São Paulo, metropool in Brazilië. Een stad met allure, maar ook een stad met grootsteedse problematiek. Een stad die je misschien wel de goden doet aanroepen. Dat is in elk geval waar Metal Metal mee opent. De godheid, of Orisha, Exu wordt in het gelijknamige nummer aangeroepen. De godheid die mensen brengt naar het rijk der doden. Wordt het dan toch een metalalbum, dit Metal Metal en is dit gewoon de Braziliaanse versie van South Of Heaven? Nee, geen thrash metal. Geen metal in het geringste. Wel inderdaad een album waar de Candomblé, de Afrikaans-Braziliaanse religie een rol in speelt. Een aantal nummers draagt de naam van een Orisha als titel. Die nummers zijn niet als het openingsnummer van bezwerende aard. Wat ze met het eerste nummer gemeen hebben, is de vrije geest.

Zowel Tom Waits als be-bop komen als referenties op bij de vrijzinnige muziek die Metá Metá op deze langspeler laat horen. Een beetje dwarsig lijkt het soms, maar toch, steeds zijn het volwaardige songs die hun dwarsigheid vooral ontlenen aan het ontregelende spel van zowel de saxofoon als van de gitaar. Het knappe is dat het ontregelen slechts onderdeel van de muziek is, het is nooit ontregeling omwille van de ontregeling. Sax en gitaar schermen op het scherpst van de snede tegen achtergronden van Afrobeat of, zoals de band hetzelf noemt, Afropunk.En het is die muziek die de ruggengraat vormt van de muziek van Metá Metá. Het is het steeds terugkeren naar de grondritmes dat zorgt dat de muziek keurig binnen de lijntjes kleurt. In de tussentijd is het wel een wirwar aan kleuren die we in de vakjes aantreffen.

De stem van Jucara Marcal is naast de ritmes de andere boei die ervoor zorgt dat het schip Metá Metá niet in de zelf gecreëerde storm ten onder gaat. Free jazz als in Man Feriman daagt uit en prikkelt en de stem van Jucara brengt het schip weer in veilige haven als de muzikanten nog eens van leer trekken naar het einde van het nummer. Maar voor het schip voor anker gaat na meer dan 7 minuten heeft ze als volleerde loods een luwe ankerplaats gevonden. Wat een contrast is het nummer met het erop volgende Cobra Rasteira. Dit klinkt meer traditioneel naar de wortels van Afrobeat. Je voelt een dans opkomen en de muziek neemt je bij de hand op een wat lome vooravond. Dansbaar is het, zelfs als de saxofoon zich langzaam op de achtergrond manifesteert. Niet in een experimentele drive maar met een licht jazzy invalshoek.

São Jorge is in dezelfde Candomblé-religie een belangrijke figuur, de godheid als krijger, hedendaags ook vaak gezien als symbool van overwinning op een niet-functionerende overheid. Laat nou dit lied gaan over het neerhalen van een legereenheid. Een verwijzing naar hoe Metá Metá kijkt naar het huidige Braziliaanse bewind? Of is het toch beter nog eens te kijken naar de maan? De donkere plekken die we daarop zien, zijn volgens deze religie, immers het paard en  Sint Joris die iedereen die bescherming nodig heeft, ook daadwerkelijk willen beschermen. Het kan geen kwaad in een stad als São Paulo om een extra beschermheer te hebben, al is die nog zo op afstand.

De nummers gewijd aan de Orisha’s worden alle in een soort van bezwerende zang gebracht. Dat geeft de muziek extra karakter en maakt de link tussen de soms punky of juist jazzy sferen weer geworteld in traditie. Die brug tussen traditie en moderne muziek bij Metá Metá werd ook gezien door de legendarische drummer Tony Allen, zelf een grootheid binnen de Afrobeat, misschien zelfs de grondlegger ervan. Tony verleent zijn medewerking aan twee nummers op het album, São Paulo No Shaking en Alaskorõ. Hij ziet Metá Metá als uitvinders van de nieuwe Braziliaanse muziekscène.

Drie mensen, Jucara Marcal op zang, Thiago Franca op saxofoon en Kiko Dinucci op gitaar vormen de kern van het levendige Metá Metá dat zowel avantgarde als traditie ademt. Een verrijking als je uitdaging wilt koppelen aan wat je al kent, als traditie en improvisatie hand in hand mogen gaan. Geen eenduidigheid van enkel en alleen Afrobeat, geen freejazz in optima forma maar een mooie samensmelting van beide.

Tracklisting Metal Metal:

1. Exu
2. Orunmila
3. Man Feriman
4. Cobra Rasteira
5. São Jorge
6. Oya
7. São Paulo No Shaking (featuring Tony Allen)
8. Logun
9. Rainha Das Cabeca
10. Alakorõ (featuring Tony Allen)
11. Tristeza Não