×

Recensie

Rock

15 april 2022

Pauwel

Dear

Geschreven door:

Uitgebracht door: Unday

Dear Pauwel De Meyer Pauwel Rock 4 Pauwel – Dear Written in Music https://writteninmusic.com

Als hoofdleverancier van prachtige verstillende huiskamerconcertliedjes levert het Do It Yourself thuisknutsel talent Pauwel De Meyer alweer ruim tien jaar lang kleine breekbare sfeerimpressies af. Doordat een aantal van zijn tracks om een stevige omlijsting vragen begint hij als alter-ego Zarkan Mehillab de psychedelische punkrockband Monster Youth. Deze rammelende uitlaadklep is net zo lo-fi als zijn solowerk, maar door de ondersteunende hulpkrachten Joeri Dobbeleir op gitaar, Koen De Gendt op bas en keyboard en drummer Steven Meuleman is Monster Youth een heuse clubcircuit killer, waarbij de positieve speelenergie belangrijker is dan het perfectioneren van het geluid. De spontaniteit van deze veredelde demotracks past perfect achter de muzikantenideologie van de uit het Belgische Sint Niklaas afkomstige Pauwel De Meyer, en het siert hem dat hij hier niet van afwijkt.

Nadat hij drie platen als Pauwel de Meyer opneemt en ondertussen niet meer van een eenmansproject spreekt, besluit hij om in 2020 onder het krachtig ingekorte Pauwel door te gaan, en ook Dear verschijnt onder deze bandnaam. Feit is dat zijn mix tussen folky gitaarspel en rockende countryslide uithalen samen met de dromerige nasale fluisterstem nog steeds die kenmerkende fundering vormt. Koen De Gendt is ook een van de drijvende mankrachten op Dear waarbij verder Sander Smeets de pianopartijen en veel gitaarwerk voor zijn rekening neemt, manusje van alles Bert Vliegen als vliegende keep werkzaamheden verricht, en HAEVN drummer David Broeders het vijftal voltooit. Allemaal veelzijdige muzikanten die multifunctioneel inzetbaar zijn.

Het pandemie isolement wordt door heftig persoonlijk verlies versterkt, als Pauwels moeder in diezelfde periode overlijdt. Opeens sta je totaal anders in het leven, weeg je belangrijke keuzes zwaarder af, en krijg je een andere visie op de sterfelijkheid van het onzekere bestaan. Deze twijfel belemmert het opnameproces, als hij concludeert dat je niet meer dan een passant bent in het van bovenaf geregisseerde toneelstuk. Een observator die als figurant zijn eigen pad in de kronkelende bepalende omstandigheden bewandeld. Met dit hernieuwde uitgangspunt komen de gammele fragiele songs in de GAM Studio te Waimes tot volgroeiing om uiteindelijk hun weg op Dear te vinden.

Dat verlies van bewustwording en het instinctief handelen de kop indrukken komt in de soberheid van Murderer op ontroerende wijze naar voren. In het titelnummer Dear worstelt Pauwel met het gegeven of hij herinneringen uit het verleden moet koesteren of juist los moet laten. Vragen waarbij je voorheen samen met een dierbare als je moeder naar het antwoord zoekt. Zo pijnlijk is het verdriet als ze Pauwel hierbij nooit meer kan ondersteunen en raad kan geven. Haar dood wakkert deze gevoelens alleen maar sterker aan, triggert zelfs om in het puin opruimende Mess het geweten te herdefiniëren.

Het machtige fraaie Deer overstijgt net als het breed gearrangeerde Lazy de sombere eenvoud van zijn eerdere solowerk. Een regenval aan kletterende drumruis daalt op Deer neer, om aan het gure jagende desperado herfstomstandigheden gitaarspel een deprimerend watermerk laagje toe te voegen. De welvelwind aan rondzwevende klanken speelt hoe dan ook heerlijk met de afwisseling van harde geluidsgolven en zacht ademde Indian Summer briesjes. Catherine Smet voegt eerbiedig op de achtergrond, zonder zich hierbij op te dringen de nodige vocale bijstand hulp toe. Het klopt allemaal zo letterlijk en figuurlijk mooi in het plaatje, en het benadrukt nogmaals de schoonheid van een volwaardige bandsamenstelling.

Dear, het kooswoordje voor een geliefde, of hoe je een brief aan een goede vriend begint. Kort en duidelijk geeft dit het intieme karakter van de plaat weer. Dear is net zo krachtig als kernbegrippen Love en Hate, persoonlijker zelfs. In geval van Pauwel De Meyer vormen familiebanden de kernachtige leidraad op de plaat, niet vreemd dus dat songtitels als Brother, Sister en Mother een prominente rol vervullen. In de kleigronden van de country sterft een oude stamboomtak af, de overgebleven wortels aarden zich steviger in de rijke voedingsbodem.



  1. Murderer
  2. Dear
  3. Mess
  4. Bones
  5. Deer
  6. Brother
  7. Sister
  8. Without
  9. Lazy
  10. Mother