Erg mooie Leuven Jazz zondag met huiskamerconcerten
Wat een prachtuitvinding om huiskamerconcerten te doen binnen een jazzfestivalprogrammering! Vooral op de zondag… Zo zaten we reeds om 11 uur in een ruime huiskamer met een groep van ongeveer 40 mensen te luisteren naar het Wolfert Brederode Trio. Hoe mooi kan een zondagochtend beginnen?
Het trio speelde een meesterlijke set van ruim een uur met veel werk van hun album Black Ice, een album dat tot de beste in de Nederlandse jazz gerekend kan worden. Brederode, niet achter de vleugel deze keer maar achter de mooi klinkende huispiano, Jasper van Hulten achter zijn drumkit en Gulli Gudmundsson op contrabas hadden er zin in en doken er gelijk met Elygia en het bloedmooie Olive Tree dik en gedreven in. Geïnspireerd en het toegestroomde publiek volledig overtuigend speelden de mannen de kamer plat.
Ongelooflijk hoe het trio zelfs in deze kleine huiskameropzet liet horen muzikaal flink door te groeien. Dat het een trio is dat elkaar door en door kent en elkaar moeiteloos weet te vinden wordt met elk concert duidelijker. Dat Gudmundson een geweldige bassist, van Hulten een steeds inventiever drummer en Brederode een zichzelf constant uitdagende pianist/componist is, wisten we al, maar dat de chemie zo prominent is blijft toch opmerkelijk. Het plezier van het samenspelen en ervoor willen gaan om het publiek te overtuigen is ontwapenend tegelijk indrukwekkend.
Het trio speelde ook twee nieuwe composities: Het wonderschone Framed Sky en de al net zo indrukwekkende set afsluiter Arrows. Twee prachtcomposities die de eerder genoemde groei optimaal aangeven. Nu al zin in een nieuw album, maar daar zullen we helaas nog wel tot volgend jaar op moeten wachten. Dit mooie huiskameroptreden was in ieder geval een om in te lijsten.
We togen vervolgens naar het aan Leuven vastliggende Wijgmaal om daar in de huiskamer-setting gitarist Bert Cools (Granvat) en drummer Antoine Pierre (onder meer TaxiWars) te zien. Ze brachten een fijne collectie aan geïmproviseerde muziek die ook echt voor het grootste gedeelte spontaan ontstond. Dat de mannen een mooie chemie met elkaar hebben weten al van voorgaande projecten (onder meer Urbex, eigenlijk Pierre zijn band) en vanmiddag werd dat eens te meer duidelijk.
Cools met zijn elektrische en akoestische gitaar met een tafelblad vol pedalen en vervormers blijft een waar fenomeen. Zonder twijfel een van de meest innovatieve gitaristen van deze tijd. Onvoorspelbaarheid is bij het noemen van zijn naam een downgrading te noemen. Pierre, een van de meest inspirerende percussionisten van deze tijd, speelde daar steeds met inventieve ritmes glansrijk op in. Het was een fijne muzikale vrijheid die deze set zo boeiend maakte en in deze zo kleine setting zo ideaal.
Terug in hartje Leuven was het snel op naar, opnieuw, de Appeltuin, voor een nieuwe project van contrabassist Cyrille Obermüller. Zijn Cyrille Obermüller Trio was vandaag geen trio maar een kwartet want naast de immer geweldige drummer Teun Verbruggen en toetsenman Karel DeCeulenaere was ook de Nederlandse bariton saxofonist Bo van der Werf uitgenodigd. Het concert was door overweldigende belangstelling vanuit de huiskameropzet naar de Appeltuin verplaatst en dat was gezien het flink toegestroomde publiek bepaald een heel goede keus.
Het kwartet speelde een set van zelf geschreven en verbouwde standards en het mooie geluid straalde van het podium. Geen muzikale revolutie hier maar gewoonweg gedegen, speels uitgevoerde jazz, die door de uitstekende muzikanten mooi voor het voetlicht werd gebracht.
De lekker drukke muzikale zondag werd door Condor Gruppe in het propvolle STUK café in stijl afgesloten. De imponerend grote band (Michiel Van Cleuvenbergen (gitaar), Jan Wygers (bas), Milan Warmoeskerken (gitaar), Krist Torfs (drums) en Kris Delacourt (gitaar) en voor een nieuwe reeks concerten aangevuld met Dirk Timmermans (trompet) en Matti Willems (sax)) speelde een gedreven, lekker dik gespeelde set.
Zelf in het donker spelend waren er boven de band op het scherm treffend gekozen films/video’s te zien die de composities extra kleur gaven. Thema van het concert was Frog Bog – A Tribute To Moondog en het betreft een ode aan de muziek van cultartiest Moondog. Muziek die een voorliefde voor jazz, exotica, surf, psychedelica en rock herbergt en in de handen van de uitgebreide Condor Gruppe een verrukkelijke uitvoering krijgt. Dan weer ontroerend, dan weer sensueel dan weer vet uitbouwend als een rockband. Condor Gruppe heet het helemaal om een publiek uit zijn voegen te spelen. Imponerend! En een perfect afsluiting van een ideale muziekdag.