×

Concert

05 november 2016

Overrompelend Strobes in Londense undergroundclub Birthdays

Geschreven door: Dick Hovenga

Label: Blood and Biscuits

Strobes, de band die al een jaar lang gezien wordt als een van de grote revelaties binnen de Britse muziekscene presenteerde gisteren hun debuut album BrokeSpeak in het noordelijk gedeelte van Londen gelegen Dalston. De club Birthdays, een bar/restaurant boven en een lekker donkere, zweterige club, was de ideale plek.

Je kent de plekken vast wel. Je loopt een bar binnen waar het goed druk is met lekker luide maar erg goede muziek en amusant pratende mensen die daar overheen willen communiceren. Je loopt vervolgens de trap af naar de plek waar het concert zal gaan plaatsvinden en je hoort daar de zware klappen van beats en diepe bassen uit de donkerte opduiken. Zo moet je de ondergrondse podiumplek van Birthdays voorstellen. Echt ideaal voor bandpresentaties als van Strobes, het geweldige trio wat electronic, rock en jazz samenbalt tot een waanzinnig enerverende exercitie.

Strobes heeft met het grote Britse toetsentalent Dan Nicholls, multi-instrumentalist Matt Calvert en drumgeweldenaar Joshua Blackmore een samenstelling die optimaal tot de verbeelding spreekt. De mannen hebben afzonderlijk van elkaar hun sporen al ruimschoots verdiend. De afgelopen zomers vierden Nicholls en Calvert nog triomfen binnen de ultieme uitvoering van Goldie’s klassieker Timeless met The Heritage Orchestra. Daarnaast bouwde Calvert een flinke status op binnen Three Trapped Tigers, de beste nog niet echt doorgebroken band uit Londen. Wat een zeer bizar gegeven is met de grote kwaliteit die die band heeft. Calvert is wellicht het grootste talent wat Engeland de laatste jaren heeft voortgebracht. Zo bizar dat hij nog niet veel bekender is wereldwijd. Blackmore verdiende zijn sporen als drummer van Troyka, het trio met gitarist Chris Montague en toetsenman Kid Downes dat met hun fucked-up jazz korte metten maakt met de geldende normen.

Dat Strobes de grote nieuwe band uit Engeland is, werd vanavond al snel duidelijk. Hun sound is ondefinieerbaar anders als het andere wat je eerder hebt gehoord. Natuurlijk zijn er referenties naar Squirepusher maar die hebben ongeveer elke nieuwe band in de Britse undergroundscene. De sound van Strobes heeft een basis in de electronic, in de breedste zin van het woord. Nicholls heerst over die diverse sound met toetsenwerk wat dan weer pulseert, dan weer ademt en dan weer ronduit extatisch werkt. Calvert levert de haast onmenselijk opgave hier met gitaar en effecten overheen te denderen en een haast Afrikaans getinte sound overheen te duwen. Onnavolgbaar goed en overweldigend. En Blackmore….tja Blackmore…Wat is die man ongelooflijk goed aan het worden. Absoluut onnavolgbaar wat hij doet op drums. Hij speelt soms dwars tegen alles in, stopt soms onverwachts om dan vervolgens met de meest geweldige explosie aan ritmes de composities overweldigende kracht en vaart mee te geven.

Dat Strobes een sound heeft die de toekomst genoemd mag worden werd vanavond wel heel erg duidelijk. BrokeSpeak, net op de vrijdag ook uitgekomen, is het album van een band die zichzelf heeft overtroffen. Een band die zonder reserves precies datgene maakt wat zij willen maken en alle muzikale grenzen daarmee volledig opschuift. Die heerlijk eigengereidheid heeft geleid tot een band die in ruim twee jaar is uitgegroeid tot een fenomeen. De electronic heeft met Strobes precies die band die nodig was op de scene eens even flink op te duwen. Een band die alles wat de laatste jaren via laptops vanaf het podium, nogal slap en gemakzuchtig, op het publiek werd losgelaten nu met grootse daadkracht met echte muzikanten eens en voor altijd te veranderen. De wereld heeft Strobes keihard nodig!