×

Recensie

Rock

01 april 2023

Black Box Revelation

Poetic Rivals

Geschreven door: Hendrik Vanhee

Uitgebracht door: Bana Kin Records

Poetic Rivals Black Box Revelation Rock 4.5 Black Box Revelation – Poetic Rivals Written in Music https://writteninmusic.com

Laaiende hoes in de prominent felle kleuren van een echte vliegtuig-Black Box: de Black Box Revelation maakt een vuist. De lichtschuwe Belgische garagerockers die met hun grillig afgekloven songs al achttien jaar waar ook ter wereld de rockpodia onveilig maken. Bebaarde schreeuwlelijk zanger-gitarist en prille VTM-BV Jan Paternoster, meer timide kale knikker-drummer Dries van Dijck, strak in de leren jacks en met hun muzikale gedachten constant verdwaald ergens ‘on the American highways’, ze zijn hier warempel dan toch weer met een verse schep vuige blues en ongefilterd dampende rock’n roll. Die blues zitten zo al in de geheel uitgepuurde titelsong Poetic Rivals of in het Margarita met zijn hijgend bluesy schurende gitaar. Maar hier ligt rijkelijk de klemtoon op de rock, want nee, ook op dit heftige zesde album geven ze niet af, gaan ze als rechtstreekse descendenten van The Stones, Led Zeppelin, The Doors, The Stooges en Foo Fighters resoluut terug naar hun bron.

De typische Black Box Revelation-sound van het duo haal je er zo uit. Dieplijzig insnijdende zang, rauwe gitaren, groezelige bas en energiek splijtende drums als recht uit doffe Detroitse garages. Al mag het nu van tijd tot tijd ook eens donker of experimenteel. De nieuwe plaat is niet voor niks in Londen geproduceerd door Andy Savours, man van o.a. Arctic Monkeys en The Killers. Vooral diens fenomenale werk voor Black Country, New Road en de energie die van hun debuut afspatte, maakte Savours voor Paternoster  onmiddellijk de producer-‘most wanted’. Het initieerde Black Box Revelation in de elektronica-experimenten, in synths en drumcomputers. En het derde groepslid, multi-instrumentalist-keyboards- en basspeler Jasper Morel, die wordt er voor de podia stilaan onmisbaar mee. Black Box Revelation live definitief in 3D, de extra-‘Neil Young-Crazy Horse’-toets, zeg maar.

Kanjer Wrecking Bed Posts kennen we al, trekken ze op ‘Poetic Rivals’ daarmee onmiddellijk hun muzikale en poëtische oorlog op gang. Volgt Heads or Tails, bevreemdende fantasie van Paternoster, kop of munt opgooien op de uitkomst van een relatietje, doorgaan daamee of niet. Tijdens de making-of van dit repetitief pulserende Heads or Tails, verrassend ingeleid door scanderende meisjesstem, bloeiden hun eerste experimenten met drumcomputer, maar uiteindelijk ging alles toch helemaal terug naar het pure van het fysieke drumstel. Single Mr. Big Mouth, jongens, da’s een gedurfde knaller en zo agressief ook komen ze binnen. Over het hebben van een ‘big mouth’ en de vraag hoe met plastieken lui om te gaan. Als een Paternoster en van Dijck best misschien, je goed voelen in je nederige zelf, zingen van “I am the person that I want to be” en met, ondanks alle verbale hevigheid, hard en luid, ook zo zorgeloos mogelijk pompende authenticiteit overal in het rond.

Tekstueel zit er zeker meer poëtische diepgang in de jonge lyrics van Paternoster en Beverly Jo Scott. Samen trokken ze op geestelijk avontuur. Je speurt verlangen ook, alles geschreven in de lockdown van een pandemie weetjewel. Neem de ingetogen prachtsingle Losing a Friend, het emotionele houvast bij verlies van dierbaren, of breder, het kwijtraken van banden. Een Paternoster ingetogen twijfelend, alles inzingend in zijn laagste register ooit. Verder al rockend flirtend met euforiserende middelen in Alcohol of in single Margarita. Of mijmerend in Coastline, beetje The Scabs, energiek verbouwde akoestische song, met toevoeging van synths.

De bloedbroeders blijven zo in de huidige muziek-ratrace hun eigen Black Box-revelatie waarmaken. Ze zijn anno 2023 dan wel minder losbol in het muziekmaken, maar het plezier van het ongekunsteld rechttoe rechtaan spelen, hoor je zo, dat blijft pal centraal, de energie van de rammende jonge honden die ze waren toen ze starten als minderjarige tieners. Waren ze toen landskampioen performen met 220 optredens per jaar, nu zijn het verantwoordelijke huisvaders en elk ouder van twee kids. Maar hun wilde inborst is gebleven. Jong van geest blikten ze een frisse mainstreamgitaarplaat in, op-en-top up-tempo, vol met gebalde, catchy songs in evenveel variaties van postcorona-adrenaline.

Karakterzanger Paternoster heeft zijn ‘The Voice’-jurylidvingertje zelfs wat voor zijn eigen zangvermogen gehanteerd. Er zit variatie in de zanglijnen en vaak zijn ze met hun harmoniën mooi met z’n drieën in het getouw. De live-energie zit er, met dank aan producer Savours, goed in en de nieuwe songs hebben ook de vuurproef in een mini-Amerikaanse tour van Seattle tot San Diego doorstaan.

In afwachting van de release van hun nieuwste, speelde Black Box Revelation enkele dagen geleden in het Antwerpse Sportpaleis dan ook nog eens ‘My Hero’ van de Foo Fighters als Studio Brussel’s indrukwekkend eerbetoon aan hun overleden drummer Taylor Hawkins. De video van het gezelschap en die honderd (!) simultaan meemeppende drummers gaat nog steeds de wereld rond.
Op 1 mei gaat er dan ook Black Box Revelation Live in Rockpalast op WDR op antenne. Alle hens aan dek dus, want weer wind genoeg in de zeilen.

De opvolgers van anthems als Rattle My Heart, My Perception, War Horse, Tattooed Smiles en vele andere, je vindt ze royaal op deze Poetic Rivals. De rock ‘n roll van de Black Box Revelation is alive and kicking en hun concertagenda staat weer vol. Pak daar dus, tenzij je ‘t meer voor ‘t biergooien hebt, straks maar weer de luchtgitaren op en go full speed ahead met… ‘Our Heroes’.

https://www1.wdr.de/mediathek/video/sendungen/rockpalast/video-unplugged-black-box-revelation—wrecking-bed-posts-100.html

 

 



  1. Wrecking Bed Posts 
  2. Heads or Tails 
  3. Alcohol 
  4. Mr. Big Mouth 
  5. Losing a Friend 
  6. Silver Lining 
  7. Poetic Rivals 
  8. Coastline 
  9. Move Your Feet 
  10. Margarita