Prefab Sprout
I Trawl The Megahertz
Dat het werk wat Paddy McAloon onder zijn eigen naam uitbracht gewoonweg minder aandacht kreeg/krijgt bemerkte hij met het in 2003 uitbrengen van I Trawl The Megahertz. Zelfs belangrijke Britse kranten als The Guardian, van oudsher grote Prefab Sprout fans, besloten niet eens de moeite te nemen een recensie te schrijven. Nu 16 jaar later is dat ineens heel anders. Uitgebracht onder de naam Prefab Sprout komt het album ineens wel vol in de schijnwerpers. De dubbeldikke, zeer fraai uitgevoerde vinylversie is onze favoriet.
I Trawl The Megahertz werd door McAloon geschreven in een zeer vervelende periode in zijn leven waarin hij bijna zijn zicht kwijt was en na vele operaties, lang thuis moest blijven om te herstellen. Met geen zekerheid maar wel de hoop dat alles goed zou komen. Hij luisterde veel naar de radio, zowel de muziek van zijn zo geliefde Claude Debussy en Maurice Ravel als naar radioshows en praatprogramma’s aangezien boeken lezen en tv kijken vrijwel onmogelijk was. Het op de piano muziek maken en schrijven leek al net zo moeilijk. Een programma op de computer loste iets van die ongemakken op.
I Trawl The Megahertz, een duidelijk verwijzing naar McAloons tijdverdrijf in die tijd, kwam tot stand met grote hulp van (co-)producer Calum Malcolm en componist/arrangeur David McGuiness die McAloons originele, grotendeels instrumentale, werk naar een finale versie bewerkten. Met McGuiness ook in de rol van arrangeur voor orkest om de zeer bijzondere composities het volle licht te geven. Hij was het ook die de composities later dirigerend en live met het Mr McFall’s Chamber opnam.
Dat het onterecht was dat het album in 2003 internationaal niet groter opgepakt werd bewijst de heruitgave. Alleen de titeltrack is al de moeite waard voor iedereen die McAloon, een van de grootste en belangrijkste Britse songschrijver van de laatste decennia, een warm hart toedraagt en over al die jaren gevolgd heeft. Zijn stem is in de 22 minuten lange compositie niet te horen wel zijn onmiskenbare melodiegevoel en briljante gevoel voor sfeer.
Ingesproken door de Amerikaanse Yvonne Connors met een tekst die werd samengesteld uit radiogesprekken tot een uiterst persoonlijk verhaal over isolement, verlies en hartzeer werd vervolmaakt. De wonderbaarlijk mooie orkestraties van David McGuiness die hij uit McAloons compositie zijn ronduit briljant. De strijkers ontroeren optimaal, de trompet is heerlijk jazzy en melancholisch. Alleen deze bezwerende tegelijk verslavende track is het al waard dit album aan te schaffen. Een absoluut meesterwerk. Mooi dat ze dus de andere kant van het vinyl gewoon een ets hebben gezet om deze track ook los van de rest van het album te koppelen.
Ook plaat twee is met zijn 8 songs over twee kanten verspreid, vrijwel geheel instrumentaal. Esprit De Corps, Fall From Grace, We Were Poor…en Orchid 7 op kant C zijn wederom prachtige composities die McAloons songschrijversvakmanschap optimaal bloot geven. Composities waar zijn liefde voor Debussy en Ravel optimaal in uitkomen maar net zo goed zijn grote vermogen aanstekelijke melodieën met een melancholische ondertoon te schrijven. Luister in dit geval eens naar het ronduit sublieme We Were Poor… Wat een prachtig arrangement toch ook. McGuiness heeft een geweldig oor voor overweldigende strijkers maar net zo goed voor een frontale rol voor trompet.
Op kant D is het met I’m 49, Sleeping Rough, Ineffeble en albumafsluiter…But We Were Happy al net zo prachtig. Mooi om dan op I’m 49 ineens samples van radioshows en tv-dialogen te horen. Ontroerend zelfs. En als op het prachtige Sleeping Rough dan eindelijk ook McAloons dromerige stem binnenkort ben je helemaal verkocht. Met een tekst over het ouder worden (I’ll grow a long and silver beard and let it reach my knees’) trekt hij je weer ouderwets in alle emoties denkbaar. Het is de song waarbij je zijn muzikale reis die hij in zijn persoonlijk isolement op de voorgaande plaatkanten aan je presenteerde, zijn symbiose vindt. Met het wederom instrumentale Ineffeble en het hartverscheurend mooie …But We Were Happy, als extra hartverwarmers, daar nog eens overheen.
Heel logisch dat McAloon destijds teleurgesteld en boos was over de magere aandacht die dit album kreeg. In een voor hem persoonlijk zeer moeilijke tijd schreef hij zijn meest persoonlijke werk. Gelukkig kan met terugwerkende kracht I Trawl The Megahertz nu de muziekboeken in als een Prefab Sprout meesterwerk.
Tracklisting I Trawl The Megahertz (vinyl):
Side A:
- I Trawl The Megahertz
Side B:
Etched vinyl
Side C:
- Esprit De Corps
- Fall From Grace
- We Were Poor…
- Orchid 7
Side D:
- I’m 49
- Sleeping Rough
- Ineffeble
- …But We Were Happy