×

Recensie

Pop

06 mei 2014

Lykke Li

I Never Learn

Geschreven door: Marcel Hartenberg

Uitgebracht door: Atlantic, Warner

I Never Learn Lykke Li Pop 2 Lykke Li – I Never Learn Written in Music https://writteninmusic.com

Liefdesverdriet. Pijn over het opschorten van een liefdesvolle verbintenis, innerlijke chaos, treurnis alom, diepe dalen, levensvragen, de vraag waartoe dat alles leidt. Lykke Li biedt het antwoord. Dat antwoord is weinig hoopvol maar getuigt van een verregaande openheid. Lykke Li ging door een enerverende beëindiging van een relatie en heeft dat in muziek en teksten vervat.

Op een lentedag als deze met een stralend zonnetje op de achtergrond, zelfs met de wolken die die zon flankeren, voelt dat allemaal als ver weg. Meer iets voor ijselijke koude, voor de herfst, voor de winter. Maar toch, een release in het voorjaar van 2014 was de uiteindelijke keuze. De productie van het album heeft met zijn ruimtelijke effecten iets weg van de producties waar Phil Spector in het verleden verantwoordelijk voor was. Dat maakt nog meer dan de zang van Lykke al dat haar pijn en zielenleed centraal staan.

Hoezeer de galm van de productie ook overheerst en de somberheid van de teksten in die ruimte blijft weerkaatsen, de instrumentatie die gekozen is en de opbouw van de nummers geeft wel het beeld dat Lykke meer kan dan alleen die somberheid etaleren. Het vraagt wel om het uiterst zorgvuldig luisteren naar de nummers, voorbij aan de immense droefenis die hier geëtaleerd wordt. Of dat een productiekeuze is geweest of een wens van Lykke zelf, is moeilijk te zeggen. De alom aanwezige tristesse en de wat kille, mechanische productie stompen beetje bij beetje deze luisteraar af.

Als liefhebber van de stem van Lykke kom je zeker aan je trekken bij dit album. Melancholie uiten in haar muziek kan zij als de beste. Daarvoor is het niet eens nodig dat deze heel expliciet aanwezig is.Het is juist de subtiliteit die zij in haar muziek, in haar teksten en in haar stem kan vangen die haar bijzonder maakt. Op dit album is er, ondanks de korte duur, misschien sprake van teveel van hetzelfde. Heart Of Steel biedt, in de zee van naargeestigheid die de teksten op dit album met elkaar laten golven, een enkel eilandje van afwisseling, ondanks de ook hier sombere tekst. En, hoe navrant ook, dat is een trieste constatering.



  1. I Never Learn
  2. No Rest For The Wicked
  3. Just Like A Dream
  4. Silver Line
  5. Gunshot
  6. Love Me Like I'm Not Made Of Stone
  7. Never Gonna Love Again
  8. Heart Of Steel
  9. Sleeping Alone