Op 16 april vierde zangeres Fay Claassen haar 25- jarig jubileum in de Herz zaal van Tivoli Vredenburg in Utrecht. Met Bob Hagen van Jazz Impuls en haar echtgenoot Paul Heller heeft Fay Claassen de muziekbox Fay Live samengesteld. Fay Live is door Jazz Impuls in samenwerking met Challenge Records uitgebracht en bestaat uit 8 cd’s en 2 lp’s.  Met opnames van niet eerder uitgebrachte live concerten van Fay met het Metropole Orkest, de WDR Big Band, The Jazz Orchestra of the Concertgebouw en het Milennium Jazz Orchestra, maar ook met kleinere combinaties, zoals de Fay Claassen Band, het Ivan Paduart Trio met belangrijke gastsolisten en met het zo succesvolle duo Fay met Cor Bakker. Op de 2 lp’s staat een selectie van de nummers van de cd’s en 6 bonusnummers. De winstopbrengst van dit project zal aan 2 goede doelen worden geschonken waar Fay om persoonlijke redenen intens bij betrokken is: Kika Kinderen Kankervrij en Alzheimer Nederland. WrittenInMusic sprak met Fay Claassen onder andere over haar carrière, het verschil tussen spelen met haar eigen band en de orkesten en haar eigen favorieten van de 8 cd’s. En bezocht haar fantastische jubileumconcert.

“Het gaat zo snel die tijd van 25 jaar,” merkt ze aan het begin van het interview op. “Als je 2 Edisons wint kun je je niet voorstellen dat je hier als kind hebt rondgelopen. Ik was zo blij dat dat gebeurde. Je werkt er zo hard voor. Het is wel fijn dat je dit soort bevestiging krijgt. Ik kan daar als een kind zo blij om zijn. Hoewel je altijd weer tegen jezelf zegt: ga weer terug naar af, begin weer opnieuw.”  Voor Fay Claassen is het uitbrengen van live albums erg belangrijk. “Waar het mij om gaat is dat ik mezelf neerzet als live artiest. We maken allemaal studio albums en dat vind ik ook super want dat kun je tot in de puntjes uitwerken. Maar een uniek selling point vind ik nog steeds dat je in het hier en nu live optreedt. Je kunt het opnemen en direct uitbrengen. Dat vind ik te gekker want dan heb je meteen die interactie met je medemuzikanten en het publiek.” En dat klinkt altijd door in de opnames!

Fay kende verschillende hoogtepunten in haar carrière. “Het absolute hoogtepunt vond ik het album Standards dat ik met Bob Brookmeyer maakte. Het is een van de bijzonderste muzikale prestaties. Brookmeyer is de hoogste kunst wat betreft arrangeren en musiceren en als mens in de muziek met zijn band The New Art Orchestra, een internationale big band. Het was ongelofelijk dat hij mij koos want hij was jaren op zoek naar een zangeres die zijn arrangementen kon zingen. Natuurlijk voel je je dan wel uitverkoren dat hij voor jou kiest. Hij deed dat op grond van mijn album Red Hot & Blue en de song Love for sale. Hij heeft daar ook een arrangement van gemaakt. Dat vind ik echt ongelofelijk.”

Ze ziet ook de samenwerking met pianist Ivan Paduart als een hoogtepunt. “Die opnames met Ivan Paduart vind ik echt goed en ook de sfeer met Bert Joris en Toon Roos. En met de speciale gast Toots Thielemans die met ons mee wilde spelen. Ik ben ontzettend gek geweest op Ivan Paduart’s muziek. Het had voor mij vroeger een lijntje naar rechte timing en pop invloeden van Richard Bona en Fred Hersch. Toen kwam het idee om zijn muziek met het Metropole Orkest in Brussel uit te voeren. Dat album Crush is in de vergetelheid geraakt omdat het niet gepromoot is. Ik vind het een van mijn grootste prestaties om de muziek van Ivan Paduart en de arrangementen van Jim McNeely, Michael Here en Bert Joris met het Metropole Orkest uit te voeren, met saxofonist Bob Malach als gast.” De live uitvoering is te vinden op de 6e cd van de muziekbox.

