×

Concert

16 april 2012

Stevige Afro Bluesrock Roland Tchakounte mist nuance

Geschreven door: Rik van Boeckel

Label: World Connection

Roland TchakounteRoland Tchakounte tijdens de World Sessions in het Podium Mozaïek was feitelijk een eigentijdse ontmoeting tussen Afrika en de blues, tussen Kameroen en de Mississippi. Toen Tchakounte John Lee Hooker voor het eerst hoorde, dacht hij dat het een Afrikaan was die een Amerikaanse naam had aangenomen.

De blues die hij in Podium Mozaïek liet horen had ook nog eens een stevig fundament in de rock. Tchakounte’s bluesrock is veel minder Afrikaans dan die van Vieux Farka Touré wiens vader Ali Farka een van Tchakounte ‘s helden is. De bluesrock van de zanger/gitarist klinkt soms heel Amerikaans met als enige verschil dat hij met een licht rauwe stem in het Bamileké zingt, een taal uit Kameroen.

Op het album Blues Menessen klinkt Tchakounte subtieler, meer genuanceerd en meer Afrikaans zoals bijvoorbeeld in Soukous Blues. Hij speelde echter maar 3 songs van dat album, het erg mooie Vae Victis; en Yingué, een slow blues in de trant van John Lee Hooker. Gitarist Mick Ravassat blonk uit in een snerpende solo a la Jeff Beck. Tijdens de toegift speelde hij de titelsong. De rest kwam van het album Waka (2008) en van Ndoni, een nieuw album dat nog niet uit is in Nederland, op dit moment alleen via zijn website is te bestellen.

De avond werd zoals gebruikelijk bij de World Sessions ingeleid met een film waarin Tchakounte de Afrikaanse roots van de blues belichtte, die kwam ook in het interview met NTR muziek- en programmaproducer Co de Kloet ter sprake. Zo vertelde Tchakounte dat toen hij een tijd aan de Mississippi woonde hij daar de Afrikaanse oorsprong van de blues goed hoorde. “Bij John Lee Hooker hoor je het DNA van Afrikaanse muziek. Zoals van het Aussa volk uit mijn land,” zegt hij.

Tchakounte en zijn band speelden goed en vakkundig maar de juiste spirit kwam pas naar boven in Crawling, een pittige en erg goede tribute aan John Lee Hooker. Toen ging hij pas vlammen! Op poppodia en zomerfestivals zou Tchakounte met zijn band niet misstaan, in Podium Mozaïek leek zijn soms snoeiharde afro bluesrock niet zo op zijn plaats!

http://www.roland-tchakounte.com