Met het vijftien songs tellende Queens of the Summer Hotel is Aimee Mann na vierenhalf jaar eindelijk terug met een nieuw album. In eerste instantie opgezet als musical maar door Covid, en alle culturele lockdown-ellende die daar op aansloot, vervolgens als nieuw eigen album uitgebracht.

Dat de beeldende songs van Aimee Mann optimaal voor film (en/of theater) werken bewees regisseur P.T. Anderson met Magnolia (1999). Manns songs bleken het verhaal van de film briljant aan te vullen, zeker niet alleen door de machtige melodielijnen maar zeker ook door de teksten. Waar Mann met haar eerste twee solo albums al bewezen had een songschrijver van uitzonderlijke klasse te zijn werd dit met Magnolia wel heel erg zichtbaar.

Verschillende albums vol prachtsongs volgden maar het schrijven van songs die de rijk verhalende biografie Girl, Interrupted van Susanna Kaysen in muziek zou omzetten bleef een droom. Kaysen schreef het boek over een verblijf in een psychiatrisch ziekenhuis in de late jaren zestig bevolkt door een keur aan kleurrijke personages met elk hun eigen verhaal.

Mann, immer optimaal geïnteresseerd in elke menselijke gedraging, en zelf ook niet onbekend met mentale gezondheidsproblemen, zag na haar album Mental Illness (2017) de ideale mogelijkheid om met het schrijven van een musical op basis van het verhaal van Girl, Interrupted aan de slag te gaan. Met het reeds eerder aangegeven lockdownprobleem als oponthoud en de uiteindelijke beslissing ze ‘gewoon’ als album uit te brengen.

Het voorgaande verhaal geeft gelijk aan waarom sommige songs haast als schetsen klinken, of veel korter zijn dan we gewend zijn, zoals ze onderdeel kunnen uitmaken van de complete musicaluitvoering. Daarnaast zijn er natuurlijk volledig uitgewerkte tracks waarin alles wat de songs van Mann zo fascinerend maakt terugkomt.

Manns songs hebben een eigenheid die ongekend is. Een Mann song herken je uit duizenden. Met sobere instrumentatie opgezet en met meesterlijke melodielijnen in zang en subtiele arrangementen afgemaakt. Gezongen met die zo super herkenbare prachtstem die elke song moeiteloos van alle emoties voorziet.

Queens of the Summer Hotel heeft alles wat je van Mann hoopt te krijgen. Songs met prachtige beeldende teksten, waar je het verhaal van het theaterstuk/de musical vol in kunt aftekenen, en krachtige muzikale lijnen die gelijk weer ontroeren en boeien. Zo verhaalt At The Frick Museum over een bezoek van één van de hoofdpersonen aan het vermaarde Frick Museum in New York waar ze het Vermeer schilderij Onderbreking van de muziek, naar het Engels vertaald als Girl Interrupted at Her Music, ziet. Zie hier de verwijzing naar het boek van Kaysen.

In Fifteen vertelt een dokter over zijn ‘gave’ of juist pocherij om binnen vijftien minuten de diagnose van een patiënt te stellen, zonder zich daadwerkelijk in die patiënt te verdiepen. In Suicide is Murder omschrijft Mann, over een schitterende melodie, het hartzeer van de overgeblevenen. Home By Now is het emotionele relaas van een meisje, samenlevend met haar vreemdsoortig complimenteuze vader.

Mann voorziet haar verhalen, zoals we van haar kennen, met steeds weer fraai gekozen instrumentaties. Opgezet vanuit de akoestische gitaar of piano ontspinnen zich rijke songs zoals alleen Mann die kan opzetten. Tekstueel logischerwijs anders in opzet als de andere negen Mann albums, heeft Queens of the Summer Hotel weer alles wat haar oeuvre zo bijzonder en volstrekt eigen maakt.