Magistrale en tijdloze Braziliaanse melodieën kent het album Encore van Arthur Verocai. Ruim 35 jaar na zijn enige album, simpelweg Arthur Verocai getiteld, laat Verocai nogmaals horen hoe een geoliede Braziliaanse bossa of samba spannend en tegelijkertijd exotisch kan klinken.

Arthur Verocai werd in 1945 geboren in Rio de Janeiro en begon zijn artistieke muzikale carrière op 25 jarige leeftijd. Al snel schreef hij arrangementen en orkestraties voor artiesten als Ivan Lins, Jorge Benjor, Gal Costa en Marcos Valle. Met het grote succes van zijn productie (en arrangementen en orkestraties) voor het zeer succesvolle Agora album van Ivan Lins mocht hij op het vooraanstaande Continental Records zijn eigen album opnemen. Op het album nam hij songs op die tussen de Braziliaans invloeden door veel folk, soul en experimentele lo-fi electronica bevatten. Het album kreeg goede pers maar verkocht slecht. Verocai had ondertussen een vette deal bij het grootste Braziliaans tv station TV Globo te pakken en richtte zich in de jaren daarna op het schrijven van tv tunes.

Zoals ook het eerste album van de geweldige Ipanemas (Bossa Is Our Gift was het onbetwiste wereldalbum van vorig jaar) vond Joe Davis, label eigenaar van het uit London opererende Far Out Recordings, die eerste , niet te vinden, Verocai plaat in een achterafstraat in Rio. Terug in Londen draaide hij het aan zijn vrienden, die allemaal wild werden en vroegen waarom hij dat niet opnieuw uit ging brengen. Om al dat moeilijke gezeik over rechten over te slaan belde hij Verocai op en vroeg of hij een nieuw album wilde maken. En daar bleek Verocai al snel voor te porren. De ook in Londen residerende producer Dave Brinkworth (die samen met Autralische DJ Mark ‘Troubleman’ Pritchard samen Harmonic 33 vormt), groot fan van Verocai, reisde naar Rio af om Verocai te gaan helpen.

Op het album Encore hoor je Braziliaanse muziek zoals het bedoelt is. In 11 songs laat hij alle magistrale kanten van zijn muzikale vermogen samenkomen. De heerlijk uplifting openingssongs Tupa Tupi en Amor Na Contra Mao roepen de sfeer op van jaren 70 Rio met zijn rijke strijkers en zwoele zang. Sucuri en het prachtige Abertura zijn juist weer experimenteel te noemen. Het met Rio helden Azymuth opgenomen Bis klinkt daarna weer lekker funky en vet. Ander hoogtepunt van het album is het prachtige Filhos met Ivan Lins. Wat een prachtige ballade is dat en wat een hemelse stem heeft die man nog. Het jazzy en funky Tudo De Bom is vervolgens zo’n onweerstaanbare party knaller en zal voortaan op geen feestje meer ontbreken. Ander hoogtepunt is het prachtige Eu Quero Paz, ook weer met Azymuth. Luister naar die briljante opbouw en dat fascinerende ritme! Mijn persoonlijke favoriet is vervolgens het zeer sfeervolle Caminho Da Roca die met zijn fraaie harmonica alle dromen over Brazilie waarmaakt. Wat een held die Verocai!