STUFF., de grote trots van de Lage Landen, komt dan eindelijk, vier lange jaren na hun magnifieke album old dreams, new planets (onze # 2 in de jaarlijst van 2017), terug met een nieuw album. De muzikale doorgroei zet op hun derde album T(h)reats glansrijk door in acht machtige nieuwe tracks.

Nog atmosferischer dan ze op hun eerste twee albums al klonken is T(h)reats een nieuwe stap voor de band naar muzikale onsterfelijkheid. Lander Gyselinck (drums), Dries Laheye (Bas), Andrew Claes (ewi/sax), Joris Caluwaerts (keyboards) en Mixmonster Menno (draaitafels) hebben de ervaring van verschrikkelijk veel optreden en muziek maken in andere gezelschappen, op T(h)reats omgezet naar een nog rijker muzikaal spectrum.

Hoe heerlijk hun heen en weer springende ritmes en soundveranderingen van het begindagen ook waren, op hun tweede album zat er al wat meer lucht in de composities. Ook op hun nieuwe album hebben de composities ruimtelijker klanken en sferen, zonder dat hun ritmes trouwens maar iets van spannends hebben ingeleverd.

T(h)reats is in alles een meesterlijk album. Op basis van tracks als Cumulus en Kwibus, tracks die het album vooruitsnelden, was er misschien de gedachte dat de band de dansbare kant op zou gaan maar dat is dus schijn: de prachtige albumopener Cigogne heeft een ingetogen karakter waar dan wel weer een donkere groove onder hangt. In opvolgtracks Waki, gelardeerd met die onmiskenbare STUFF. groove en een erg sterk onverwacht tussenstuk, en vooral Honu duikt de band fijn het avontuurlijke atmosferische diepe in. Zeer geslaagde exercities zijn het.

Het eerder genoemde Cumulus pakt daarna in een overrompelend ritme en een briljant opgezette melodie de energie over op een ronduit weergaloze manier. Een ware STUFF. classic. Een term die zeker ook gebruikt kan worden voor Finding Mu. Wat een ongelooflijke track is dat zeg! We zijn van de STUFF. mannen al gewend dat hun muziek flink gelaagd is en hun klankkleuren steeds weer veranderen maar wat ze hier flikken grenst aan het ongelooflijke. Wat een ontzettend fascinerende op- en uitbouw. Ronduit geniaal!!

Wat bij die eerste tracks van het album gelijk alweer opvalt is wat voor een belachelijk goede muzikanten de band toch heeft. Laheye en Gyselinck zijn een onnavolgbare droomritmetandem die tot de top van de wereld behoort, de geweldige Caluwaerts en Claes zijn de fascinerende geluidsbepalers waar de onnavolgbare Mixmonster Menno met zijn soundscapes zowel dwars, verontrustend als sfeer verhogend klinkt.

OB499 is dan weer zo’n ruimtelijk en heerlijk sfeerrijke aangelegenheid waar de mannen ook een patent op hebben. Wat een coole groove toch ook weer. Kwibus is dan weer zo’n typische uplifting in ritmes op en neer stuiterende aangelegenheid waar je helemaal opgewonden van wordt. Loomy is de onwaarschijnlijk mooie sfeerrijke filmische albumafsluiter.

T(h)reats is de derde topplaat op rij waar niet alleen het muzikale vakmanschap vanaf druipt maar waar ook de avontuurlijke composities van een meesterlijk hoog peil zijn en blijven. T(h)reats maakt meer dan duidelijk dat STUFF. niet meer de beste band van de Lage Landen is maar nu echt tot de absolute wereldtop behoort. Hulde wie hulde toekomt.