×

Recensie

Alternative

22 maart 2022

The Hanging Stars

Hollow Heart

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: Loose

Hollow Heart The Hanging Stars Alternative 4 The Hanging Stars – Hollow Heart Written in Music https://writteninmusic.com

In de winter van 2005 wordt Edwyn Collins (Orange Juice), door twee hersenbloedingen getroffen. De man achter de wereldwijde A Girl Like You solo-hit, ondergaat een langdurig revalidatietraject waarna hij zijn werkzaamheden als muzikant gelukkig weer kan vervatten. Dicht bij huis laat hij in het Schotse Helmsdale een opnamestudio bouwen. De wat hoger gelegen in 2017 voltooide over de Noordzee kustlijn uitkijkende Clashnarrow Studios is een inspirerende oase van rust. Het is meer dan begrijpelijk dat de Londense psychedelische folkrockband The Hanging Stars hiernaartoe uitwijkt om dat haastige stadsgebeuren te ontvluchten.

Na The Silvery Lake uit 2016, het in 2018 verschenen Songs For Somewhere Else en het twee jaar oude A New Kind Of Sky is Hollow Heart ondertussen alweer het vierde album van dit vijftal. De Schotse Hooglandenrol is onbewust wat groter dan gepland. Het vervelende pandemie gebeuren heeft als plezierige bijkomstigheid dat The Hanging Stars genoodzaakt is om zich veelal in deze natuurlijke uitstrekkende omgeving te vertoeven. Wat moet dat een heerlijk gevoel zijn, om gekluisterd aan die opgelegde reisbeperkingen daar een volledige plaat te schrijven.

De pedal steel gitaar van Joe Harvey-Whyte glijdt rimpelloos over het sfeervolle Ava heen. Heimwee naar de pure seventies Southern rock psychedelica, gepast gebruik van de effectenpedalen makend. Een verbindend compromis met de trieste grijze regenbuien postpunk melancholica uit de jaren tachtig, de nonchalante nineties Britpop erfenis, Santana exotica, de Joe Cocker With a Little Help from My Friends uithalen en dat stukje filmische gastheer beleving, verpakt in een kleurrijk melodieus geheel.

Black Light Night, hoe leeg kan de duistere eenzaamheid van de nacht zijn, met de toekijkende maan als de vijand van het weggestopte daglicht, en angstige huilende gitaarakkoorden als enige betrouwbare vriend. Vergeet niet dat de romantisering van het geïsoleerd componeren in een huisje aan de zee ook de onzekerheid van de steeds maar verder uitlopende tijdslimiet met zich meebrengt. De schoonheid van de onbeperkte mogelijkheden op een beperkt gebied. Licht koesterende sussende samenzang in de vasthoudendheid van een stug door drummende Paulie Cobra, de dromerige heldere vocalen van Richard Olson in bedwang houdend.

Patrick Ralla zorgt voor die elektronische keyboard geluidsgolven, een ware sfeerpakker die bassist Sam Ferman alle ruimte geeft om het harmonieuze Weep & Whisper af te bakenen en zich dit territorium toe te eigenen. Midnight Hour Memphis soul zet de Radio On op standje nostalgiek. Het Richard Olson, Patrick Ralla en Joe Harvey-Whyte drietal, allen bewapend met een eigen gitaartechniek, duelleert op het veelzijdige Ballad of Whatever May Be. Pretentieloos zonder persoonlijk winstbelang zich voor de muziek opstellend. Zo hoort het ook, maar leg dat maar eens uit.

Richard Olson verlegt het wanhopige vertwijfelde postpunk Hollow Eyes, Hollow Heart accent naar de meer vastberaden onverwinnelijke Madchester psychedelica. The Hanging Stars verbindt het muzikale koppelstuk aan de vastgeroeste jaren tachtig poort, en heeft de magische sleutel in handen om die doorgang naar het nieuwe decennia te openen. Het schitterende You’re So Free is te zelfverzekerd om verdoofd in weg te trippen, hallucinerend dagdromend met de blik op futuristische stabiliteit.

En dan net op het moment dat je de grip dreigt kwijt te raken ontfermt de Verenigde Koninkrijk country house zich om het heerlijk wegspelende ochtendzon Rainbows in Windows geluk. Paisley Underground omarmt de ronddolende schaduw van The Doors toetsenist Ray Manzarek en laten hun sporen in het zwaar euforische druggy I Don’t Want to Feel So Bad Anymore achter. De langdurige Red Autumn Leaf herfst maakt zich op speels kinderlijke wijze voor die hunkerende overtocht naar de normalisatie klaar. Een ervaring rijker, maar uiteindelijk verlang je gewoon weer naar het vertrouwde thuisfront.



  1. Ava
  2. Black Light Night
  3. Weep & Whisper
  4. Radio On
  5. Ballad of Whatever May Be
  6. Hollow Eyes, Hollow Heart
  7. You're So Free
  8. Rainbows in Windows
  9. I Don't Want to Feel So Bad Anymore
  10. Red Autumn Leaf