×

Recensie

Alternative

21 november 2022

De Delvers

Hart in Neonlicht

Geschreven door: Edwin Hofman

Uitgebracht door: Wagonmaniac

De Delvers - Hart in Neonlicht
Hart in Neonlicht De Delvers Alternative 4 De Delvers – Hart in neonlicht Written in Music https://writteninmusic.com

Het Belgische gezelschap De Delvers noemt zichzelf een nachtorkest. Een nachtorkest dat een mix brengt van postpunk en new wave, met Nederlandse teksten. In 2018 verscheen het eerste album. Die plaat liet horen dat de band mooie sferen kan optrekken die inderdaad de klok een jaar of veertig terugzetten. Zonder nu echt te baden in nostalgie.

De eerste langspeler van De Delvers kon je eigenlijk niet echt een langspeler noemen. Het debuut telde tien nummers maar klokte nog onder de twintig minuten. Opvolger Hart in neonlicht biedt beduidend meer substantie en is dan ook een mooie stap vooruit. Het album laat een sterke, mooi geproduceerde mix horen van gitaren, toetsen, beats en drums. Strakke, sfeerrijke muziek met oog voor de dansvloer. Inspiratie komt duidelijk van aloude new wave club classics en daarbinnen ook zeker de donkere tak van de Belpop.

De spanning zit er direct op met het lekker doorstampende Hart in neonlicht. Donkere disco, flitsen in de nacht en dolende zielen. Zielen die echter nog wel wat te geven hebben. Onder de vloer is machinaal, met teksten over sociaal-economische uitsluiting: ‘Onder de vloer van deze wereld wonen mensen die niet voldeden. Ze worden vergeten.’ Psychologische problemen worden aangedaan op het mooi geproduceerde Wij zijn niet echt. Dolende zielen en een ondergronds bestaan; het zijn terugkerende thema’s op Hart in neonlicht.

De zang van De Delvers is vaak meerstemmig. Toch laat dat nog zeker ruimte over voor variatie in de vocalen, iets wat de band goed toepast op tracks als Appartement en Koud in Berlijn. Eerstgenoemde kent die dreigende achtergrond die een band als Front 242 ook nogal eens optrok. De beats zijn fraai en de extra zanglijn maakt de track af. Koud in Berlijn – de titel is veelzeggend natuurlijk – profiteert ook van extra zang. ‘Ik liet alles achter… Het is koud in Berlijn’. Ook hier waait een herkenbare, artistieke 80s pop/new wave wind.

Mentale problemen duiken weer op bij Hoofspoken en Ex-soldaat. Laatstgenoemde voert weer naar een naargeestig appartement. Shellshock, slapeloosheid en een zoektocht naar liefde. Met klappende beats trekt hier een nieuw drama voorbij. Autostrade is een mooi geheel van elektronische ritmiek, markante synthklanken en noise in een strikt tempo. De wereld draait door. ‘Hoor ’t tikken van de klok. Is er niemand die ons stopt?’ Hierna loeien de sirenes op het strakke, grijze Noodkreten zonder geluid (‘Niemand hoort ons geschreeuw’).

Je hoort nogal eens dat er parallellen zijn te trekken tussen het huidige tijdsgewricht en de vroege jaren tachtig. Daar zit wel iets in, al hoeven we met die notie niet zoveel te doen verder. Het zorgt er echter wel voor dat de stemmige maar altijd toegankelijke muziek van De Delvers minder nostalgisch overkomt dan voorheen het geval zou zijn geweest. Het is daarbij ook goed om te horen dat de band aan het einde van het album lichtere, poppy synth-tonen toelaat. Dansen op de bodem van de oceaan biedt nieuwe openingen voor De Delvers, die met hun tweede album vooralsnog hun ware visitekaartje hebben afgeleverd.



  1. Hart in Neonlicht
  2. Nieuwe Planeten
  3. Onder de Vloer
  4. We Zijn Niet Echt
  5. Appartement
  6. Koud in Berlijn
  7. Hoofdspoken
  8. Ex-soldaat
  9. De Laatste Vallei
  10. Autostrade
  11. Noodkreten Zonder Geluid
  12. Dansen op de Bodem van de Oceaan
  13. Alles Uit