Het is een beetje te voorbarig om elke nieuwe postpunkband uit Dublin met Fontaines D.C. of The Murder Capital te vergelijken. Maak het eerst maar waar, dan praten we daarna verder. Gurriers heeft amper een paar singles uitgebracht, en heeft de onmogelijke opdracht om daarmee het publiek te veroveren. Toch krijgen ze het voor elkaar om een uur lang zichzelf en de toeschouwers kapot te spelen. Het is eigenlijk heel eenvoudig, de energie die je het publiek schenkt, krijg je dubbel en dwars terug. Zo werkt het nou eenmaal. Zingend boegbeeld Dan Hoff beseft dat maar al te goed. Nadat ze de eerste noisebommetjes droppen nodigt hij als een zelfverzekerde straatvechter met grote armgebaren het aanwezige volk uit om dichterbij te komen. En die menigte volgt wel, het staat al snel 1-0 voor de Ieren. Gurriers speelt hard, snoeihard, het is een wonder dat de versterkers hier tegen bestand zijn. Gurriers is een one of the guys gang die een jongensdroom verwezenlijkt. Eigenlijk geven ze zelf hun doelstelling overduidelijk aan.

Top of the bill
The signs are always there
It’s just life
It’s not a place

(Top Of The Bill)

Gurriers is geen rellend provocerend gezelschap, maar wel zeer dynamisch. Het verbaast mij niet als het jonge publiek voor het podium veelal uit volgend gehard thuisvolk bestaat. De interactie met de eerste rij is zo intens, dat het niet vreemd is dat gitarist Ben O’Neill tussen twee nummers door zich eventjes in de zaal mengt om die amicale verstandhouding te verzilveren. Waarna hij net op tijd zijn gitaar weer inplugt om verder te spelen. Zo hoort het dus ook, geen scheve verhoudingen, oprecht gelijkwaardig. En weer wenkt een manipulerende Dan Hoff de aanwezigen. Kom naar voren, kom dansen. Het moet een grote happening worden met alleen maar feestende mensen. Er vormt zich een slammende mosh pit, waarin de man/vrouw positie verrassend gelijkwaardig verdeeld is. Kijk ik hier naar een grote belofte voor de toekomst? Het moet vreemd lopen als dat niet het geval is.

I’m approachable
Damn, I was born in the wrong era

(Approachable)

Er is zeker behoefte aan een band als Gurriers, sterker nog, er is absoluut behoefte aan een band als Gurriers. Zelden een beginnende hongerige groep zo strak gecontroleerd zien spelen. Als je zo overtuigd van je kunnen bent, en met vrijwel onbekend materiaal een geweldige show neerzet, dan ben je wel ergens toe in staat. Geen excuses of inleidende neerbuigende verhaaltjes tussendoor. Kort en bondig je nummers aankondigen en spelen maar. Het is allemaal zo gehaaid, zo cool, zo doordacht. Hierdoor verslapt de aandacht voor geen moment, en krijgt Gurriers terug wat ze verdienen. Het is gewoon wachten op het moment dat Dan Hoff ook die plek in de mosh pit opzoekt. In het hol van de leeuw, midden tussen zijn welpen. Uiteraard gebeurt dit op het einde van de avond. Met trots kondigen ze vervolgens nog de amper rwee weken geleden verschenen Sign of the Times single aan. Uiteraard spelen ze de bekende voorgaande Top Of The Bill, Boy en Approachable releases ook. Verder is het een beetje gissen wat er tijdens de setlist voorbij komt.

Ashamed of having years of depression
Went to school but never got lessons
Anxiety with the teachers
Deep in my mind like a southern preacher
When the sentimental feelings became few
Feeling less and less of a person
Punching walls to deal with aggression
I’M A BOY!

(Boy)

Gurriers staat voor stoer weerbarstig provocerend, en beter kan je deze amicale vriendengroep niet omschrijven. Dan Hoff geeft vervolgens aan dat hun zeventien daagse clubtour erop zit, en dat ze die laatste avond met ons in Nijmegen delen. Het is bijzonder dat je na afloop alleen maar bandshirtjes kan scoren. Geen singles, en dus ook nog geen album. Och, ze pakken het op deze manier ook prima aan. Eerst laten zien wat je waard bent, zodat het balletje vanzelf gaat rollen. Die do it yourself houding bevalt mij wel. Hier wordt zeker positief over nagepraat. Helaas ligt er voor de komende festivals nog geen plaat in de schappen, maar ik verwacht dat ze daar zorgvuldig mee aan de gang gaan. Een typisch Sign of the Times gevalletje. Soms lopen zaken anders dan gepland. Gurriers is in het bezit van genoeg afgewerkte albumtrack-kandidaten, die afronding in de studio neemt heus niet zoveel tijd in beslag. Fijne band, dat belooft wat!