Op zijn Facebookpagina is Israel Nash (Gripka) zijn fans al een flink aantal weken warm aan het maken voor de release van zijn nieuwste album Rain Plans. Het is ook niet gek als die fans hooggespannen verwachtingen hebben na de vorige albums: New York Town (2009) was al een prachtalbum, Barn Doors And Concrete Floors (2011) overtrof dat nog eens. Dat album is in ons land waanzinnig goed ontvangen, het heeft de singer-songwriter uit de VS veel optredens en credits opgeleverd. Zeker weten dus dat veel americana-liefhebbers hebben uitgekeken naar dit nieuwste album.

Om maar met de deur in huis te vallen: als die liefhebbers een voortzetting van het geluid op Barn Doors And Concrete Floors verwachten, dan zullen ze teleurgesteld zijn. De Amerikaan heeft duidelijk geprobeerd met wat nieuws te komen, te vergelijken met de vorige 2 albums is Rain Plans dan ook niet. Of beter gesteld, er is wel een vergelijking te maken, maar dan zal de conclusie zijn dat de verschillen groot zijn. Kort samengevat zou je Rain Plans kunnen omschrijven als ‘psychedelische Neil Young’. Die vergelijking heeft niet alleen met Nash’ zangstem te maken, die nog meer dan voorheen lijkt op de stem van Young, ook de composities sluiten aan bij enkele van de Canadese legende. Dat begint al met Woman At The Well (hieronder te beluisteren), dat in de coupletten een soort psychedelische From Hank To Hendrix is.

Israel Nash Gripka (die dat Gripka steeds vaker achterwege laat, zo ook op dit album) is een tijdje geleden verhuisd naar een plaatsje in de buurt van Austin (Texas). Die nieuwe omgeving van de Lone Star Hills was de inspiratie voor Rain Plans, omschreven als “a testament to the overwhelming grandeur of nature and our place in it.” Die waardering vind je al vóór je nog maar een noot hebt gehoord. Kijk maar eens naar de albumhoes. Verder lees je in het hoesje ‘See the beauty that surrounds you’ en achterop het album staat ‘For The Eagle And The Moon’. Ook muzikaal en tekstueel is die waardering van Nash voor zijn nieuwe leefomgeving te voelen, onder meer door de soundscapes die regelmatig voorbijkomen. Luisterend naar de muziek waan je je bijna in ‘zijn’ omgeving. Zijn stem staat minder op de voorgrond dan op de vorige albums, die lijkt veel meer geïntegreerd in de muziek. Alsof Nash een geluid wil brengen dat in dienst staat van zijn leefomgeving.

Het levert in totaal 9 nummers op, goed voor 3 kwartier aan sfeervolle muziek. Wat opvalt is dat veel van die nummers eenzelfde psychedelisch geluid hebben. Ook geldt dat meerdere keren nog ver voor het einde de tekst/zang langzaam wegvalt, dat de eindes van die nummers dus een relatief lang instrumentaal stuk kennen. Het past weliswaar bij de hele sfeer, maar omdat dat bij meerdere nummers zo is, is dat is wel even wennen. Soms roept het zelfs de vraag op bij “ben welk nummer ben ik nu ook weer?” Het maakt van Rain Plans meer een conceptalbum dan een album met individuele nummers.

Mocht je fan zijn van die eerste 2 albums en (dus) teleurgesteld zijn, dan is het advies om toch even de rit uit te zitten. Het album eindigt namelijk met Rexanimarum, dat wel weer in de lijn ligt van het eerdere werk. Dit nummer zal voor die fans een heleboel goedmaken. Door deze nieuwe weg in te slaan loopt Nash dus het risico dat bestaande fans teleurgesteld zijn. Toch is nu al zeker dat Rain Plans hem ook een grote hoeveelheid nieuwe fans gaat opleveren. De officiële release van het album is pas 30 september. Ben je nieuwsgierig geworden en wil je nu al meer horen? Ga dan naar de website van Israel Nash, voor een gratis download van titeltrack Rain Plans.

Binnenkort is Israel Nash in ons land. Hier de data en locaties:
23-10-2013: Luxor Live, Arnhem
25-10-2013: Paard van Troje, Den Haag
26-10-2013: Manifesto, Hoorn
27-10-2013: Walk About Music, Edam-Volendam (middag)
27-10-2013: Effenaar, Eindhoven (avond)