Op 17 mei stond een van de beste bands uit Oost-Europa op het podium van de Amsterdamse Balie: Ewert and the Two Dragons. Het optreden van de band, die in januari op Eurosonic al opzien baarde, vond plaats in het teken van Indiestad.

Voor wie het nog niet wist: tussen 14 en 23 mei staat Amsterdam in het teken van indiepop in de breedste zin des woords. Op diverse podia in de stad spelen de meest uiteenlopende bands uit alle windstreken. En dat dat mooie dingen kan opleveren bewees het kwartet Ewert and the Two Dragons uit Estland op Hemelvaartsdag.

Het vorig jaar verschenen tweede album Good Man Down is met de nodige vertraging nu eindelijk ook in Nederland uit en dat is maar goed ook. De plaat staat vol fijnzinnige, opbeurende, diepe en krachtige folk en indiepop. Vergelijkingen met Mumford & Sons en Alamo Race Track werden al gemaakt. Het album was een groot succes in Estland maar de band trok buiten Nederland ook al de aandacht in Letland, Finland, Zweden en Frankrijk.

In de lekker gevulde zaal van De Balie – zo te zien en horen zijn er de nodige landgenoten van de Esten  aanwezig –  laat Ewert and the Two Dragons een fraai en uitgebalanceerd geluid horen. Het merendeel van de nummers is van hoog niveau en mooi gearrangeerd. De band is wat eerder begonnen dan in het Indiestad-spoorboekje stond aangegeven zodat we het begin van het concert niet meekrijgen. Kort na binnenkomst speelt de band The Rabbit, een van de hoogtepunten op het album Good Man Down: een indrukwekkende folksong die zowel gebaseerd lijkt op de middeleeuwen, neofolk als op seventies psychedelica. Een klassiekertje in dit nog jonge decennium.

Ook Sailor Man, dat start als een veertje zo licht, is een hoogtepunt. De manier waarop de band toewerkt naar een climax van drums en canonzang is bewonderenswaardig. De wijze waarop het kwartet de bijna-kakofonie vervolgens stap voor stap  weer uitkleedt is zo mogelijk nog indrukwekkender. Het publiek houdt de adem in.

Het eerste album, het in 2009 verschenen The Hills Behind The Hills, komt voorbij middels de titelsong, een voortmarcherende folksong die de veelzijdigheid van de band maar weer eens onderstreept.

Bij momenten babbelen de heren gezellig met het publiek. We horen dat ze eerder op de dag speelden in “een platenwinkel” (Concerto) en dat ze een deel van hun apparatuur waren vergeten mee te nemen na afloop. Ook kampen de heren met een computerprobleem. Het doet geen afbreuk aan dit optreden in De Balie. Niet alleen staat het podium lekker vol met spullen, het geluid is zoals gezegd om door een ringetje te halen.

Hoewel het huidige album Good Man Down centraal staat vanavond, speelt de band ook minder makkelijk te vinden werk: het nummer Pictures is niet terug te vinden op de albums van de groep.

De nieuwe track Stranger (of Strangers) doet nu al uitzien naar de derde plaat. Een knap geconstrueerde song vol boeiende passages en details. Kunnen de heren dit niet alvast op single uitbrengen? De uitgekiende setlist laat geen verveling toe want met Road To The Hill serveert Ewert and the Two Dragons even later een onweerstaanbare popsong. Gedragen door een arpeggio op toetsen voelt het uptempo nummer als een weldadige bries.

Het sfeerrijke, in mineur gespeelde Panda is een ander bewijs van het talent van de bandleden. Zonder duidelijk refrein weet de groep te boeien. Het is de unheimische sfeer die het ‘m doet. Het eenvoudige ritme staat in dienst van de atmosfeer, de gitaarlijnen stuwen zachtjes voort en de xylofoon dwarrelt als sterrenstof.

Voor de toegift komt de band terug met Jolene, een pakkende countrypoptrack met een hoog meezinggehalte. Hoewel geen hoogtepunt in het oeuvre van de band, is het toch een lekkere finale van een overtuigend optreden. De band is in juli nog te zien op het festival de-Affaire in Nijmegen. Vlak over de grens spelen de heren deze zomer op Haldern Pop. Laat Lowlands dan maar het derde festival in de regio worden. Ewert and the Two Dragons verdient een groter publiek.