25 maart 2022 is een zwarte dag in de rockwereld. Foo Fighters drummer Taylor Hawkins overlijdt vrij plotseling aan een mix van drugs en medicijnen. De impact dat het leven relatief kort is, en dat je beter bewust met dit gegeven kan omgaan in plaats van het maximale eruit te halen, beseft ook Brian Fallon, de frontman van The Gaslight Anthem. Door deze gebeurtenis ontwaakt hij uit zijn verdovende privétoestand. Na een zwaar scheidingsverhaal, waar Get Hurt de verslaglegging van is, zet hij ook voor onbepaalde tijd een streep door The Gaslight Anthem heen en richt zich op een solocarrière. Ondertussen is hij hertrouwd en vader van een tweede kind geworden.

De pijn slijt langzaam, waardoor de behoefte bestaat om zijn vorige bandleden weer op te zoeken. Voorzichtig vieren ze het tienjarige The ’59 Sound bestaan, daarna blijft het stil, en komt er geen vervolg. The Gaslight Anthem is het hedendaagse New Jersey geweten, dat beseffen bevriende muzikanten als Bon Jovi en John Rzeznik van Goo Goo Dolls maar al te goed. Daar liggen hun roots en Brian Fallon is de spreekbuis van de daaropvolgende generatie. Ondanks deze bemoedigende aanmoedigende woorden, heeft het net nog niet dat gehoopte katalysator effect, waardoor alles in beweging komt.

Dat laatste zetje in die juiste richting krijgt hij van de bevriende, tevens uit New Jersey afkomstige volksheld Bruce Springsteen. Samen met deze leermeester werkt hij aan een losse song. Puur op therapeutische basis om het speelplezier te hervinden en het songschrijvers vak opnieuw op te pakken. Met History Books wordt letterlijk geschiedenis geschreven. In History Books staat echte vriendschap centraal. Uiteindelijk kom je in de meest slechte tijden erachter wie je trouw blijven, wie er in je blijven geloven. Het is een noodzaak om dit samen met je bandmaten van The Gaslight Anthem uit te dragen. Dat heeft Bruce Springsteen goed gezien. Niet dat zijn rol verder uitgespeeld is, sterker nog, het History Books duet vormt het hoofdthema. De song draagt de plaat, het is zowat vanzelfsprekend dat deze schijf dezelfde titel zal dragen.

Het zesde The Gaslight Anthem album is een feit. Ook in het duisterdeprimerende vertellende Empires is de Bruce Springsteen erfenis bijna tastbaar. Brian Fallon is gegroeid in zijn voordracht, het is allemaal wat subtieler, intiemer qua opzet en misschien komt het nog net wat meer rechtstreeks vanuit zijn hart. Niet dat het geluid nu zoveel oprechter is geworden. Dat het verdriet de nodige littekens in zijn aangetaste getatoeëerde lichaam kerft blijkt wel in tracks als de retro Little Fires hardrock en het langzaam aardende The Weatherman countryfolk waarin hij die periode als brandstapel offer aan het afgesloten verleden terug schenkt. The Gaslight Anthem is altijd puur en eerlijk geweest, alleen hebben ze het hoge rocktempo niet meer nodig om een overtuigende indruk achter te laten.

De door collega’s zeer gerespecteerde Brian Fallon draagt het verleden met zich mee. Niet alleen qua leeftijd verkeerd hij bijna in de herfst van zijn leven, ook op sociaal gebied zit hij nog steeds in die deprimerende blaadjes vallende periode. En dat dit ook nog met de pandemie nasleep samenvalt accentueert het alleen maar. Het verregende grunge camouflagenet verstrikt de I Live in the Room Above Her gemoedstoestand in een ingewikkeld web aan onafgesloten levensfases. De terugblikkende Autumn countryfolk draagt een spiritueel gospel aura met zich mee. Vergeet niet dat de fanatieke Christen veel steun in zijn geloof vind, en dat hij dit meer dan ooit in de sfeer van dit nummer uitdraagt. Autumn haalt het beste van de rockscene uit New Jersey naar boven, zonder dat dit te cliché en te Amerikaans aanvoelt.

Het hartverscheurende maagdelijke Michigan (Michigan, 1975) verbreekt het tedere droomrecht op de liefde. Ook hierin de verwijzingen naar het geloof. Hou het onschuldige lichaam reine en schoon, wacht geduldig tot de huwelijksnacht. Een nostalgisch schetsbeeld van zijn ouders situatie? Toch hoor je in het rauwe melodieuze Spider Bites intro genoeg rauwheid van hun punkrock bestaan terug. Ze leggen er door het gebruik van de piano echter net een andere soort aan helende emoties in. Ook het ouderwetse stevig rockende Little Fires sluit hier heerlijk op aan. Het hevig om zich heen schoppende Positive Change bedankje aan het publiek is gemeend. Het wederzijdse verlangen naar het weerzien roept nostalgische herinneringen op.

Brian Fallon is altijd al een geweldige vocalist geweest. Hier is hij het voorbeeld dat er in de loop der jaren alleen maar meerdere zanglagen bijkomen. Die eerder genoemde herfst heeft zijn stem in de greep, kleurt deze zelfs diepbruin. Het typische rockende New Jersey gitaarwerk van Alex Rosamilia maakt het verschil en bewijst alleen al dat The Gaslight Anthem als eenheid nog steeds bestaansrecht heeft. En dan stem je er in het afsluitende stuwende A Lifetime of Preludes als band zijnde met die keuze in om die doorstart te maken. Ondanks dat het in alle opzichte het verhaal van Brian Fallon blijft, staat The Gaslight Anthem als eenheid achter dit besluit.