Het kostte Baptists Generals 10 jaar om met een opvolger voor hun onvolprezen album No Silver No Gold te komen maar het nieuwe album Jackleg Devotional To The Heart is dan wel gelijk een van de mooiste van dit jaar.

De band uit Denton, Texas debuteerde in 2000 met de EP The Dog en in 2002 met de EP Void Touching Faster Victuals maar het debuutalbum/meesterwerk No Silver No Gold uit 2003, een verslavende collectie lofi drunken folksongs met spookachtige, opgejaagde, claustrofobische draai (zoals de band het zelf ook noemt), bracht Baptist Generals pas volledig en wereldwijd in zicht. Met indrukwekkende live optredens werden vervolgens grote verwachtingen geschapen maar het werd angstig stil rondom de band. Bijna tien jaar zit er tussen Jackleg Devotional To The Heart en zijn voorganger. Een poging om in 2005 al een nieuwe plaat op te nemen mislukte. Voornaamste reden: songwriter/zanger Chris Flemmons vond toen de songs gewoon niet goed genoeg.

Met Jackleg Devotional To The Heart heeft Baptist Generals een zeer overtuigende opvolger gemaakt op meesterwerk No Silver No Gold. Je kunt aan alles horen dat de band songs heeft laten rusten en rijpen en ze daarna in een optimale sfeer heeft kunnen opnemen. De productie van Stuart Sikes (Cat Power, Modest Mouse, White Stripes en The Walkman) is stijlvol puur en dynamisch, ver weg van de lofi. De arrangementen zijn rijk en sfeervol, sluiten ook perfect op de sterke songs aan. Door Flemmons zelf als een love album omschreven en beïnvloed door Archie Shepp, Meredith Wilson en de populaire Ethiopiques serie, heeft Flemmons een diverse collectie songs aangeleverd die hoekig, prikkelend dan weer erg aanstekelijk zijn. Met album openers Machine En Prolepsis en het geweldige Dog That Bit You wordt gelijk de toon gezet. Maar luister naar de aan elkaar gesloten songs als het briljant gestructureerde Oblivion, het hoekige 3 Bromides en het melancholiek dynamische Broken Glass en je snapt helemaal wat ik bedoel. De rest van de songs is al net zo smaakvol (My O My) als introspectief (Morning Of My Life) en verrassend (het prachtig met strijkers en blazers gearrangeerde albumslot Oblivion Overture). Zeker ook door de emotievolle persoonlijke teksten van Flemmons die er met zijn gruizig warme stem aan elke song een fraaie extra lading geeft.

Het ijzersterke Jackleg Devotional To The Heart brengt Baptist Generals in een keer volledig terug aan de frontlinie van de muziek. Het is een album dat met elke draaibeurt dieper emotioneel op je inhakt. En zoals we weten: Dat doen alleen de albums die echt waarde zullen houden.