zijn als ze in Europa spelen. Want om dat soort muzikanten voor puur een opnamen over te halen is veel te kostbaar. Het gemakkelijkst is zelfs als ze in Nederland spelen. Om hun verblijf dan een paar dagen te verlengen is te financieel ook nog te doen natuurlijk. Maar omdat we ook hebben besloten het vinyl niet te duur te verkopen en het dus voor een redelijke prijs in de winkels te hebben staan (meestal rond de 20 euro in de winkels, vaak net iets goedkoper) moet je altijd de kosten in de gaten houden. Het allermooist van alles is dat ons vinyl echt de winkels uitvliegt en de reacties echt geweldig zijn. Dus dat geeft goed hoop voor alle opnamen die we het afgelopen jaar gemaakt hebben.’
Natuurlijk krijgen we het nog even over de vermaarde Brad Mehldau sessies waar iedereen bij betrokken leek. ‘Het verhaal over Suite: April 2020, het lockdown-album van Brad Mehldau is heel bijzonder. Brad had een album klaar dat hij graag wilde opnemen maar dat kon niet in New York gebeuren omdat hij daar niet naartoe kon door de coronaproblemen. Natuurlijk wilde zijn label Nonesuch de opnamen dolgraag maken om uit te brengen. Ten eerste omdat het om composities ging die hij had gemaakt tijdens de lockdown terwijl hij met zijn gezin in Amsterdam bivakkeerde en ze dus reuze relevant waren en tevens omdat hij had besloten dat de opbrengsten van het album naar de Jazz Foundation of America’s COVID-19 Musician’s Emergency Fund, een organisatie speciaal opgericht om muzikanten te helpen die financieel in zwaar weer zitten omdat ze geen optredens kunnen geven’.
‘In samenwerking met Record Industry, Artone hebben we kunnen helpen die opnamen te maken. Record Industry heeft zelfs een dag alles stil gelegd om de speciale vinylversie te persen die, ondertekend door Brad zelf, voor een hoog bedrag verkocht kon worden om extra veel geld op te halen. Iedereen bij het project betrokken heeft voor niets meegewerkt zodat er nog meer geld kon worden opgehaald. Ik kan je vertellen dat de gehele voorraad bijna is uitverkocht en dat er dus een hele klap geld is opgehaald (bijna 100.000 euro, red.). Superblij dat we dit hebben kunnen doen en het zou echt geweldig zijn als Brad ook nog eens voor een ander album de direct-to-dics methode zou toe gaan passen. Het zijn fantastische opnamen.’