Een ander hoogtepunt vindt ze Two Portraits Of Chet Baker waarmee ze een Gouden Plaat won. “Ik heb dat zoveel jaren gespeeld, ook in Japan. Het is doorgedrongen tot in New York, werd daar nummer 1 op de critic poll.” Dat is inderdaad een groot succes voor een Nederlandse zangeres. De live uitvoering is te vinden op de 7e cd van de muziekbox. “Ik ben er trots op dat ik op dit niveau mag werken,” voegt ze er aan toe. “Onlangs in januari ben ik samen met mijn band uitgenodigd door het Residentie Orkest en heb ik ook The Bridge Between Us Two van Ivan Paduart gezongen. Qua stijl en inhoud is het gegroeid tot in deze tijd en wil ik het opnieuw laten herbeleven. Wat een tweede leven geef ik mijn repertoire nu,” zegt ze enthousiast! En die brug tussen twee mensen is zo belangrijk!

Fay kijkt niet alleen naar het verleden maar richt zich ook op de toekomst. “Ik heb deels voor nummers gekozen die we nu spelen en voor een deel dat terugkijkt op vroeger. Ik presenteer het album met oog op wat goed voelt om nu te spelen. We hebben een mooi programma samengesteld waarin we terug en vooruit kijken. Ik vind het niet leuk om alleen maar nummers van het verleden te doen. Dat zou mezelf tekort doen en het moet ook datgene zijn waar we nu mee onderweg zijn.”

Gevraagd naar het verschil tussen het spelen met eigen band en big band cq orkest, zegt Fay: “Ik zie een big band als grootser en hou wel van grootse muziek. Ik vind het lekker om uit te waaieren en een ritme heel groot neer te zetten. Omdat ik het kan vind ik het lekker om het te laten horen. Voor grote ideeën en alles heel groots maken werk ik graag met grote orkesten. Met een kleine band kun je dat ook doen en zeker met een drummer als Martijn Vink. En met Karel Boehlee (piano) en Peter Tiehuis (gitaar). Het is ook anders zingen. Bij een big band arrangement moet je wel weten waar je op tijd moet zijn. Er zitten restricties in maar het is leuk en sportief om met de hele band samen te zijn in één muzikale gedachte. Het grote verschil van kleine en grote band is dat je met een grote band een hele tribe bent.”

De vierde cd van de muziekbox is die met Cor Bakker in het Concertgebouw in 2019. “Ik vind ons tweeën een unieke combinatie,” zegt ze terecht. “Het album met Cor Bakker vind ik een apart ding in mijn leven. Als ik bedenk dat de vrijheden die ik neem in muziek zich verenigen in dat duo met Cor samen. Bij Dutch Songbook heb ik twee maanden met hem gewerkt aan die nummers. Bij Opzij Opzij Opzij wilde ik een andere groove dan de theatrale groove van Herman van Veen. Cor weet dan meteen waar het muzikaal moet zitten en kan dat meteen vertalen. We zijn met ons geregisseerd theaterprogramma op tournee geweest. Het is een programma met een kop en een staart. Het is ongelofelijk om te zien tot welke hoogte je kunt komen. Ik breng met hem jazz, popmuziek, mooie Nederlandse liedjes en mijn eigen songs onder één paraplu. Het is voor mijzelf goed om te zien wat ik voor muziek in mij heb.” Fay kijkt ook zeer tevreden terug op de samenwerking met de Leidse musici Karel Boehlee en gitarist Martijn van Itterson. Ze zal ook verder met hen blijven werken. “Met Martijn van Itterson heb ik heel veel met Peter Beets gespeeld in het Rita Reys project. Ik vind hem een van de beste musici van Nederland. Zijn eigen cd’s draai ik regelmatig thuis. Met Karel heb ik een closere band omdat we samen nummers schrijven.”

Op de 2 LP’s staan bijzondere bonusnummers van Celebrating Gershwin, het project met Joan Reinders, het Millennium Jazz Orchestra en het Matangi Kwartet. “Op de tweede LP vind je You’re be so nice to come home to, Summertime, The man I love,” vertelt Fay. “Wat ik belangrijk vind is dat die LP’s niet online gaan. Het fysieke album blijft de bijzonderheid dat je niet alles online kan streamen. Want dan ga je ook alles gratis weggeven. Zo wordt een nummer als With a song in my heart uit 2002 in deze digitale wereld zo uit zijn verband gerukt dat je denkt dat ik dat nu zing.”  Ze heeft wat betreft online releases gekozen voor een ander concept en een andere manier van denken. “De mensen die het album kopen kunnen het verhaal erbij lezen,” merkt ze op. “De referentie is 2002 en dat zijn opnames van mij in het begin. Ik wil niet ten prooi vallen aan die oppervlakkige switchende digitale wereld.” Met Fay Live koos ze terecht voor een fysieke uitgave zodat het een collectors item blijft.

