Sevara Nazarkhan’s debuut Yol Bolsin verschijnt dit jaar in een heuse heruitgave bij Real World Records. Het in 2003 met veel lof besproken album van deze Oezbeekse zangeres doet ook nu weer een luistermoment inlassen, al moet hier gelijk bij worden gezegd dat zelfs traditionele muziek na verloop van tijd een beetje gedateerd blijkt te kunnen gaan klinken.

Vanuit de Perzische klassieke muziek en de Soefi traditie kent de muziek uit Oezbekistan vele invloeden. Tot in de popmuziek zijn deze invloeden tot op heden te horen, een stroming waaronder ook Nazarkhan valt en waarin zij actief de traditie in ere houdt. Haar muziek gaat over bruiloften, het leven op het platteland en in de stad, natuur- en sfeerbeeldbeschrijvingen. Anders aan Nazarkhan’s benadering is haar vertolking ervan met onder meer het gebruik van elektrische gitaar en keyboard. De aandacht voor Yol Bolsin kwam dan ook pas echt op gang toen Hector Zazou zich als musicus en producer ermee ging bemoeien. In zijn totaliteit klinkt het album aardig westers en sferisch. Overigens niet verrassend als men weet dat Bjork en Goldfrapp tot de muzikale voorbeelden van Nazarkhan behoren.

Nazarkhan zelf speelt normaal gesproken de doutar, een uit de 15^e eeuw stammende luit uit Centraal Azië. Voor de opnames van het album heeft zij er echter voor gekozen om deze partijen – en dat geheel niet onverdienstelijk – te laten inspelen door multi-instrumentalist Toir Kuziyev. Yol Bolsin is een consistent album geworden, waarin rustige stukken de boventoon voeren. Nazarkhan’s vocale kwaliteiten worden helaas vaak ondermijnd door de gelijkenis van de nummers en de zwaar elektronische productie. Haar zuivere en heldere stemgeluid is overigens wel het beluisteren waard, mits men door de lagen heen kan luisteren: de zang en traditionele instrumenten enerzijds en de loops en keyboard anderzijds lijken elkaar soms niet helemaal te vinden.

Waarschijnlijk komt het door de bij de eerste release veelal geloofde toevoeging van keyboards en loops, waardoor het tien jaar na dato ondanks de verhoopte tijdloosheid toch enigszins achterhaald aandoet. Yol Bolsin is niet per se een spannende CD, in zoverre lijkt de urgentie om het voor een tweede keer uit te brengen eerder matig. Als men dit feit voor lief neemt ligt de schoonheid van de Oezbeekse traditie echter wel dicht onder de oppervlakte.

Tracklisting Yol Bolsin:

1. Yor-Yor
2. Soqinomai Bayot
3. Adolat Tanovari
4. Ei Nozanin
5. Yol Bolsin
6. Galdir
7. Moghulchai Navo
8. Gazli
9. Orik Gullaganda
10. Yallajonim
11. Alla