Cocteau Twins
Head Over Heels
Op hun tweede album moesten de Cocteau Twins het voor het eerst zien te redden zonder bassist Will Heggie. Wat als gevolg had dat Head over Heels nog veel meer focus legde op dikke gitaarlagen van Robin Guthrie en de karakteristieke stem van Elizabeth Fraser. Waar Garlands zich kenmerkte door een ietwat dun geluid met veel chaos en dissonantie, was dit album veel voller en veel dromeriger. Toch zat er nog een scherp, desoriënterend randje aan het album. Een randje dat bij Treasure veel meer naar de achtergrond verdween, om plaats te maken voor een nog dromeriger geluid. Head Over Heels kon dus worden gezien als een overgang tussen het dissonante geluid van Garlands en het dromerige- van Treasure.
Aan de basis van het album staat een gortdroge beat van de drumcomputer, met veel echo. Deze beat is zo hard en prominent dat de muziek dikwijls een industrieel tintje krijgt. Hierover legt Guthrie dikke lagen gitaar, met veel effecten. Soms klinkt het dromerig, dan weer scherp en gemeen. Vooral op afsluiter Musette and Drums valt de invloed op latere dreampop/shoegaze bandjes goed te horen; desoriënterend, fel en chaotisch. Fraser haalt de “scherpte” uit de muziek, maar doet dit wel op zo’n manier die minstens even bevreemdende werkt. In een zelf verzonnen taal zweven haar vocalen over de muziek heen. Vaak worden er ook meerdere lagen van haar stem in de muziek verwerkt; een effect dat sterk terug te horen valt in een aantal psychedelische folkacts van tegenwoordig.
De Cocteau Twins leven in hun eigen muzikale wereld. Je kunt het postpunk, dreampop, shoegaze of folk noemen, maar ze leven in hun eigen gecreëerde genre. Vaak dromerig, soms fel; Head Over Heels biedt het beste van beiden.
Officiële releasedatum: 31 oktober 1983