×

Interview

10 juni 2016

Interview met Scott Holiday van Rival Sons

Geschreven door: Richard Verbrugge

Label: Earache Records

Kort voor de show in de Melkweg op 6 juni spraken we in de kleedkamer met gitarist Scott Holiday alias The Fuzzmaster.

WiM: Het nieuwe album komt later deze week uit. Ben je tevreden met het resultaat gezien de korte periode die jullie beschikbaar hadden?

‘Jazeker, we zijn heel tevreden met het album. We hebben alle nummers in de studio geschreven en opgenomen in een periode van 3 weken. Dat was behoorlijk stressvol en intens. Zo werkten we bij de vorige albums ook, met uitzondering van de EP. Dat bevalt ons goed. Het geeft een gezonde spanning en zorgt voor spontaniteit.’

WiM: Het album werd dichtbij huis opgenomen (Los Angeles). Hebben jullie er wel eens over gedacht om op een exotische plek nummers te schrijven en opnemen, bijvoorbeeld in Kameroen of Nepal? En wat zou dat voor jullie sound betekenen?

‘We waren laatst bij een groot palazzo in Bologna, een prachtig kasteel in Italië en dachten wat zou het cool zijn als we hier konden opnemen. Je wordt altijd beïnvloed door je omgeving. Dat merkten toen we opnamen maakt in Nashville. Ik denk dat opnemen op andere locaties zeker impact op onze muziek zal hebben. Dat gaan we daarom zeker een keer doen. Mensen gaan bijvoorbeeld naar Jamaica. Ik weet dat Bob Rock een studio in Maui (Hawaii) heeft. Dat zou een gave plek zijn om te verblijven.’

WiM: Jullie toeren met Black Sabbath over de hele aardbol. Dit is de allerlaatste toer van Black Sabbath. Binnen enkele jaren zijn alle bands die het hardrockgenre groot maakten (Aerosmith, AC/DC, Kiss, Deep Purple, Judas Priest, Whitesnake) van de scene verdwenen. Jullie worden gezien als een van de bands die straks het rockpubliek in arena’s te vermaken. Hoe zie je dat zelf?

‘De tijd zal het leren. Die bands hebben zo hard gewerkt om te komen waar ze nu staan. Het waren andere tijden. Er was veel meer geld. Het was een soort counter-culture die leidde tot megalomanie. Tegenwoordig is het allemaal anders. Er is minder megalomanie. Het is moeilijk te voorspellen of wij een rol gaan spelen in het levend houden van rock n’ roll. We gaan zeker ons best doen. Op welke schaal dat ook zal zijn.’

WiM: Welke andere bands acht je daartoe in staat?

‘Onze hebben veel vrienden die het erg goed doen, maar niemand steekt eigenlijk er eigenlijk bovenuit. We zijn fan van onze maatjes The Temperance Movement, Tyler Briant, Blues Pills, Vintage Trouble, Monster Truck. En dan vergeet ik er nog een heleboel. Ik hoop dat ze veel aandacht krijgen. De enige manier waarop dat lukt, is als we betere albums maken, zowel individueel als het hele collectief. Samen ervoor zorgen dat de scene gaat leven.’

WiM: Ben je tevreden waar de band nu staat in dit stadium van je carrière?

‘Absoluut. We hebben de laatste jaren keihard gewerkt om te komen waar we nu zijn. We krijgen nu enig loon naar werken door voor meer publiek te spelen, goede plekken op festivals en fraaie locaties voor eigen shows. De zalen worden groter waardoor het iets makkelijker wordt want toeren kost heel veel geld.’

WiM: Had je met het inzicht van vandaag zaken anders aangepakt als je de laatste vijf jaar kon overdoen?

