Zangeres Monica Akihary en gitarist Niels Brouwer begonnen in 1997 met Boi Akih, een groep die de muzikale tradities van de Molukken mixt met jazz en geïmproviseerde muziek. Ze brachten mooie albums uit zoals Lagu Lagu (2005). Op Storyteller mixt de groep die muziek ook met West-Afrikaanse muziek op de kora, de West-Afrikaanse harp die gewoonlijk 21 snaren telt maar nu 35 snaren. Daar zit een triest verhaal achter.

De Malinese koraspeler Zoumana Diarra ontwikkelde samen met Niels Brouwer de diatonische kora tot een instrument dat geschikt is voor het repertoire van Boi Akih. Maar juli dit jaar overleed Zoumana. Om de West-Afrikaanse muziektraditie toch te kunnen integreren in hun muziek gingen Monica Akihary en Niels Brouwer op zoek naar een andere koraspeler en vonden Sekou Dioubate uit Guinée-Conakry.

De eerste track Anin (Wind) begint onder andere met de prachtige klank van de kora in combinatie met de blokfluit, gespeeld door de Hongaarse muzikante Dodó Kis die gespecialiseerd is in Oude Muziek en Hongaarse volksmuziek. En met het warme stemgeluid van Monica Akihary die zingt in het Haruku, de taal van het eiland van haar vader, een van de eilanden van de Molukken. Op Anin is meteen de geheel eigen kleurrijke en grenzeloze sound van Boi Akih te horen die je zou kunnen omschrijven als world jazz. Dit is de opmaat naar een prachtig klankrijk album waarop ook de subtiele percussie van Nippy Noya te horen is. Op het hele album is de percussie nergens overheersend, voegt haar eigen klanken toe aan het geheel.

In het uptempo Au Pawahe (Perceptie) vloeien gitaar, kora en fluit mooi samen in een ritmische kadans. Deze track eindigt met zachte fluitklanken. Monica Akihary zingt ook in het Engels. Everything is Everywhere is een zachtmoedige ballad met mooi gitaarspel van Niels Brouwer. Deze titel geeft de muzikale invloeden van Boi Akih goed weer. ‘The old man told us there’s a sound in everything’ zingt Akihary. De percussie hier is van Vernon Chatlein.

Het rustige Déjà Vu, gezongen in het Engels, kent een soundscape-achtig begin en een dromerige sfeer vooral gecreëerd door kora en gitaar. Dryland begint met mooie hemelse zang. De langgerekte vocale klanken creëren een eilandensfeer! Dat geldt ook voor het meer ritmische Imaginery Journey waarin Akihary’s tekstloze zang mooi samenvloeit met de fluit en de gitaar.
Storyteller is als album zo een fraai klanken-en geluidenverhaal geworden.

Zo ook in Mahina (Vrouw), Lost Souls en Japala’a (Hartstocht) waarin door Dioubates snelle spel op de kora de West-Afrikaanse muziektraditie met name die van de Molukken ontmoet. Deze ingenieuze cross-over geldt in feite voor het hele album. Zo ook voor de slottrack Design of stars and clouds waarin Akihary zingt: ‘Like a storyteller, with sparkling eyes full of passion, he was telling me Hale’u’. En ‘our love, directed to the outside world’. Met deze rustige sfeervolle track sluit Boi Akih dit kleurrijke album af.