Nog maar net 19 jaar oud en dan al een tweede album uitbrengen is zeker niet voor iedereen weggelegd. Jake Bugg flikt het toch: Ook Shangri La, de opvolger van zijn nog steeds erg goed verkopende gelijknamige debuut, is weer een prima album.

Het nieuwe album, opgenomen en vernoemd naar de Shangri La studio’s van meesterproducer Rick Rubin in Los Angeles, is het album dat de groei van Bugg in het schrijven van aanstekelijk songs en als muzikant duidelijk laat horen. Niet geïmponeerd door Rubin legendarische aanwezigheid maakt Bugg met Shangri La een typisch Brits vervolg op zijn succesvolle debuut met ijzersterke songs. De wat dikkere sound doet de songs goed, laten ze wat meer ademen.

Een uitstekende song als Kingpin (over een dag in het leven van een drugsdealer) is een van de hoogtepunten van het nieuwe album maar ook lekker gepeperde tracks als Slumville Sunrise, What Doesn’t Kill, het mooi gelaagde All Your Reasons en het lekker dikke Simple Pleasures overtuigen gelijk volop. Maar juist ook de wat meer melodieuze songs als Me And You en het geweldige A Song About Love, waarin Bugg de longen prachtig uit zijn lijf zingt, hakken er gelijk goed in.

Maar juist ook een ingetogen Bugg overtuigd volop. Het wonderschone Kitchen Table (‘I’ve not been seeing you for some time now and still you choose to hold my hate/But after how I handled it you’re hardly to blame) is een van de mooiste songs die Bugg tot nu toe in zijn jonge leven schreef. Het mooie Pine Trees sluit daar mooi op aan. De energie, emotie en muzikale intelligentie die Bugg ook op Shangri La laat horen imponeren wederom en wijzen des te meer op een geweldige muzikale carrière.