Toeval of niet, maar 10 Mistakes verscheen in dezelfde week, waarin ook al een ander legendarisch album uit hetzelfde jaar opnieuw is uitgebracht (Never Mind The Bollocks van The Sex Pistols). Gruppo Sportivo mag dan wel niet dezelfde impact hebben gehad dan hun Britse tijdgenoten, maar in de Nederpop neemt het collectief rondom Hans Vandenburg (of was het nu Vandefruits?) een speciale plaats in. En was Gruppo Sportivo één van die vele nieuwe bands, die het eind van de jaren ’70 voor een hele frisse wind hebben gezorgd.

Het was 1977 en de punk en new wave denderde over Groot Brittannië en was het een muziekstroming die ontstond uit een overvolle bron van frustratie en boosheid. En uit ellende komt meestal de beste muziek voort en dat was nu dus ook het geval. Alleen was het geen vrolijke, opgewekte muziek, maar een uiting van een – vooral in Engeland – voor velen uitzichtsloze situatie. In elk geval was de eerste lichting punkbands – met de Sex Pistols voorop – voor veel generatiegenoten dé aanleiding om zelf ook de instrumenten ter hand te nemen en muziek te maken.

Ook Nederland ontkwam niet aan het voortwoekerende punk- en new wave virus en ontstonden er allerlei nieuwe bands. Maar Nederland was geen Engeland en werden nergens op slaande rip-offs van wat muzikaal in Engeland gebeurde gelukkig achterwege gelaten. Daarvoor in de plaats een gevarieerd aanbod aan nieuwe bands die niet echt stijlvast waren, zoals het uit Den Haag afkomstige Gruppo Sportivo. En alhoewel de band profiteerde van de steeds verder oprukkende new wave had GS’s muziek maar weinig verwantschap met die stroming. Voorman Hans Vandenburg was een liefhebber van de muziek van Frank Zappa en The Beatles en een dergelijke smaak was not done in new wave kringen. Overigens pretendeerde Gruppo Sportivo ook nooit een new wave band te zijn.

De eerste single Hoola Fever flopt en wordt de band door hun platenmaatschappij op de keien geschopt. Al snel vond GS onderdak bij Ariola, die Vandenburg c.s. de mogelijkheid bood om een album op te nemen. Onder productionele leiding van de van de Golden Earring, Sweet d’Buster en Supersister bekende Robert-Jan Stips verscheen in oktober 1977 het debuutalbum 10 Mistakes. Gestoken in een toen behoorlijk opvallende en nu legendarische hoes eistte GS meteen de aandacht op en was er ook in Engeland aandacht voor die maffe muziek, dat een combinatie was van kitsch, pastiche en persiflage. Op wat was onduidelijk, maar Gruppo Sportivo had een eigenzinnige sound, die steeds meer mensen aansprak.

Het duurt tot 1978 toen 10 Mistakes pas goed werd opgepakt. Met de singles Beep Beep Love (in Engeland) en het niet op het originele album verschenen en door sommige omroepen geboycotte Rock & Roll ging het de Hagenezen behoorlijk voor de wind. En kon Nederland niet meer om GS heen. Het was het begin van een carrière die duurde tot 1979 om vervolgens in 1985 en 2002 door Vandenburg de tijd weer rijp was op de band nieuw leven in te blazen.

En 30 jaar na dato verschijnt 10 Mistakes opnieuw en bevat deze reissue naast de single Rock’n Roll nog vier uit die tijd daterende nummers, die door de 2012-bezetting zijn opgenomen en dus eigenlijk nieuw zijn. En daarmee is deze versie 10 Mistakes een must-have voor de liefhebber, maar ook voor degenen die de 70’s óf niet hebben meegemaakt óf toen hebben zitten slapen.

Met reissues is het altijd moeilijk beoordelen of de muziek de tand des tijd heeft doorstaan, wanneer de oorspronkelijke release na al die jaren nog wel eens gedraaid werd en de muziek daardoor niet echt in de vergetelheid is geraakt. In elk geval is 10 Mistakes nog steeds een album waarop de met humor doorspekte nummers nog steeds even lollig klinken als toen. Vandenburg was in de 70’s al een personage waar altijd mee uitgekeken moest worden vanwege het plegen van allerlei onverwachte grappen, grollen en fratsen. Het type dat iedereen wel in de familie heeft: lieden die op onverwachte momenten scheten laten, veters van schoenen aan elkaar knopen of de stoel wegtrekken op het moment dat je wilt zitten. Vandenburg heeft die uitstraling na al die jaren nog steeds en is het dus nog steeds oppassen met ‘em.

Met de opener Beep Beep Love klinkt 10 Mistakes ook nu nog even fris als 35 jaar geleden. En al verder luisterend is het maar moeilijk beseffen dat dit alweer zo lang geleden is verschenen. Voor de mensen die 10 Mistakes uit de tijd kennen toen het album verscheen komen ook allerlei herinneringen naar boven. En krijgt beluistering van deze reissue al snel een nostalgisch tintje. Tegelijkertijd wordt met ieder nummer steeds meer duidelijk dat Vandenburg en consorten een verdomd goede LP hebben afgeleverd, dat nu echt geclassificeerd kan worden als een Nederpopklassieker. Lasting Forever, I Shot My Manager, Dreamin’, Armee Monika: het zijn allemaal composities die lekker in het gehoor liggen, balanceren op de rand van serieus en in de maling nemend en ook nu nog een nieuw publiek zullen aanspreken. Er wordt losjes en ontspannen gemusiceerd en de combinatie van de vocalen van Josée van Iersel en Meike Touw en Vandenburg geeft de muziek een cabaretesk sfeertje. Nergens klinkt het te Hollands of te overspannen buitenlands. Gruppo Sportivo’s muziek klonk in de 70’s al erg Europees, terwijl het Europa zoals we dat nu kennen nog helemaal niet bestond.

Ook de vier nieuwe oude nummers (Girls Can’t Leave Me, Strange Brew, Music For Houses en This Is A Normal Song) die door de huidige bezetting zijn gespeeld klinken alsof ze in 1977 zijn opgenomen en het nergens geforceerd aandoet. Alsof de tijd stil is blijven staan. Tegelijkertijd kan daarmee dan ook meteen vastgesteld worden dat GS tijdloze muziek maakt. En kan 10 Mistakes met deze puike reissue weer een paar jaar mee.

En eigenlijk moet 10 Mistakes – net als toen – vanaf vinyl gedraaid worden. De platenmaatschappij speelt dan ook handig in op de huidige platenspelerhype door deze reissue niet alleen maar uit te brengen op CD, maar ook op een limited 2×10” wit vinyl exemplaar. Wat de 2012 versie van Gruppo Sportivo’s debuutalbum meteen tot een musthave bombardeert. Een wijs besluit om dit album opnieuw uit te brengen. En met alle aandacht die de band de afgelopen weken heeft gekregen moet het dan ook voor de hand liggen wat het volgende reissue-project moet zijn. Juist. Back To ’78. De opvolger van dit zinderend album. Volgend jaar?