Westies is de geuzennaam voor Iers Amerikaanse misdaadbendes die in de periode ’65 tot de vroege jaren tachtig actief waren in Hell’s Kitchen, het epicentrum van de onderwereld in Manhattan. De rivaliteit tussen Puerto Ricanen en andere straatbenden uit de Upper West Side werd vereeuwigd in de in ’61 verfilmde musical West Side Story, een geromantiseerde versie van de gebeurtenissen.  ‘West Sides Stories’ is een meer realistische soundtrack, Michael McDermott ontliep nipt een jarenlang verblijf in de gevangenis. Heather Houston zou zijn leven drastisch veranderen. “I Don’t know wether to kill you or mary you”, zou McDermott zich tijdens een eerste kennismaking in een plaatselijke bar hebben laten ontvallen. Gelukkig koos hij voor het laatste. Onder de naam The Westies bundelden ze hun creatieve krachten en McDermott zet de traditie van zijn Ierse ouders en grootouders verder met onderhoudende verhalen.

Vanaf de wrange openingssong Hell’s Kitchen tot desolate afsluiter Still worden we geconfronteerd met de rauwe realiteit waarbij minder aangename aspecten zoals uitzichtloze drankzucht, wetteloosheid en moord geenszins uit de weg worden gegaan. Een fraaie songcyclus, muzikaal ondersteund door de fiddle en harmoniezang van Heather, de gitaar van Joe Pisiapia (k.d. Lang) en  toegevoegd pianowerk van John Deaderick (Patty Griffin, Emmylou Harris en Will Kimbrough), beschrijft  vaak duistere gebeurtenissen uit vervlogen decennia in een emotioneel geladen benadering waarin ook ruimte is voor tederheid en romantiek zoals in ‘Rosie’ en ‘Fallen’. In laatstgenoemde song komt Heather, evenals in  Say It en afsluiter Still indrukwekkend op de voorgrond met haar doorleefde hese voordracht. Met dit verfijnde, persoonlijke werkstuk van tijdloos allure stappen The Westies in de voetsporen van Dylan, Murphy en Springsteen. Evenals het werk van die illustere voorgangers groeit West Side Stories bij iedere beluistering.