Wat een genot is het toch altijd om altsaxofonist Ben van Gelder en gitarist Reinier Baas te zien en horen. Jazz zonder de rem erop. Avontuurlijk, uitdagend, onvoorspelbaar, rijk in arrangementen en met heel veel liefde gespeeld. This Is Water, hun derde album samen, is een meesterlijke.

Veel op This Is Water is puur hen tweeën en dat klinkt geweldig. De stukken op het album worden nog beter omdat daar tussendoor een aantal zeer fraaie stukken met bevriende muzikanten staan die dan weer een heel andere klankkleur hebben. Juist de rijkdom in die verschillende kleuren en sferen maakt This Is Water zo sterk.

Dat Baas en van Gelder muzikaal keihard doorgroeien mag duidelijk zijn. Ze spelen al jarenlang het Europese jazzcircuit plaat, zijn veelgevraagde muzikanten. Hun techniek is fabuleus en openbaart zich juist ook zo groots omdat ze avontuurlijk blijven spelen, zichzelf blijven uitdagen.

Het lijkt alsof ze al decennia lang onder ons zijn en tot de belangrijkste Nederlandse jazzmuzikanten die ook internationaal faam maken, behoren. Toch zijn de mannen nog maar halverwege de dertig. Het maakt This Is Water alleen maar indrukwekkender.

Met een albumtitel die verwijst naar de speech die de veel te vroeg overleden Amerikaanse schrijver David Foster Wallace gaf op het Kenyon College in 2005 en waar hij de studenten inspireerde om bewust de werkelijkheid te interpreteren en de vrijheid te creëren om betekenis en vrijheid in het leven te vinden, hebben Baas en van Gelder een elftal stukken geschreven.

Stukken die supergeïnspireerd, gedreven, avontuurlijk en uitdagend klinken dan weer fraai melodieus. De samenwerkingen met de fantastische drummer Jeff Ballard en cultheld Cory Smythe, die door een onbegrijpelijke set-up een extra dosis toetsen ter beschikking heeft, en ook de legende die Han Bennink (waar Baas en van Gelder al heel lang ook een trio mee vormen) zijn zeer sterke muzikale keuzes.

This Is Water optimaal beschrijven is een haast onmogelijke. Luister de titeltrack, die tevens de opener van het album is, en laat de muziek daarna doorkomen en laat je verrassen door een weldadige jazzplaat die de jazzstandaard in Nederland weer even heel erg hoog legt. Zo’n plaat die je steeds weer kunt beluisteren en weer volledig in kunt opgaan.

Natuurlijk voorkom je niet dat er in die eerste beluisteringen al favorieten ontstaan. De titeltrack is meesterlijk en Glass, even verderop op het album, is al even majestueus. Niet normaal hoe goed Baas en van Gelder op hun stukken spelen en hoe hard ze je met die stukken raken.

De stukken met Ballard zijn ook volledig raak en de samenwerking met Smythe klinkt even uitdagend als het eerder vertelde verhaal over de manier waarop Smythe speelt. Ook de twee Skull-Sized Kingdom stukken zijn geweldig. Geweldig dynamisch spel ook weer hier. En natuurlijk is het stuk met Han Bennink (en pianiste Maria Warelis) ongeleid tegelijk verleidelijk en emotievol.

This Is Water zet de Nederlandse jazz internationaal weer vol in het licht. Hoewel Baas en van Gelder ook hun afzonderlijke albums maken, en hun projecten/bands DeadEye (Baas) en Manifold (Van Gelder) al even fantastisch zijn, zijn hun samenwerkingen toch net iets bijzonderder. This Is Water is hun beste tot nu toe en een absolute aanrader. Ga ze ook live zien als ze in de buurt zijn!