Verloren albums blijven een apart fenomeen. Al helemaal als ze de doorbraak van een muzikant hadden kunnen betekenen. Het formidabele Natureza van de Braziliaanse Joyce is er zo een. Heel fijn dat het Londense Far Out het album alsnog uitbrengt.

Het was in 1977 dat Joyce, destijds pas kort wonend en spelend in New York, de fameuze Duitse arrangeur/orkestleider/producer Claus Ogerman tegen het lijf liep. Hij had al menig Braziliaanse muzikant in de jaren zestig met prachtige arrangementen geholpen, de Braziliaanse muziek naar een wereldwijd plan gebracht, en stelde een samenwerking voor.

Joyce, ooit door grootmeester Tom Jobim getipt als één van de grote Braziliaanse vocalisten, was reeds vier platen op weg maar kon een duwtje in de rug goed gebruiken. Ogerman was de juiste man op het juiste moment. Met Joyce dook hij al snel daarna de New Yorkse Columbia studio’s in om daar samen met Mauricio Maestro (die aan vier songs meeschreef), Nana Vasconcelos, Tutty Moreno, en een keur aan de fijnste muzikanten uit de stad zoals Michael Brecker, Joe Farrell en Buster Williams, een album op te nemen.

Iedereen was erg enthousiast over het album, al wilde Ogerman dat Joyce haar teksten herschreef en deze in het Engels opnieuw zou inzingen. Iets waar Joyce niet enthousiast van werd. Vervolgens ging Joyce terug naar Brazilië, raakte in verwachting van haar derde kind en kon niet meer reizen en het contact met Ogerman verwaterde over de weken/maanden.

Joyce pakte na de geboorte van haar derde dochter de muziek weer op en behaalde met het album Feminina (en de hitsingle Clareana) haar eerste grote succes in haar thuisland en bouwde daarna een fijne carrière op die haar op wereldwijde podia bracht en populair maakte maar niet zo wereldwijd bekend als ze op basis van haar albums heeft verdient. Al helemaal nu Natureza alsnog na al die jaren uitkomt en we kunnen horen wat dat album voor haar had kunnen betekenen.

Natureza is namelijk een even avontuurlijk en ambitieus als meesterlijk album. Gelijk met de 11 minuten durende albumopener Feminina hoor je al het voorgenoemde. Opvallend hoe die lange openingstrack die op het album wat daarop volgde in een verkorte versie stond, dus deze lange geschiedenis had. Wat een fantastische track is dit meteen al. De instrumentatie, de weergaloze zang, het arrangement, echt alles aan deze compositie is meesterlijk.

Er is trouwens nog een track die op dit album staat en gelijk op opvolgalbum Feminina in een andere/nieuwe versie verscheen: Mistérios. Ook al zo’n prachttrack. Veel van de songs verschenen op latere albums in andere versies, met het niet eerder te horen Coração Sonhador als uitzondering, maar ‘niet eerder’ vonden ze hun plek zo overweldigend goed als op Natureza.

Echt elke song op dit album is meesterlijk. Na die geweldige opening met Feminina, het subtiel aansluitende Moreno en het fantastische Coração Sonhador (de A-kant van het vinyl) volgen met Descompassadamente, Mistérios, Ciclo Da Vida, Pega Leve (de B-kant van het vinyl) al net zulke rijke songs. Steeds weer prachtig gespeeld en gezongen en geweldig en avontuurlijk gearrangeerd.

De samenwerking met Maestro, die net als Joyce geweldige gitaar speelt, en ook twee tracks alleen zingt, de rest zingen ze samen, is een uitzonderlijke match. De chemie is steeds optimaal aanwezig en Ogerberg snapte exact wat de composities zou gaan verrijken.

Het blijft bijzonder dat er in de jaren zeventig dus een studio geboekt kon worden, een album werd opgenomen met topmuzikanten en orkest en dat die opnamen vervolgens ‘gewoon maar niet’ niet uitgebracht werden.

Dat die opnamen dan 45 jaar later dan toch worden uitgebracht heeft een geschiedenis in het feit dat de 11 minuten durende versie van Feminina ineens opdook op een Braziliaanse compilatie en Descompassadamente op een album dat het werk van Claus Ogerman verzamelde. Daarop volgend volgde onder liefhebbers het groter verhaal over dat ‘verloren’ Joyce album.

Natureza is een meesterwerk. Met terugwerkende kracht nog veel meer. Het album wat Joyce in navolging van Elis Regina, Maria Bethania, Gal Costa en Milton Nascinmento (die later ook allemaal songs van haar opnamen) tot grote wereldwijde sterrendom zou hebben gebracht. Dat ze later alsnog een Braziliaans fenomeen werd was op dit album al optimaal te horen. Natureza behoort tot de mooiste albums die de rijke Braziliaanse muziekgeschiedenis kent.