Moet over Steve Gadd nog iets gezegd worden? Dat hij één van de grootste, invloedrijkste en flexibelste drummers is die zijn medewerking aan de grootsten onder de recording artists verleent heeft, één van de belangrijkste sessie-muzikanten die in eerste instantie niet eens onder deze noemer bekendheid geniet? Hier is hij nu met zijn eigen muzikaal vrienden-club te horen, een club waar hij sinds een jaar of vijf mee toert en muziek mee speelt geheel zoals het hun bevalt. De live-sfeer van een club is daarbij van groot belang . In dit geval is het Voce’s Lounge in Scottsdale, een hippe stad in de Valley of the Sun in de buurt van Phoenix, Arizona, met veel uitgangsleven en hotels (voor iedereen die er op weg naar/van de Grand Canyon naar toe wil).

Het vrienden-clubje met hammond-beest Joey DeFrancesco (speelt hier ook klasse trompet), lasso-gitarist Paul Bollenback, bronstig bariton-saxofonist Ronnie Cuber en gortdroge Gadd gaat geheel ontgrendeld los. Diep groovend als hell spelen zij hun vorm van all American roots music. Big sound en vooral relaxed de muziek zelf haar werk laten doen – door de vele climaxen heen. Bollenback speelt als een blazer op de gitaar – alleen zo snel kan geen blazer blazen. Edgy en licht gaan geweldig samen. Vaak zit hij letterlijk haarscherp dicht op Gadd’s huiden. En Cuber, in Georgia On My Mind zingt hij de gospel op zijn bari – in de traditie de kern van de brass-section. En wat gonst hij bronzen door Back In The Chicken Shack! Gadds drumspel doordringt het geheel, net als bij oude swing drummers als Jimmy Crawford. Het ritme gaat zingen, de repeterende patronen gaan swingen. En dan steeds weer de spanning opvoeren, de spanning tussen voortdrijven en pas op de plaats maken met mooi vertragende uitwaaieringen van hammond en bariton, that’s it, heavy shit!

De stukken die ze spelen: hoe uitgewoond dan ook, hier treedt de geest uit de muren. Buddy Miles’ Them Changes doet niet alleen de grondvesten schudden maar roept ook de geest van een native American pow-wow op. Een juweel wat ze met Sister Sadie van Horace Silver doen – weergaloos samenspel van Gadd en DeFrancesco en drumsolo’s met het geluid van een stortbui of een flink aantal galopperende paarden. Als bonustracks dan nog twee studio-duo’s, Here I Am and Down met New Bohemians zangeres Edie Brickell met wie hij korte tijd na deze opnamen The Gaddabouts zou vormen. Ongelofelijk hoe Gadd dat met bass-drum en snare speelt – de pure, onverpakte Gadd.