Een geweldig album als Primrose Green opvolgen… je zou er maar voor staan. Ryley Walker schijnt dat probleem echter helemaal niet gezien te hebben. Zijn nieuwe album Golden Sings That Have Been Sung blaakt van het zelfvertrouwen en is zowaar nog beter dan zijn voorganger.

Het album werd afgelopen winter opgenomen in zijn thuisstad Chicago en zoals Walker al eerder aangaf is het album als een ode aan zijn stad geworden. Hij wilde een plaat maken die alles wat de stad muzikaal zo bijzonder maakt omvatte. Zijn volop van folk doortrokken songs kennen daardoor nu ook fijne indierock-dwarsheid die ook bands als Tortoise en artiesten als Jom O’Rourke kenmerken. En Walker heeft flink wat jazzy elementen aan zijn songs toegevoegd. Het maakt Golden Sings That Have Been Sung een zowel ambitieus als erg mooi en gevarieerd album.

Gelijk met het prachtige The Halfwit In Me ben je je daarvan bewust. Wat een geweldige openingssong is dat. Prachtig gitaarmotief en fijne instrumentatie en Walkers stem daar prachtig in vallend. Het zet de hoge standaard voor een 8 songs tellend album. Met prachtsongs als A Choir Apart, Funny Things She Said en Sullen Mind maakt Walker ook gelijk duidelijk dat hij niet meer prominent een solo-artiest is maar nu ook frontman is van een band. Vooral de laatste song heeft een lekker psychedelische sfeer die met elektrische en akoestische gitaar tot een vette climax wordt opgetrokken. De toevoeging van drums, bas en toetsen zijn nu op plaat ook prominenter dan ooit. Het verfijnde samenspel maakt elke compositie rijker en krachtiger.

Iets wat gelijk zeer duidelijk tot uitdrukking komt in het overweldigende The Roundabout dat het fraai ingetogen I Will Ask You Twice op het album opvolgt. The Roundabout was voor het eerst te horen op Into The Great Wide Open vorig jaar. Hij bedacht het gitaarmotief in de ochtend en wilde dit gelijk vervolg op het podium geven. De song groeide voor de opnamen van het album al uit tot een van de hoogtepunten in Walkers oeuvre. Het net al net zo geweldige The Great And Undecided en de lome, lekker lang uitgesponnen, prachtige albumafsluiter Age Old Tale maken Golden Sings That Have Been Sung tot een meer dan geweldige opvolger van Primrose Green.

In zijn teksten is Walker op Golden Sings duidelijk meer persoonlijk. Net als zijn helden Mark Eitzel en Mark Kozelek zijn de teksten schetsmatig en vertellen ze veel meer over zijn leven dan ooit voorheen. Net als voornoemde voorbeelden komen de teksten steeds in strofen voorbij. ‘Only Had A Christian Education’ (Sullen Mind), ‘Come To Think Of It, I Think My Dad Always Wanted A Daughter en ‘I Want To Buy You A Drink, But My Credit is Quite Shit/We Can All Laugh and Have Tap Water’ (The Roundabout) blijven gelijk hangen. Maar bij meerdere luisterbeurten is er zoveel meer te ontdekken en genieten.

Wat Golden Sings zo bijzonder maakt zijn niet alleen de erg sterke songs en de perfect geplaatste arrangementen/instrumentaties maar ook de prachtige opbouw van de songs en de avontuurlijke tegelijk tijdloze productie die Walker samen met vriend (en oud Wilco-man) Leroy Bach voor zijn rekening nam. Daarnaast zingt Walker nog mooier dan op de voorganger. Golden Sings That Have Been Sung is kortom wederom een prachtplaat.