Geen SOS naar de wereld, maar wel een boodschap in een fles. Het is de bedoeling dat ze North Pacific zo op de markt brengen. De werkwijze van Mr Diagonal; het alter ego van Dan Barbenel is kleinschalig gericht. Gewoon in eigen beheer, gelimiteerd in 500 cd’s uitgegeven, als sleutelhanger, een bericht in een fles of als digitale download. North Pacific is het reisverslag van een verdwaalde globetrotter, die in het verleden in groepsverband met het uit België afkomstige The Black Light Orchestra al een viertal albums uitbrengt. Een Robinson Crusoe one-man show zoals hij het zelf in de zoete natuurklanken van het psychedelisch zomerse Maybe I’ll build a Boat verwoordt. Al is het niet eerlijk om nu van een soloproject te spreken; oudgedienden Yannick Dupont (percussie) en Quentin Manfroy (basgitaar) zijn ook hier van de partij.

De van oorsprong uit Dundee afkomstige Schot heeft zijn woonplaats in het verleden voor Glasgow en Los Angeles verruilt en is de afgelopen twintig jaar voornamelijk in Brussel actief. Met North Pacific prikkelt hij de luisteraar tot het vormen van inspirerende beelden die in de nummers verborgen zitten. Als zwijgzame voedingsbodem en stille getuige neemt het decor van de Grote Oceaan aan de totstandkoming van een dertiental songs deel waarin vooral India gehuldigd en geëerd wordt. Broeierig en rusteloos als de zuidelijke uithoeken, koel en beheerst als het meest noordelijke gedeelte. Verborgen geheimen van donkere dieptes en nieuwsgierig naar de flora en fauna die zich wel zichtbaar voor de buitenwereld opstellen. De flessenpost symboliseert de oneindigende vrijheid en onbeantwoorde hulpvraag. Zittende op een wasmachine kijkt de in een glazen sneeuwbol gevangen zanger toe hoe de aarde afhankelijk van het brainwashende kapitalisme blijft die de schoonheid kunstmatig projecteert.

Dan Barbenel neemt je naar het exotische Indiase nationale Bannerghatta park mee waar oude uitgestreden leeuwenkoningen van een welverdiend pensioen genieten. Met de bezoekende mensheid die zich als toerist aan de natuurlijke wetten van het prachtige safaripark aanpast. Dromerig en kleurig met de verraderlijke dreiging van het loerende gevaar. Sprookjesachtig en geromantiseerd als de oorspronkelijke Jungle Book verhalen van de Britse schrijver Rudyard Kipling. De Indian Ocean als de veiligheid van de jeugd, een immense baarmoeder waarvan de basis al veertig jaar geleden geschreven is, wachtend op het juiste moment om zich als croonende spraaktaal te presenteren. Duizend-en-een-nacht vertellingen die al slaapwiegend in het ritmische A Thousand Sunsets eindigen.

Serendipity House is het in Goa gevestigde elitair Hotel California. Het ultieme vakantie oord voor de draagkrachtige upper class. De oudheid van het klassieke pand komt in de hooghartige geschoolde pianotoetsen en de dramatische musicalwending van de overdreven gedragen zang tot leven. Van totaal andere orde is het lichtelijke gestoorde 21st Century Cats waar Dan Barbenel zijn innerlijke Tom Waits imitatie tevoorschijn tovert. Stijlvol en met respect werkt hij zich door de jazzy onbetrouwbare Indiase luipaardentrack heen. Bij het tekstuele flauwe What do you do with a Manioc? werkt die soortgelijke gekte niet helemaal, al kleuren die schots en scheve lijnen verder wel prima op North Pacific.

We maken de overstap naar Japan, en spoelen op het eiland Yakushima met het jazzy Red Lighthouse als nieuwe gids aan, wiens lichtstralen je verleiden. Pijnlijk schreeuwende gitaargolven die het verraad aankondigen, als Mr Diagonal zijn tocht op een andere plaats voorzet. Het onderdompelende synthpopstuk Hyoryo no Tegami is het Japanse zusje van het Franse Encore une Bouteille à la Mer die zich uiteindelijk als instrumentaal fusion tussengedeelte een plek op North Pacific toe-eigent. Het titelstuk North Pacific is de hemelpoort naar de eeuwige berusting, geheimzinnig en traag, volgens de principes van een mythologische vlakke aarde die stopt waar de oceaan ophoudt.