‘Het is moeilijk om stil te staan bij verwijten die je jezelf kunt maken. We hebben hard gewerkt en dat zullen we blijven doen. Er waren weinig echte blunders. En als ze er waren dat hoort dat bij rock n’roll en de levensstijl die we erop nahouden. We gooien ons hart en ziel in de muziek en maken de beste albums die we kunnen maken. We brengen alleen uit waar we zelf in geloven.’

WiM: Had je graag op de Guns N’ Roses toer gespeeld deze zomer? (stadiontoer door de VS, red)

‘Nee. Ik ben een groot fan van Guns N’ Roses, maar de wereldtoer van Black Sabbath is de grootste toer op aarde. Het zijn aardige lieden en wij hebben de eer ze uit te mogen zwaaien.’

WiM: Gaan ze het einde halen? Er sterven dit jaar zoveel bekende muzikanten?

Lacht. ‘Ik denk dat ze gezond zijn en het gaan halen. Bless them.’

WiM: Met de dood van David Bowie verdween een van de stijliconen van het rockgenre. Als ik kijk naar de kleding die je draagt, je schoeisel en kapsel, aspireer jij dan om een stijlicoon te worden?

‘Bowie was een van mijn favoriete mensen. Het s een beetje pretentieus om icoon te willen zijn. Ik waardeer enorm wat Bowie heeft gedaan. Niet alleen het muzikale maar ook het visuele aspect. Hij was een grote invloed op mij. Als ik bij een accountantsfirma zou werken zou ik niet zo uit kunnen zien, geen statements kunnen maken en minder plezier hebben. Ik neem het niet te serieus, maar blijf er wel op letten.’

WiM: Als een filmregisseur je zou benaderen voor een soundtrack, met wie zou je dan willen werken?

‘Hmm, moeilijk. Ik ben van fan van Gondry en Jarmusch. Ik zou met hen wel willen werken. Scorcese. Jonge filmmakers van New York. Toen ik jonger was heb ik links en rechts wel wat gedaan voor soundtracks. Ik bewonder wat Jonny Greenwood deed voor ‘There Will Be Blood’ en Neil Young voor Jarmusch’ ‘Dead Man.’

WiM: De muziekindustrie is door het downloaden en streamen nogal veranderd. Hoe zie jij die ontwikkelingen?

‘Moeilijk te voorspellen. Muziek verandert in iets nieuws, in iets anders. De oudere generatie is zijn bescherming kwijt en weet niet hoe ze moeten aanpassen. De nieuwe garde neemt het over. Het zal blijven veranderen. Helaas houdt het internet veel geld uit de zak van de artiest. Het is prachtig voor de consument, maar voor de artiest is het moeilijk. Diezelfde artiest besteedt heel veel tijd en energie op aan het maken van muziek en houdt er weinig aan over. Hoe kan de consument verwachten dat muzikanten overleven als je er niet voor betaalt? Hoe houdt je een muzikant geïnspireerd als de basis aan het verdwijnen is? Mensen willen tegenwoordig alles gratis hebben. Ik houd ook van gratis, maar in de supermarkt is ook niet alles gratis. Was het wel zo, dan zou de supermarkt snel verdwijnen. Het is niet alleen maar slecht. Een voordeel is wel dat de tussenpersonen die er vroeger heel veel aan verdienden er tussenuit gaan. Daarom is het belangrijk dat we zelf de rechten van al onze muziek bezitten, zodat wij zelf kunnen bepalen wat ermee gebeurd. Van de inkomsten kunnen we toeren.’

WiM: Tot slot jullie logo. Dat doet toch sterk denken aan een motorbende.

Lacht hardop. ‘Dat klopt. We zijn een gang! Jay (zanger) en ik waren aan het denken over een logo. Iets cools dat je als tattoo op je arm zou kunnen dragen. Iets met kracht en stijl. Toen kwamen we op het idee van een leeuwenkop. Jay stelde twee leeuwenkoppen tegenover elkaar voor. We voegden er vleugels aan toe in Photoshop en toen hadden we iets krachtigs. Een toonbeeld voor de band.’