Het is niet altijd zo geweest, na een blitzstart in tweede helft van de jaren tachtig met Guitar Town, leidt de destructieve door drank en drugs en echtelijke problemen geteisterde levenswandel naar een uitzichtloze situatie en noodgedwongen rustpauze. Steve Earle overleeft een heroïneverslaving en beleeft vanaf ’94 in Nashville een artistieke renaissance als singer-songwriter met Train A Comin’ die nog steeds verderloopt.

De afgelopen jaren legt de troubadour zich een bijzonder strak schema op, na uitgebreide tournees volgt telkens een nieuwe, in kleurige cover art van John Kirkpatrick verpakte langspeler. De breuk met Allison Moorer verwerkt Earle met het naar de blues lonkende Terraplane. Vorig jaar was er naast de reguliere tour met The Dukes een concertenreeks naar aanleiding van de dertigste verjaardag van Guitar Town en nu is er alweer nieuw werk uit.  So You Wannabe An Outlaw komt onder hoede van producer Richard Bennett tot stand, het is het eerste werkstuk dat de Texaan in Austin opneemt  en een terugkeer naar de Warnerstal.

Met Nashville en country heeft Steve Earle altijd al een bijzondere relatie, hij bewondert vooral de meer ruig rockende sound van de rebelse outlawgeneratie met Billy Joe Shaver, Johnny Paycheck en later aangevoerd door Tompal Glaser, Waylon Jennings en Willie Nelson en in de jaren tachtig  succesvol verdergezet met The Highwaymen die Jennings en Nelson verenigt met Johnny Cash en Kris Kristofferson. De appreciatie is wederzijds, Jennings coverde Dreaming My Dreams en de laatste langspeler van The Highwaymen opent met The Devil’s Right Hand afkomstig van Earle’s Copperhead Road.

De titeltrack is meteen een waarschuwende sneer.“So you wanna be an outlaw, buddy take it from me. This living on the highway ain’t everything it’s supposed to be. Everybody reckons that they wanna be free. Aint no body wants to be alone”. De titeltrack waarin Nelson even opduikt, is meteen een waarschuwende sneer. Als de met pedalsteelman Ricky Ray Jackson  uitgebreide Dukes  een flink rockend Looking For A Woman aansnijden, komen we meteen op vertrouwd terrein. Earle’s problematische relatie met vrouwen komt eveneens in het op fiddle voorbij walsende You Broke My Heart aan bod en in het samen met Miranda Lambert gecomponeerde en gezongen This How It Ends, een pijnlijk realistisch duet.

Voor de fraaie countrypicker News From Colorado zaten Earle’s ex Allison Moorer en nichtje Emily mee aan de schrijftafel en het  fragiele The Girl On the Mountain getuigt in al zijn soberheid van poëtische schoonheid. Vlammende gitaren vuren Fixin’ To Die aan en met de combinatie van huppelende fiddle en twangende Telecaster belanden we met Firebrake Line en vooral een de honky tonker If Mama Coulda Seen Me in de glorieperiode van de Bakersfield sound.

In Walkin’ In LA is zo’n authentieke honky tonk held aanwezig, Johnny Bush, de ondertussen hoogbejaarde voormalige Texaanse ‘caruso van de country’ zingt even mee.  Dat er met het aan Guy Clark geadresseerde Goodbye Michelangelo wordt afgesloten is niet echt verwonderlijk. Earle die destijds vanuit Texas als  jonge snaak in Nashville verzeilde werd opgevangen door Clark. Zo lijkt de cirkel rond met dit meer dan ooit in country gedompelde, als hommage opgevat werkstuk, met vooral de rauwe benadering van illustere outlaws in het genre indachtig. Wellicht is  de rusteloze troubadour ondertussen al met een opvolger bezig.