Paul Weller
Sonik Kicks

Een nieuwe Weller is altijd iets om naar uit te kijken. Vooral omdat hij zich de laatste jaren muzikaal meer dan ooit uitdaagt en albums maakt die met elke luisterbeurt meer geheimen prijsgeven.
Sonik Kicks klinkt eigenlijk als het logische vervolg op het geweldige 22 Dreams (2008) (Het krachtige Wake Up The Nation van twee jaar terug was natuurlijk wel en heel ander album). Sonik Kicks heeft hetzelfde avontuurlijke wat ook 22 Dreams zo goed en spannend maakte. Gelijk al bij de energieke albumopener Green worden alle registers open getrokken. Zowel qua ritmes, die overduidelijk aan Duitse bands als Neu! doen denken, als qua heftig gitaarwerk. Maar zeker ook aan hoe de sfeer van de song en de bizarre productie opgebouwd zijn. Een song als Kling I Klang (hoezo qua titel door Kraftwerk beïnvloed?) heeft, met zijn enerverende ritme, dan weer een overduidelijke connectie men de albumopener. Het prachtig perfecte popliedje The Attic zit daar dan weer mooi tussenin. Als dan, als track 4 en 5, het door strijkers opgesmukte Sleep Of The Serene als feilloos voorbode dient voor het wonderschone By The Waters wordt al snel duidelijk dat we wederom met een prachtig en gevarieerd Weller album te maken hebben. Ook het fraaie, in het van dub doortrokken, en met Wellers (nieuwe) vrouw Hannah gezongen Study in Blue is een heerlijk hoogtepunt. Ook de lekker psychedelische songs Dragonfly en Drifters, het erg prettige (aan Blur verwante) When Your Garden’s Overgrown of de, aan zijn kinderen opgedragen, albumafsluiter Be Happy Children zijn ware Weller pareltjes. Sonik Kicks geeft uitstekend aan dat Paul Weller nog steeds een zeer relevant en zichzelf uitdagend artiest is. Het album is daarmee een prima aanvulling op ’s mans indrukwekkende oeuvre.