×

Interview

22 april 2013

De verschillende gezichten van Jose James

Geschreven door: Dick Hovenga

In de afgelopen jaren is zanger Jose James wereldwijd een grote ster geworden. Niet alleen zijn 2 albums, via het altijd interessante Brownswood Records van Gilles Peterson, baarden opzien met een wonderbaarlijk geslaagde mix van jazz, hiphop en electronic, ook zijn live optredens stonden steeds als een huis. Omringt door de beste muzikanten is het podium de plek waar James zich helemaal geeft.

Een groot Coltrane project, samen met de Belgische jazzpianist Jef Neve, onder de naam Facing East: The Music Of John Coltrane en de daaruit voortkomende duoplaat For All We Know, een fraai stemmig album vol American Standards (wederom met Neve), sloten daar naadloos op aan. Met een nieuwe deal bij het legendarische Blue Note is James met het uitstekende album No Beginning, No End weer helemaal terug. In april geeft de man in verschillende gedaanten optredens in Nederland.

We spreken James in het Belgische Brussel, een stad waar hij zich, door de samenwerking met Neve, de afgelopen jaren bijzonder thuis is gaan voelen. ‘De afgelopen jaren heeft er voor mij heel veel in Europa afgespeeld. Natuurlijk alle concerten met Jef maar zeker ook door het feit dat ik aan Gilles’ Brownswood Records verbonden zat en die in Londen zitten. Daarnaast is het voor Amerikaanse jazzmuzikanten geweldig om in Europa te spelen. De afstanden zijn klein en het aanbod van clubs om in te spelen is groot. Europa heeft voor muzikanten gewoonweg een heel goede vibe. Het afgelopen jaar heb ik me echter weer veel op Amerika gericht en ben weer meer in New York geweest. Gewoon vanuit Brooklyn, mijn thuisplek, bekijken wat ik nu precies wilde. De tweede plaat die ik met Brownswood maakte was niet helemaal wat ik wilde. Na mijn debuut The Dreamer wilde Gilles, meer dan ikzelf, kijken wat er nog meer muzikaal mogelijk was maar toen we met Blackmagic begonnen bleek al snel dat Gilles, door zijn vele andere activiteiten, gewoonweg te weinig tijd had. Hoe goed een flink aantal journalisten het album ook vonden ikzelf vond het meer een verzameling mogelijkheden dan songs en een niet compleet geheel. Begrijp me goed, ik ben dikke maatjes met Gilles en we kunnen het nog steeds heel goed met elkaar hebben, zijn echte fans van elkaar ook, maar de omstandigheden deden ons elk een andere kant uitgaan. Natuurlijk staan er op Blackmagic geweldige tracks, juist ook vanuit die Electronic gedachte, maar ik wilde vervolgens even helemaal terug naar de jazz.

Jose James

De periode na Blackmagic was dus een zoektocht naar nieuwe mogelijkheden? ‘Absoluut. En dat voelde hartstikke goed. Vanuit de samenwerking met Jef en het For All We Know album dat wereldwijd uitkwam en ons over de gehele wereld bracht, kwam ik vervolgens in contact met Verve, die mij graag wilden tekenen. Zo’n groot wereldwijd vertakt platenlabel leek me, na het kleinschaliger Brownswood, wel een mooie stap verderop maar het bleek al snel een grote deceptie (..lacht..). Zij trokken, vlak na mij te hebben getekend, producer David Foster (onder meer Michael Buble) aan als A&R man en hij vond het een goed idee van mij een soort van nieuwe Buble, croonerstyle zingend in een poprichting, te maken. Zoals je begrijpt zag ik dat helemaal niet zitten. Ik heb dus puur mijn contract, wat binnen anderhalf jaar een album zou moeten opleveren, uitgediend en heb ze verlaten. Nog meer dan ooit had ik toen zin om mijn eigen ding te doen. Ik ben heel rustig met een aantal trouwe, bevriende muzikanten opnamen gaan maken in een kleine oefenruimte annex studio in Brooklyn. Dat voelde na die Verve deceptie natuurlijk helemaal te gek en al helemaal omdat echt iedereen wilde meewerken. Gewoon songs schrijven en oefenen opnemen voelde als de vrijheid die ik wilde hebben. Alle songs die op het nieuwe album staan werden in sessies opgenomen vaak met toevoeging van nieuwe muzikanten. Toen Robert (Glasper) langskwam om mee te spelen, we kennen elkaar nog van de Manhattan School of Music, viel ineens alles op z’n plek. Hij introduceerde mij voor aan de toen net aangestelde nieuwe Blue Note Records baas Don Was (bekend van zijn band Was Not Was maar vooral legendarisch geworden als producer van onder meer Bonnie Raitt (het miljoenen stuks verkopende Nick Of Time), Bob Dylan, Rolling Stones en Iggy Pop) en die was al snel dol enthousiast. Waar andere labels altijd problemen maakten over alles (over hoe de songs moesten klinken, hoe ik moest klinken) vond Was dat de in eigen beheer gemaakte opnamen geweldige klonken en alleen maar een goede mix en mastering nodig hadden. Hij wilde de opnamen daarna gelijk uitbrengen. Zoals je begrijpt voelde dat gelijk als een warm bad. Via Robert en Don leerde ik vervolgens ook de andere grote Blue Note artiesten kennen en ik kreeg gelijk alle mogelijkheden ook met ze te spelen. Vooral met de geweldige gitarist Lionel Loueke heb nu al een aantal geweldige avonden samen gespeeld.

Jose JamesWe praten over live optredens en de tour die momenteel onderweg is. ‘Er staat een lange, mooi uitgebreide tour, op stapel. Natuurlijk begin ik nu in New York en kom pas in april naar Europa. Maar alle mooie zalen staan alweer geboekt en ik heb er vreselijk veel zin in. De muzikanten die op het nieuwe album meespelen komen natuurlijk mee maar ik zal ook lokale helden per land uitnodigen (James speelde afgelopen North Sea Jazz nog met de Nederlandse pianist Gideon van Gelder waarmee hij sinds de start van zijn carrière al vaak samenspeelde). Alles om het muzikaal spannend te houden. Daarnaast doe ik in Nederland ook nog een prachtig project met het Concertgebouw orkest. Mijn oude maatje Jules Buckley, die ik nog ken van de ‘Brownswood days’ (de uit Londen afkomstige Buckley is nu reeds jaren verbonden als dirigent aan het Nederlandse Metropole Orkest maar studeerde (gedeeltelijk) af met zijn eigen Heritage Orchestra, wat een prachtig, Cinematic Orchestra-like album uitbracht op Brownswood) laat op 29 april een prachtige droom in vervulling gaan. Jules heeft voor No Beginning No End ook een arrangement geschreven (het prachtige samen met Amp Fiddler geschreven Tomorrow) en vervolgens ontstond het idee om mij met een groot orkest te laten werken. Jules heeft een selectie van mijn songs geselecteerd en deze van een rijk arrangement voorzien. Hoe sober het arrangement bij Tomorrow ook is voor het concert in het Concertgebouw heeft hij groots uitgepakt. Ik heb kortgeleden de arrangementen gehoord die hij voor Michael Kiwanuka maakte en als hij mijn songs net zo weet te bewerken ben ik de gelukkigste man op aarde.

Jose James treed maandagavond 29 april, met het Concertgebouw Orkest olv Jules Buckley, op in het Amsterdamse Concertgebouw.