Jan Bang en Erik Honoré zijn soundsculpturers. Uit uiteenlopende subelementaire, elementaire en moleculaire deeltjes vormen vormen zij liquide klanken en klankpanorama’s vol van boeiende overgangen en vergezichten. Het zijn klankstromen waarin akoestische en elektronische klanken ononderscheid- baar met elkaar verweven zijn, waarin horizontaal en verticaal nieuwe wissel- werkingen aangaan. Er is bijna niets voorstelbaar wat in deze klankwereld niet muzikaal zou zijn of niet muzikaal gebruikt zou kunnen worden. Basis hiervoor is een esthetisch concept dat beiden in hun lange jaren van nauwe samenwerking naar een steeds hoger realiseringsniveau hebben getild – zowel in de studio als producers als live als pionie- rende improviserende remixers. Live onstage wordt hun bijzondere complementariteit zichtbaar. Jan Bang als een van de weinigen in dit metier die niet met de laptop werkt, bewegelijk en expressief met knoppen en schuivers in de weer, terwijl Erik Honoré zen-achtig vanachter zijn laptop ageert. Het geheel komt samen in Punkt. Punkt als concept, Punkt als werkwijze, Punkt als studio en Punkt als jaarlijks festival in het Zuid- noorse Kristiansand.

Uncommon Deities, Ongewone Godheden, is een kosmisch verhaal van snaartheorie naar aarde in je mond. is voortgekomen uit een audiovisuele installatie die David Sylvian op basis van teksten van de twee Noorse schrijfers Paal-Helge Haugen (1945) en Nils Christian Moe-Repstad (1972) voor het Punkt-Festival 2011 in Kristiansand maakte. De teksten van Haugen en Moe-Repstad zijn teksten over ongewone godheden, zoals De Godheid van de Kruispunten, De Godheid van het Zwijgen of De Godheid van de Slapeloosheid. Het album is een hercreatie van deze installatie met David Sylvian als spreker van de teksten. Terwijl Sylvian de teksten declameert, ontvouwt zich een netwerk van muzikale klankflaarden en klanken-stills eromheen. Met daarin verweven een reeks bekende stemmen: vocaliste Sidsel Endresen, percussionist Ingar Zach, trompettist en vocalist Arve Henriksen, pianist John Tilbury en strijker-passagen geschreven door de Estnische componiste Helena Tulve en door de Japanse componist Dai Fujikura.

Waarnemingen, ervaringen, gedachten enerzijds, klank, muziek en taal met woorden – hoe komen deze samen tot een open, tot de verbeelding sprekend en deze voedend iets? Dat is de niet geringe uitdaging voor Uncommon Deities. Het album opent met The God of Single Cell Organisms

[ Once in the beginning he was a thought without form or substance / Around this thought of membrane form within a space where the thought can find nourishment / He is older than everything, older than the world, older than himself. / He is rooted in his primordial state. / He is in the midst of all life and yet outside and apart. / He is one idea spiralized in a cord easy to understand and therefore infinitely important … ]

Het hele opus is doortrokken van een productief paradoxon. Je kunt datgene waar het over gaat niet (direct) in woorden of klanken uitdrukken. Juist daarom doen betrokkenen het vol overtuiging en overgave en bieden ze hun stemmen en klanken in alle kosmische dimensies aan om zich te kunnen verenigen tot een stuk niet te reduceren en vast te leggen schoonheid. Deze is vloeibaar, etherisch, leeft van textuur, contrast en fragmenten. Zoals Sidsel Endresens Song in The Ruminative Gap als zon door de wolken breekt en resoneert, zou die in een gewone kadering nooit kunnen klinken laat staan kippenvel kunnen veroorzaken!

Muziek en tekst bewegen in soortgelijke richting, namelijk naar een niet geforceerd commitment naar open- heid die een blijvende uitdaging inhoudt. Het is aan de luisteraar of, wanneer en hoe deze zijn/haar aandacht van de klank naar de inhoud (van de uitgesproken woorden) verschuift en zijn/haar eigen verhaal daarin vindt. Vlak voor het einde komen we bij de God of Gradual Abdication:

The God of Gradual Abdication

Late in the day he begins to distrust absolute knowlegde
and the absolute power conferred of him
He has borne that burden too long
the more he thinks the lighter he becomes
at times he dreams of becoming so light
that he can soar up to play with clouds

at times he dreams of shedding his large body and
lying down on a lotus leaf

he has understood that he never can reinvent the history of mankind,
never reverse it or adjust it, never rectify it
that he can show us unwavering love and he can teach us to show
love towards one another

He is a god not a potentate
he would love us not judge us

Het album verschijnt 24 september op David Sylvians Samadhisound in een eenvoudige en een luxe uitgave.

Jan Bang, Erik Honoré en Arve Henriksen zijn samen met Eivind Aarset zaterdag, 10 november, te zien op November Music in Den Bosch. Zij zullen daar het werk van Jan Bang … And Poppies From Kandahar uit.

Tracklisting Uncommon Deities

1. The God Of Single Cell Organisms
2. The God Of Sleeplessness
3. The God Of Silence
4. The God Of Smaller Gods
5. The God Of Small Caresses
6. The God Of Black Holes
7. The God Of Adverbs
8. The Ruminative Gap
9. The God Of Crossroads
10. The God Of Tiny Islands
11. The God Of Gradual Abdication
12. I Swallowed Earth For This