Voor haar dementerende vader heeft Fay een speciaal nummer geschreven: Schilderij Van De Liefde. “Dat lied voor hem is ontstaan op een studio dag met Karel Boehlee waarin we zonder bladmuziek alleen maar hebben geïmproviseerd. Dan komt Karel met een idee en begin ik daarover te zingen. Dit is toch een heel ander stuk dan ik normaal zou zingen. Ik had nog geen tekst, alleen klanken. Later heb ik het uitgewerkt met hulp van Ruud Meier. Samen met hem heb ik aan de tekst gewerkt van het lied. Dit is wat ik voor pa heb geschreven. Omdat hij kunstenaar is en dementie heeft, heet het Schilderij Van De Liefde. Ik ga samen met de Stichting Alzheimer dit nummer uitbrengen. Hiermee wil ik ook nog melden dat dit lied zijn vleugels uitslaat naar een breder publiek. Ik wil ook graag bij een breder publiek met mijn jazz invloeden terechtkomen. Dat is echt mijn missie. Dit is het afsluiten van een periode van 25 jaar en een sneak preview naar de toekomst.”

Gevraagd naar haar favoriete songs op de 8 cd’s nemen we ze een voor een door. De eerste cd is een live album uit 2017 met het repertoire van het album Luck Child dat in 2011 uitkwam na de geboorte van haar dochter Inga en waarmee ze de Edison won. “Het moederschap is zo bijzonder, ben daardoor meer gaan relativeren,” vertelt ze. “Dat heeft heel veel uitwerking op je als mens. Iedereen kan ervan mee genieten dat ik wat beter in mijn vel zit.” Haar favoriete nummer is dan ook de titelsong. Oorspronkelijk heet het nummer Sandbox, een compositie van Leni Stern. Ze hoorde het op een album van de Amerikaanse jazzgitarist en songwriter Mike Stern. “Door mijn werk met hem ben ik op dat album gekomen waar de song Sandbox op staat. Ik dacht meteen: dit wil ik zingen. Het klinkt heel Iers. Luck Child is ook een beetje mystiek. In Ierland geloven veel mensen in feeën en sprookjeswezens. Het is een symbolisch wezen. Luck Child is een beeld van een half mens, half godin die het geluk in zich draagt zonder dat je er iets aan kan veranderen. Het is een wezen dat in zichzelf geluk uitstraalt.” De tweede cd is een verzameling van 2 concerten van Fay met het Metropole Orkest. “The bridge between us two vind ik erg bijzonder. Waterfalls heb ik met David Lynx opgenomen. Melancholy Blue is een ballad van een grote schoonheid van Ivan Paduart. Hij is voor mij een groot componist. Dit is mijn allerbeste prestatie ooit. Ik wil die muziek zingen!”

De derde cd is een opname van het live concert met de WDR Big Band in het Bimhuis met de internationaal beroemde pianist en arrangeur Michael Abene als dirigent. “Flower is a lovesome thing is een wat tedere muzikale stroom. Barry Harris heeft me dat geleerd. Tea for two vind ik een ongelofelijke highlight wat betreft het arrangement van Michael Abene.” En vervolgens de vierde cd met Cor Bakker. “Een student kwam met Zonder jou, een lied van Annie MG Schmidt en Cor Lemaire.” Fay Claassen noemt als favoriet van de vijfde cd Sailing. Deze song staat op het met Roeland Jacobs en Rob van Weelde opgenomen album Close to you, een album met songs uit de jaren 70.

“Op het zesde album met muziek van Ivan Paduart staat zijn hit Life as it is. Dat is mijn favoriet. En van het zevende album Two Portraits Of Chet Baker Almost Blue en van de achtste With a song in my heart vind ik Once Upon A Summertime heel mooi. Het lijkt wel filmmuziek. Je verwacht niet dat dat van Michel Legrand is. Het blijft voor mij een oude Amerikaanse standard. De tekst is van Johnny Mercer. Het was ook heel bijzonder dit met John Engels, Hein van der Gein, Frans van der Hoeven en Marc van Roon te spelen, de musici waar het allemaal mee begon.” Fay Claassen is er heel blij mee dat ze met drie verschillende geweldige pianisten kan werken: Peter Beets, Cor Bakker en Karel Boehlee. “Er zijn maar weinig zangeressen die tegelijkertijd in hun leven met hen kunnen werken. Hoe luxe kan je het hebben?”

