Haar derde album Constellation zou wel eens de doorbraak kunnen worden naar een groot publiek voor de opvallende singer-songwriter Caoilfhionn Rose. Zou eigenlijk gewoon moeten. Constellation bevat namelijk de sterkste songs die ze tot nu toe schreef en die zijn met exact de juiste muzikanten om een spannend nieuwe geluid te creëren, opgenomen.

Met elk nieuw album schuift de uit Manchester afkomstige singer-songwriter Caoilfhionn Rose iets verder op vanuit de aanstekelijke akoestische folk die haar met haar eerste album Awaken (2018) gelijk deed opvallen. En niet alleen omdat haar debuut op het ‘jazzlabel’ Gondwana verscheen. Labeleigenaar Matthew Halsall werd bij eerste beluistering gewoonweg volledig gegrepen door haar songs. Op opvolger Truly (2021) schoof haar muziek op naar wat elektrischer, atmosferischer en soms iets pittiger en meer uptempo.

Duidelijk was altijd al dat sfeer in songs een zeer belangrijke factor in de songs van Rose is, dus als je naast Rose op vocalen, piano/toetsen , drummer Alan Taylor en contrabassist Gavin Barras, de ritmetandem uit de band van trompettist (en Gondwana labelbaas) Matthew Halsall, voor je nieuwe album erbij haalt, weet je dat je dan helemaal goed zit.

Daarnaast is de rol van muziekpartner Rich Williams een heel grote. Hij schreef samen met Rose de muziek van de songs en speelt op het album gitaar, synths, en creëert samples. Ook  de rol van saxofonist Jordan Smith (Mammal Hands), met zijn zo herkenbare melancholieke geluid, verdient duidelijke vermelding. Wat een prachtige toon vindt hij toch steeds. En die van John Ellis (v/h Cinematic Orchestra) ook. Zijn rijke spel leeft op twee tracks overweldigend door.

Constellation duikt verrassend genoeg met deze muzikanten in sfeer niet zozeer de jazz als juist het modern klassiek in. Steeds weer zijn er fraai opbouwende sferen waar ook labelgenoten als Mammal Hands, (oud-labelgenoten) GoGo Penguin, Portico Quartet en vooral ook Hania Rani patent op hebben. Luister wat dat aangaat naar een song als Momentary en je bent verkocht.

Maar eigenlijk hoor je het gelijk al bij de albumopener/titeltrack: een open en ruimtelijk geluid, dat naast bas, drums, piano ook electronic soundscapes herbergt. Het geeft de songs van Rose een wonderlijk mooi en dromerig extra mee. En die intrigerende sfeer behoudt ze het gehele album.

Genoeg favorieten al bij eerste beluisteringen: De eerder genoemde openingstrack, Momentary, het machtige Josephine en het daarop volgende Rainfall, het uptempo Simple en Fall Into Place, het dromerige Into Sky en albumafsluiter A Light in the Middle. Allemaal even prachtig.

Constellation kent tien prachtige en zeer sfeervolle songs die een wel zeer fraai geheel vormen. De muzikale groei van Rose gecombineerd met deze groep geweldige muzikanten levert haar mooiste album tot nu toe op. Absolute aanrader.