×

Kendrick Lamar

To Pimp A Butterfly

Geschreven door: Ron de Joode

Uitgebracht door: Aftermath / Interscope

To Pimp A Butterfly Kendrick Lamar Soul / Hiphop 4.5 Kendrick Lamar – To Pimp A Butterfly Written in Music https://writteninmusic.com

Hiphop en de boodschap. Het is niet nieuw. Sterker nog, al vanaf het begin was the message een essentieel onderdeel van de hiphop. Hiphop was een cultuur en is nog steeds een cultuur. Subculturen daargelaten. Want hiphop kan nog steeds rauw, gemeen en confronterend zijn. Zoals op To Pimp A Butterfly, het derde album van Kendrick Lamar. De update lieveling van al die mensen die elkaar voor de voeten lopen met het uitdelen van superlatieven, die dit album ten deel vallen. En al de luitjes die zich zo massaal storten op To Pimp A Butterfly kwamen ook al krachttermen tekort toen D’Angelo’s Black Messiah al even onverwacht verscheen.

Om hiphop helemaal te kunnen voelen en begrijpen en zeker albums als To Pimp A Butterfly moet je in een Amerikaanse suburb residential area het leven hebben doorgebracht en niet in een doorzonwoning in Almere Stad of Zoetermeer, om maar eens wat te noemen. Dat neemt niet weg dat ook voor mensen die niet in the hood zijn opgegroeid er genoeg te genieten valt op dit album. Maar het blijft toch vaak bij doen alsof je snapt waar de woede vandaan komt, hoe belabberd de verhoudingen tussen zwart en blank in Amerika nog steeds zijn en meer aangelegenheden waar het gekleurde deel van cowboycountry dagelijks mee te maken heeft. Diepgaand alle teksten gaan analyseren is een leuk tijdverdrijf, maar vaak is het toch de interessantdoenerij van degenen die analyseren om te pochen met het begrip hoe hard het leven van een nigga in hedendaags Amerika toch wel niet is. To Pimp A Butterfly kan ook op een minder gewichtige manier beluisterd worden.

To Pimp A Butterfly is dus geen MacDonald’s hiphopalbum. Het is een album waar veel op gebeurt. Zowel tekstueel als muzikaal. Is het een meesterwerk? Geen idee, dat zal de tijd moeten uitwijzen. Om To Pimp A Butterfly te kunnen doorgronden is volledige aandacht nodig. Kendrick Lamar maakt het de luisteraar niet gemakkelijk. En pas na vele draaibeurten zal het album de geheimen openbaren. En omdat er uit diverse muzikale stijlvarianten wordt geplukt is het geen standaard B-Boy gebeuren: jazz en funk zijn belangrijke ingrediënten die Lamar opdient. Maar de westcoastflow (zoals in These Walls) is ook weer ontegenzeggelijk aanwezig. Het maakt het album misschien wat minder eenduidig, maar des te verrassender, want bij het einde van iedere track het steeds maar weer de vraag is welke kant To Pimp A Butterfly weer uitgaat.

Het album start provocered met de sneer ´every nigger is a star´, een sample van het gelijknamige nummer van Boris Gardiner en al snel ontaardt deze track in glijerige p/funk, waar en passant George Clinton ook nog wat mag meemompelen. King Kunta is old school onversneden G-Funk en wordt er weer veel lucht verplaatst. Een lekkere strakke track met een behoorlijke dosis old school Thug Life attitude. Het al eerder genoemde These Walls is meer dan enkel kale hiphop: opnieuw weer lekker veel stroperigheid en sleazyness en behoort dit tot de toegankelijke hoogtepunten van To Pimp A Butterly. En daarmee wordt opnieuw hét USP benadrukt: Lamar weet serieuze onderwerpen aan te snijden op een serious beat, maar tegelijkertijd de luisteraar niet te verliezen door enkel zware thematiek aan te snijden. Lamar maakt niet de fout die – om maar een dwarsverband te noemen – die veel makers van arthouse vaak maken: constant de kijker / luisteraar vermoeien met serieuze moeilijkdoenerij en dat vergeten te doseren. Natuurlijk is het op To Pimp A Butterfly allemaal behoorlijk menens, maar enige luchtigheid kan de boodschap soms nog alleen maar versterken. En dat snapt Kendrick Lamar in voldoende mate op dit behoorlijk afwisselende album. En worden diverse doelgroepen bereikt. En daar gaat het uiteindelijk om wanneer een boodschap moet worden verspreid.

Waar het op u en Alright minder toegankelijk aan toe gaat, is de brokenbeat van Momma onvoorspelbaar en avontuurlijk. En alhoewel het best wel worstelen is naar het einde van het album wordt het in i weer voldoende herkenbaar met een vette Isley Brothers sample. Om te eindigen met het trage en lange Mortal Man, waar Lamar wat virtueel zit te lullen met een verrezen 2-Pac. Misschien een beetje te veel van het goed om de track bijna 12 minuten te laten doortrekken, maar excentriek is het allemaal wel.

En zal To Pimp A Butterfly de jaarlijstjes van 2015 gaan halen of domineren? Wanneer de lofuitingen en jubelende stukjes op één hoop worden gegooid, dan is het oordeel al geveld en is de strijd al gestreden. Onzin natuurlijk, het is vooral ook een beetje de hype die zich rondom dit album meester heeft gemaakt. Dat neemt echter niet weg dat To Pimp A Butterfly een album is dat niet gestreamd, maar gewoon op vinyl of CD gekocht moet worden. Een meer dan behoorlijk puik en stoer album, dat echter wel met mate moet worden geconsumeerd. Pas dan komt To Pimp A Butterfly het beste tot zijn recht. Een werkstuk met een lange houdbaarheidsduur. Zoveel is na een zooitje draaibeurten wel duidelijk geworden.

Tracklisting To Pimp A Butterfly

  1. Wesley’s Theory (feat. George Clinton & Thundercat)
  2. For Free? (Interlude)
  3. King Kunta
  4. Institutionalized (feat. Bilal, Anna Wise & Snoop Dogg)
  5. These Walls (feat. Bilal, Anna Wise & Thundercat)
  6. u
  7. Alright
  8. For Sale? (Interlude)
  9. Momma
  10. Hood Politics
  11. How Much A Dollar Cost (feat. James Fauntleroy & Ronald Isley)
  12. Complexion (A Zulu Love) (feat. Rapsody)
  13. The Blacker The Berry
  14. You Ain’t Gotta Lie (Momma Said)
  15. i
  16. Mortal Man


  1. Wesley's Theory
  2. For Free? [Interlude]
  3. King Kunta
  4. Institutionalized
  5. These Walls
  6. U
  7. Alright
  8. For Sale? [Interlude]
  9. Momma
  10. Hood Politics
  11. How Much A Dollar Cost
  12. Complexion (A Zulu Love)
  13. The Blacker The Berry
  14. You Ain't Gotta Lie (Momma Said)
  15. I
  16. Mortal Man