Hoe vaak loopt een artiest wel niet trots met zijn songs de studio binnen om daar de in ontwikkeling zijnde kindjes bij de daar aanwezige producer onder te brengen om uiteindelijk vanuit die plek met keurige heropgevoede liedjes huiswaarts te keren. Het mooie eigenwijze karakter is afgestraft en alle eigenzinnigheid is verdwenen. Je moet eens weten hoe vaak die creativiteit totaal is bijgeschaafd en dat er uiteindelijk bar weinig van die hoofd vullende ideeën overblijft. Dat het ook anders kan bewijst E.R. Jurken met zijn eersteling I Stand Corrected.

De uit Illinois afkomstige E.R. Jurken is een troubadour, een ouderwetse liedjesverkoper, die zwervend door het dal van het leven al zijn bezittingen inclusief gitaren kwijtraakt en door Amerika trekt om rust te vinden. Een bewuste keuze die hij in werking zet als de depressieve zanger in 2012 getraumatiseerd door een aardedonkere periode heen gaat achtervolgd door persoonlijke demonen die hij moeizaam van zich af schudt. Zijn goede vriend Gene Booth trekt hem vanuit die bodemloze put omhoog en speelt een belangrijke rol in het terugvinden van de liefde voor muziek.

Bang voor het lopende risico om in zijn oude negatieve patroon te hervallen gaat hij onder toeziend oog van Drag City A&R-man Rian Murphy bij Mark Greenberg op bezoek. Deze geniale opnametechneut krijgt in het verleden de opdracht om de tegendraadsheid van Beck, Wilco, en Andrew Bird te behouden en te verfijnen. Gelukkig staan ze er verder niet alleen voor en is het de veelgevraagde blazer Paul Mertens die daar lichte mineurklanken en sfeertonen aan de gitaarlijnen toevoegt. Het vertrouwen in E.R. Jurken is zelfs zo groot dat ze deze speciaal aan het voor hem opgerichte Country Thyme label koppelen, een nieuwe jongvolwassen dochtermaatschappij van Drag City. Een therapeutisch proces volgt welke uiteindelijk met de voltooiing van I Stand Corrected afgetoetst wordt.

E.R. Jurken onderscheidt zichzelf door in zijn songs de onaardse kopstem in verschillende toonhoogtes te ontleden, te overdubben en te herdefiniëren. Een aanpak die in het verleden Bohemian Rhapsody, de monsterhit van Queen oplevert. Alleen ligt de interesse van deze nieuwe muzikale aanwinst meer op het vlak van de harmonieuze koortjes waarmee The Beach Boys halverwege de jaren zestig naam maken, en die The Beatles vervolgens in hun psychedelische periode toepassen.

I Stand Corrected is zeker geen poging om deze meesterwerken te evenaren, maar er kleeft wel een soortgelijke sfeer aan. Lieflijke georkestreerde eenvoudige popliedjes die het verlangen naar die folk sound van jaren geleden oproepen. Geen moderne hippe Americana indietracks, maar eerlijke klein gehouden verhaaltjes. Deze vocale exclusiviteit is tevens een groot struikelblok, de eenzijdigheid wordt nergens met gedurfde wendingen afgewisseld, waardoor de aandacht al snel tot standje slaapverwekkend afzakt.

Het is mooi dat een veelbelovende jonge singer-songwriter alle vrijheid krijgt om zijn eigen geluid te ontdekken. Welke huidige platenmaatschappij schept tegenwoordig nog zoveel vertrouwen in een onbekende artiest. Zo hoort het eigenlijk ook te werken. Gewoon een leerschool om je verder te ontwikkelen. Geen tijdsdruk om jezelf naar het verwachtte eindplaatje te schikken. We moeten ze koesteren, labels als Country Thyme die dus dat verschil maken. I Stand Corrected is een prettig puur debuut, uitgewerkt volgens de kernbegrippen van de Do It Yourself ideologie.