×

Concert

17 augustus 2014

Veelzijdigheid troef op dag 3 Zomerparkfeest Venlo

Geschreven door: Wouter Schenk

Als er een prijs bestond voor het meest veelzijdige festival van Nederland, dan gooide Zomerparkfeest Venlo heel hoge ogen. Het programma van de derde dag in het volgepakte Julianapark in Venlo varieerde van schlagerzanger Dennie Christian tot en met de krautrock van Kadaver. En daar tussen in de fris vernieuwende jazz van De Beren Gieren. Voor elk wat wils dus. Je moet dan trouwens wel een hele brede smaak hebben wil je alles mooi vinden. Maar als je dat niet hebt, hindert dat niet op het festival waar naast veelzijdigheid ook gezelligheid troef is. Zoals bij de traditionele Picknick der Gebroken Harten op zaterdagmiddag. Echte Zomerparkfeest gangers – in Venlo Parkoholics genoemd – laten zich niet afschrikken door de regen en vieren etend en drinkend feest op de muziek van Dennie Christian voor het Vriendenpodium [WS].

De eerste echte trekker is Vlaamse schrijver Herman Brusselmans. In een werkelijk afgeladen tent leest hij voor uit zijn absurde hoeveelheid eigen werk. Nadien volgt een interview waaruit de meest absurde gesprekken uit voortvloeien. Een prachtig begin van deze derde dag van de Zomerparkfeesten [tekst: Ron Loontjes].

Op het Hoofdpodium start de dag met de Guy Smeets Band. De nog maar 16 jarige bluesgitarist uit Roermond is een rastalent. Speelde gitaar en was geobsedeerd door de blues vanaf zijn zevende jaar. Rappe gitaarsolo’s begeleid door een Venlose band waarin ook het hammondspel van Colly Franssen opvalt. Sterke opening van het hoofdprogramma. En let maar op, van Guy Smeets horen we meer. In de Carrousel speelt even later Parne Gadje. Afkomstig uit Wageningen, maar als je dat niet wist, dan zou je denken dat ze uit Afghanistan of Macedonië kwamen. Een wonderbaarlijke mix van muziek uit de Balkan en het iets verder gelegen centraal Azië. Deels spelen ze op eigen gemaakt instrumenten die de sferen van muziek uit deze streken prachtig opvoeren. Hollandse jongens die exotische muziek ten gehore brengen en het publiek in oriëntaalse sferen brengt. Aanrader [WS].

Afterpartees uit Horst mocht eerder dit jaar al op Pinkpop staan. Dat deze jonge helden beïnvloed zijn door de Heideroosjes moge duidelijk zijn. Maar alleen omdat ze uit het zelfde dorp afkomstig zijn. Muzikaal gezien spelen deze jonge honden een eighties sound die op bepaalde momenten laat denken aan een stijl van Ian Curtis van Joy Division en de kortaffe recht toe aan stijl van de Ramones. Heerlijk goed in het gehoor liggende vrolijke hyperactief klinkende nummers, waarbij frontman Niek Nellen niets schuwt. Slidings en semi-karatetrappen zijn hem niet vreemd. Maar let daarbij zeker op de strakke drum van nieuweling Youri, ook bekend van punk rock band Sparrow Falls. Een beetje in de stijl van Dave Grohl.
5-4-3-2-1- ready for take of…. En daar hebben we de act van de zomerparkfeesten 2014. Een bijna stampvolle carrousel komt voor Acid Mothers Temple & the Melting Paraiso U.F.O. Je voelt dat er iets fenomenaals staat te gebeuren. Psychedelica en spacerock van de bovenste plank. Dit is het enige concert in Nederland van deze Japanse grootheden onder leiding van grootmeester-gitarist Kawabata Makuto. In hun uur spelen ze vijf nummers. Vijf nummers waarmee ze een breed spectrum van geluid, lawaai, volume en rock bestrijken. Let daarbij ook op het fenomenale basspel van Tsuyama Atsushi. Een ronkende bas is er niets bij. Dit is exact wat er nodig is om met hun muziek een intergalactische space reis te ondernemen naar een ver, ver gelegen, kosmische plaats om je daarna neer te kwakken en verdwaasd achter te laten. Een LSD trip is er niets bij. Earth calling Major Tom? Volgend jaar Fushitsusha? [RL]

De Beren Gieren zetten de toon voor de jazzliefhebbers op het Zomerparkfeest. Dit frisse vernieuwende trio bestaande uit Fulco Ottervanger (p), Lieven van Pee (d) en Simon Segers zorgde eerder al voor verrassende optredens op North Sea Jazz en Gent Jazz. Met mooie nummers als Esjesbrons en Curious Young Woman laten ze zien dat ze bewust buiten begaande paden treden, waarbij er een mix ontstaat van klassiek getinte thema’s en creatief moderne jazz. Ook hier gaan we nog meer van horen! De Beren Gieren zijn op het Vriendenpodium nog niet klaar als op het Hoofdpodium Ebo Taylor, ook wel de Ghanese Fela Kuti genoemd, begint met zijn warme afrobeat. Met zijn 78 jaar een begrip en ondanks zijn behoorlijke leeftijd weet hij veel energie te brengen in z’n door jazz beïnvloede muziek. [WS]

Na het sublieme fenomenale Acid Mothers Temple & the Melting Paraiso U.F.O staat het veld voor het hoofdpodium vol voor FeestDJRuud. Dat er al veel DJ’s op de Zomerparkfeesten zijn gepland is al eerder benoemd. Maar deze waren kwaliteit technisch gezien nog van een hogere orde. Commercieel gezien is FeestDJRuud misschien een goede zet. Maar daar is het ook mee gezegd. Punt.
Direct na het geweld op het hoofdpodium bracht het Berlijnse trio van Kadavar het kwaliteitsniveau weer op een hoger peil. Deze heren, die zo leken weggelopen uit het vroegere Earth & Fire, brachten 70’s hardrock als een soort Black Sabbath, gecombineerd met een vroegere stijl van krautrock. Vergeet daarbij niet een flinke snuif aan psychedelic en voila, het resultaat is een zeer goede show. Gierend gitaarwerk met een rammende maar zeer strakke drum. Dit alles aangevuld met stuwende baslijnen. Lange nummers waarbij je op een gegeven moment in een bepaalde kadans raakt. Kadavar slaat de plank hierbij volledig raak!!! Zo staan ze erbij alsof ze ook nog bij de edele heren van Triggerfinger in de leer zijn geweest. Zo is ook de podium opbouw. Een zeer ver naar voren gerichte drum. Zoals het ook hoort. De heren van Kadavar kwamen, zagen en pakten de boel in. Na Acid Mothers Temple & the Melting Paraiso U.F.O. muzikaal gezien eveneens een zeer goede act. [RL]

Dag drie wordt op het Vriendenpodium afgesloten met de creatieve Brass van Gallowstreet Brass Band. Een zeer energiek gezelschap uit Amsterdam dat laat zien dat Brass heel veel meer kan zijn dan wat je normaal gewend bent van deze vrolijke jazz stijl. De blazers combineren moeiteloos met rock-, latin- en swing-ritmes. Zelfs hip-hop en house wordt verpakt in de New Orleans sound met vele blazers. Het publiek op het overvolle terrein voor het leukste en meest verrassende podium op het Zomerparkfeest heeft de feeststemming er goed in zitten als de derde dag op het festival hier een tijdje later wordt afgesloten. Op naar de laatste en vierde dag [WS].