De leden van Pom Poko ontmoetten elkaar op het conservatorium van Trondheim en al vrij snel nadat ze begonnen waren met samen muziek te maken was er interesse van een groter publiek. Niet alleen de naam van de band is opvallend – die is ontleend aan een Japanse animatiefilm – ook de muziek is bepaald niet gangbaar en bij vlagen zelfs freaky en maniakaal; een dynamische mix van Afrikaans, noise, math rock en indie. Pom Poko staat voor high energy, snel, prikkelend, grappig en soms gewoon gek. Zelf gooit de band er ook nogal eens de term bad-ass tegenaan.

Het levert een even interessant als uitputtend en opzwepend debuutalbum op. Pom Poko opent met het noisy, verknipte Theme en zet hierna lekkere puntige gitaren in op de single My Blood. De soms cartooneske, kinderlijke zang van Ragnhild Fangel Jamtveit hier lijkt ook niet vreemd van Japanse invloeden.

Pom Poko heeft haar wortels dus in het conservatorium en dat hoor je terug, want spélen kunnen de bandleden absoluut. Het mooie is dat de muziek puntig, dwars en schurend blijft en niet bezwijkt onder technische bagage. My Work Is Full Of Art is groovy en funky en biedt tevens een helder aanknopingspunt:

‘My work is full of art
It flows around me, surrounds me
Though no one understands
They say it’s freaky, suggestive
I reload my inner self
Cause nothing’s ever over
My work is full of art
And it will always conquer’

Nu en dan neemt de band gas terug zoals op Blue, een track met harmonieuze, door steeldrum gekleurde passages en het opvolgende, ingetogen Honey, alhoewel daar in de teksten de nodige opgekropte frustratie huist. Schijn bedriegt dus. De hectiek neemt het dan ook al gauw weer over middels de heftige, trashy indierock van Crazy Energy Night, de tegendraadse titeltrack (‘I’m not your bitch!’) en de temporocker Day Tripper. Pas met het afsluitende Peachy kiest Pom Poko weer voor rust en een bijna radiovriendelijk geluid. We horen echter ook: ‘There is no direction, now there is just the wilderness’. Bij Pom Poko zitten er altijd adders onder het gras, om het zachtjes uit te drukken. En daar blijft het vaak niet bij op dit vaak heftige album.