Jazz Maastricht, Toots, Eric Vloeimans en John Scofield
“Festival of musical contrasts” staat er te lezen in het programmaboekje van de elfde editie van Jazz Maastricht, dat op zaterdag 23 maart plaatsvond in het Theater aan het Vrijthof. Voorzitter Jean Haesen en festivaldirecteur Wilma de Kluizenaar zijn er met hun team zeker in geslaagd contrasten in de programmering te presenteren. En daar komt voldoende publiek op af, blijkens het volgepropte en prachtige theater in het centrum van de kandidaat Europese Hoofdstad voor 2018. De Euregio kent vele initiatieven op het gebied van de geïmproviseerde muziek, maar de artiesten komen ook van ver buiten de Euregio. In 2010 was de zelfde organisatie initiator voor de eerste versie van Mecc Jazz, het ‘North Sea Jazz van het Zuiden’. In congrescentrum Mecc, ook in Maastricht, werd toen gemikt op het grote publiek. Helaas viel het bezoekersaantal toen tegen, ondanks de prima programmering. Jammer genoeg bleef het daardoor bij de eerste en voorlopig laatste versie van dit festival. Het blijft toch lastig om publiek te trekken voor grotere festivals, zonder, zoals North Sea Jazz dat doet, aanbod uit de populaire muziek scene. En dan is de relatie met jazz niet altijd even duidelijk, maar heb je wel een sluitende begroting door de grote trekkers voor het jongere publiek.
Theater aan het Vrijthof is de kleinere ambiance waarbij je geen popmusici nodig hebt om toch een volle bak te hebben. Terwijl in het Mecc nu de internationale kunstbeurs Tefaf plaatsvindt en op het ijskoude Vrijthof een outdoor Polowedstrijd is georganiseerd, opent de 90 jarige Toots Thielemans het festival in de tot “Bourbon Street” omgedoopte grote zaal van het theater. De Grootvader van de mondharmonicajazz treedt op met Johan Clement (p), Bart de Nolf (b) en Bruno Castelluci (d). De zaal puilt uit, 70 mensen stonden op een wachtlijst om binnen te mogen komen. Het is prachtig om te zien hoe Toots ondanks zijn hoge leeftijd nog steeds de spirit en vooral het plezier heeft om te mogen en kunnen optreden. Vertederend is het te zien hoe bassist Bart de Nolf hem voortdurend influistert wat ze gaan spelen en wat er gebeurt op en rond het podium. Maar Toots laat zich niet kennen door de hulp die hij af en toe nodig heeft. Als de titel van het volgende nummer bekend is, speelt hij als vanouds, alles zit nog perfect in zijn mind en enthousiast roept hij “Yeah!!” en “It’s my show!!”. Het plezier wordt zelfs niet getemperd als na een aantal nummers er vervelende tikken uit de installatie klinken. De technici zoeken geschrokken naar de oorzaak en vragen het trio en publiek om 3 minuten pauze. De oude Toots kan er alleen maar om lachen en vervolgt na de gedwongen pauze – gelukkig zonder getik en gekraak – zijn concert. Mooi om mee gemaakt te hebben! Waar Toots ook verschijnt, hij steelt de harten van alle mensen in zijn publiek.
Na het concert van Toots is het snel verplaatsen naar de kleine bovenzaal waar Eric Vloeimans optreedt met de Belgische accordeonist Tuur Florizoone. De kleine zaal is al nauwelijks meer bereikbaar als het concert nog moet beginnen. Een fototoestel met telelens en een perskaart doen wonderen. De zaal zit zó vol dat er al mensen op het podium en geluidsboxen zitten. Als Eric het podium, tussen de mensen door, betreedt grapt hij dat er best nog wel wat mensen bij kunnen. Gelukkig voert de plaatselijke brandweer vanavond geen controle uit en gaat alles goed. Vloeimans zet met zijn creatieve collega Florizoone een uniek duo neer waarbij je mee gezogen wordt in contemplatieve sferen.
Als het concert van Eric Vloeimans nog bezig is, is de grote zaal inmiddels klaar gemaakt voor Amerikaanse gitaarvirtuoos John Scofield. Scofield is een graag geziene gast in Europa. In oktober 2012 trad hij nog op met zijn trio in Heusden-Zolder, op een steenworp afstand van Maastricht, zie het WiM verslag van dit optreden. Deze keer is hij met zijn organic trio in de Euregio. En dat bestaat, naast Scofield zelf, uit Larry Goldings (organ) en Gregory Hutchinson (drums). Het trio laat een mix van jazz & blues horen en weet de zaal helemaal mee te krijgen. Mooie solo’s van zowel Scofield als Larry Goldings maken het tot een succesvol optreden.
Naast Toots, Eric Vloeimans en Scofield was er een aanbod van een gevarieerd aantal concerten van onder andere de Music Academy Big Band van het Conservatorium Maastricht, Ruben Hein Quintet, Francesco Tristano en het Zweedse Tonbruket Quintet . Over dat laatste optreden volgt nog een verslag.
Maastricht Jazz heeft na elf edities zeker bestaansrecht. Slim om het programmeren in het weekend dat de internationale kunstbeurs Tefaf plaatsvindt. Zo trekt het festival extra bezoekers en is het een mooie extra voor de kunstliefhebbers die vanuit de hele wereld deze beurs bezoeken. En wie weet vindt de 16e editie van het festival plaats in de culturele hoofdstad van Europa!