×

Recensie

Alternative

28 mei 2022

Zen Mother

Millennial Garbage Preach

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Weyrd Son Records

Millennial Garbage Preach Zen Mother Alternative 4 Zen Mother – Millennial Garbage Preach Written in Music https://writteninmusic.com

Oosterse meditatietechnieken, hypnotiserende mantra’s, niet Westerse religies en mystieke bewustzijnservaringen. Het New Yorkse Zen Mother koppelt heftige EMDR traumaverwerking aan dagdroom verslindende nachtmerries. Zen Mother provoceert, intrigeert, confronteert en nestelt zich diep in die bodemloze angstziel. Met de industriële noiserock zoeken ze met openingstrack Tsunami Song van debuutplaat I Was Made To Be Like Her de uitgebeitelde grens van het vroegere Swans werk op. Heftig, log, onwennig met een onprettige nasmaak. Niet de meest toegankelijke manier, maar zeker indrukwekkend. Op The Ascent laten Monika Khot en Adam Wolcott Smith zich door Alejandro Jodorowsky inspireren. De filmpassages van zijn shockerende in 1973 verschenen cultmeesterwerk Holy Moutain krijgen een nauw passend tijdsbeeldjasje en maken voor Millennial Garbage Preach de weg vrij.

De van Sunn O))) en Marissa Nadler bekende producer Randall Dunn is de meest geschikte persoon om de studio mee in te duiken. Door de gedeelde Boeddhisme fascinatie en geschoolde psychologie interesse krijgt het behoorlijk toegankelijke Millennial Garbage Preach een bezwerend occult spiritueel randje. De geplande releasedatum valt al in de herfst van 2020, maar wordt op het laatste moment naar 6 mei, 2022 vooruitgeschoven. Buiten de pandemiebeperkingen spelen gemeende seksuele wangedrag beschuldigingen aan het adres van Adam Wolcott Smith ten tijden van zijn vorige band The Growlers een belangrijke rol om de aandacht tijdelijk te pauzeren. Een zinvol doordacht besluit dus.

Door minder de nadruk op de doodse kilte te leggen ontdooit Monika Khot en klinkt ze op Henri Matisse ontroerend sensueel, lief en bijna betrouwbaar. Een prachtige openingstrack, badend in moeraslagen aan sprookjesachtige dreampop en een modderpoel van ethereal darkwave. Filmische suspensethriller dramatiek, nog steeds onheilspellend maar van de lugubere horrorverschrikkingen gefilterd. Dreigende spanningsvelden overheersen op het slepend trage Sleep. Een verslavende insomnia stoornis belevenis met de uitloop naar stapelde shoegazer zuiverende gitaarobstakels en gothic synthpop vervreemding.

Het opruimende Orde symboliseert de Millennial Garbage Preach albumtitel. Slijptollen aan head cleanende industrial noise en nerveuze hersenspoelende keyboardpatronen slaan diepe kratergaten in de monstersound om deze vervolgens met de verzachtend helende Monika Khot zang te helen. Lil Jesus karakteriseert die heimelijke drang naar buitenechtelijke seventies romantiek. Nog meer vervangende bladgoudlagen die het oxiderende koperverleden opboenen en het krampachtige aanwezige unheimische gevoel wegpoetsen. Mierzoete vocalen ontfermen zich over de donkere gestoorde basgitaar decadentie en dwangmatige herhalende ritmemotoriek van Vengeance. Triomfantelijk in onschuldige winning mood opstelling, eventjes subtiel een trap nageven.

Stompende dancebeats geven het verademende The Pharmacy een dynamische energieboots, drugstore addiction met gefolterde postpunkblazers, kruipend en smekend. Drogerende waanillusie drones vormen bij het afsluitende The Fugitive een draaikolk aan rondzwervende aasgieren geluidsbarrières. De mineurstemmige Monika Khot misbruikt haar verbale elfenzang krachtinspanningen om de geïsoleerde doorgang open te breken. Een alles slopende worsteling die met militaire precisie en hol traag drummend marstempo een ceremonieel eindvonnis uitspreekt. De lichtkieren zijn door Zen Mother voorzichtig geopend, de duisternis is bijna verdrongen.



  1. Henri Matisse
  2. Sleep
  3. Order
  4. The Pharmacy
  5. Vengeance
  6. Lil Jesus
  7. The Fugitive