Onze Noorse vriend Thomas Dybdahl blijft ons verrassen. Zijn nieuwe album is een heerlijk sensuele soulverrassing waarop hij de akoestische gitaar volledig voor een elektrische heeft verruild. Fever is een nieuw hoogtepunt in zijn rijke oeuvre.

Opgenomen in Stavanger met vriend en langdurig muzikaal compagnon/producer Håvard Rosenberg, die vooral bekend is van zijn hiphop-producties, is Fever een heerlijk los klinkend tijdloos soulalbum geworden. Vol referenties naar de rijke soulgeschiedenis en met Dybdahls herkenbare stemgeluid, warmer klinkend dan ooit, als fraaie geleider.

Waar veel van zijn songs immer om de akoestische gitaar heen worden gebouwd, is juist het feit dat Dybdahl nu puur de elektrische gitaar ter hand genomen heeft de grote traktatie van Fever. Zijn spel is lekker los en funky en vrijwel alleen begeleid door bas en drums (ook door Dybdahl ingespeeld) komt er een ongewoon lekkere en pure sfeer los.

45, de eerste single van het album, was al een fijne aangever van wat we op Fever konden verwachten. Met songs als de geweldige titeltrack, het weergaloze Call My Be Your Name, On My Way To California, INTERMISSION, Dance The Night Away, Patience en de wel heel cool klinkende albumafsluiter The Last Song heeft Dybdahl soulgoud in handen.

Fever is zo’n album dat je maar niet van de draaitafel kunt afhalen, steeds opnieuw wilt horen. In eerste instantie als EP bedoeld maar in alle enthousiasme tot album uitgebreid, is Fever een machtig en tijdloos soulalbum en een verrukkelijke vooraankondiging van de lente.