×

Recensie

Alternative

30 juni 2020

Cosse

Nothing Belongs to Anything

Geschreven door: Leon Pouwels

Uitgebracht door: À Tant Rêver du Roi

Nothing Belongs to Anything Cosse Alternative 3.5 Cosse – Nothing Belongs to Anything Written in Music https://writteninmusic.com

Nothing Belongs To Anything. Alles is in bruikleen van de aarde. Met overduidelijke verwijzingen naar het in opstand verkerende milieu die de mensheid afdwingt om respectvol met hun woonplaats om te gaan, graaft het Parijse viertal van Cosse diep in de uitgeholde voedingsbodem van dit uitgekauwde wereldvraagstuk. Het is de kunst om hierbij dynamiek toe te voegen om jezelf van andere post rock bands te onderscheiden die plichtmatig noise als synoniem voor totale zelfvernietiging gebruiken.

Het is zo geniaal doordacht om met de kristalheldere dromerige depri synthpop New Wave geluiden op Welcome Newcomers een duidelijke link naar het kernbeginsel van de leefomgeving problematiek uit de jaren tachtig te leggen. Vanuit de zure regen en dunner wordende ozonlaag wordt er naar de huidige trieste situatie toegewerkt. De rauwe mannelijke smeekzang van Nils Bo past in het hulpeloze geweten van het verleden en staat averechts tegenover het kinderlijke naïeve van zangeres Lola Frichet, die een rooskleurige toekomst symboliseert. Een duidelijker contrast lijkt onderhand niet mogelijk.

Door fragmentarische bloedmooie georganiseerde noise en uitgekiende mathcore ontstaat er een verkwikkende verkoeling, waarbij de schoonheid van deze wendingen nog meer opvalt. Met gemak schakelen ze daarbij naar funkende danspassages over om vervolgens weer overweldigend traag doemgericht toe te slaan. Toch werkt het lage tempo niet de hele tijd in het voordeel. De woeste genadeloze uithalen zijn in de eerste drietal tracks tot een handvol spelende energieke vuurballen beperkt gebleven. Pas bij het logge loeizware Seppuku gaat het als een zware onweersbui los om in het afsluitende vermorzelende The Ground tot ontwikkeling te komen. Nothing Belongs To Anything is een indrukwekkende eerste EP, die net als het grimmige klimaat op de onvoorspelbaarheid daarvan teert. Niet geheel zonder risico trouwens, de opbouwende tracks missen soms net dat stukje spontaniteit, waardoor het wel heel serieus overkomt.



  1. Welcome Newcomers
  2. Pin Skin
  3. Sun Forget Me
  4. Seppuku
  5. The Ground