Het jubileumconcert in de Herz zaal van Tivoli bestond uit twee delen. Voor de pauze zong Fay Claassen met haar eigen band: Karel Boehlee (piano), Martijn Vink (drums), Peter Tiehuis (gitaar) en Theo de Jong (bas). En na de pauze met het uit jonge talenten bestaande New Jazz Orchestra olv pianist Peter Beets. Radio presentator en muziekproducer Co de Kloet presenteerde het concert. Tijdens dit fantastische concert zong ze niet alleen een selectie van songs uit haar carrière maar ook nieuwe songs. En behalve dat ze zo mooi zingt en omringd is met de crème de la crème van de Nederlandse jazzwereld weet ze je als luisteraar ook te raken met diverse songs.

Tijdens het eerste deel zong ze bekende songs als Blackbird van Paul McCartney en One Trick Pony van Paul Simon. Deze zijn ook op Fay Live te horen net als Cinema Paradiso. Met prachtig en veelzijdig piano en gitaarspel van Karel Boehlee en Peter Tiehuis. Het klankrijke Cinema Paradiso ging diep. Het was ontroerend zoals ze het zong. Net als het nummer voor haar vader Schilderij Van De Liefde. En het duet met Karel Boehlee The Touch Of Your Lips van Chet Baker. Heel ritmisch was With A Song In My Heart en erg mooi haar uitvoering van John Lennons Imagine. En het ooit met Toots Thielemans opgenomen Dat Mistige Rooie Beest van Rogier van Otterloo, bekend van de film Turks Fruit. Ze zong ook sterke nieuwe nummers zoals The Shoe Song dat ontstond uit een vraag en antwoordspel met bassist Theo de Jong. Dat was eigenlijk geen song om bij te blijven zitten. En dat gold ook voor de door Peter Tiehuis geschreven samba blues Partido Nuevo die wordt gekenmerkt door een Braziliaanse sfeer!

Na de pauze ontstond een hele andere sfeer omdat Fay Claassen optrad met het New Jazz Orchestra olv pianist Peter Beets die ook jaren met wijlen Rita Reys heeft gespeeld. Rita Reys beschouwde Fay Claassen als haar opvolgster en dat maakt ze ook helemaal waar! Het New Jazz Orchestra bestaat uit jonge talenten op saxofoon, trompet, trombone, contrabas en drums. En niet alleen uit Nederland maar ook uit Spanje, de VS en Nieuw Zeeland. Deze talenten kregen de kans om dat tijdens alle songs in solo’s te laten horen terwijl Fay Claasen aandachtig naar hen luisterde. Heel mooi waren Ivan Paduarts The Bridge Between The Two Of Us dat Bert Joris speciaal voor deze avond had bewerkt. En de special Good Times van Fay’s echtgenoot Paul Heller die Fay Live mede heeft samengesteld! Uit het Chet Baker repertoire zong ze My Funny Valentine, als eerbetoon aan Henk Meutgeert die samen met Peter Beets dit orkest oprichtte. De andere songs die Fay uitvoerde waren Feel The Beat, het krachtige What Is This Thing Called Love, Finding You, Zon in Scheveningen van Willy C. Van Hemert en Harry De Groot dat ze op Fay Live met Cor Bakker uitvoert; en ook Michael Abene’s enerverende Tea For Two en de fraaie afsluiter Keep Me In Your Dreams van Cor Bakker. Ook het tweede deel was zeer afwisselend en liet de veelzijdigheid van Fay Claassen horen die met haar warme stem ook een mooie mix van jazz, pop en Nederlandstalige muziek ten gehore weet te brengen. Het publiek beloonde haar en haar mede musici zowel voor als na de pauze terecht met een staande ovatie !

Aankomende concerten:

23 april: Lantaren Venster, Rotterdam (met Fay Claassen Band)

9 juli: North Sea Jazz (met Peter Beets’ New Jazz Orchestra)

16 juli: Concertgebouw (met Fay Claassen Band)

 

Foto’s: Jurjen Donkers

Jubileumconcert: Rik van Boeckel