In het dagelijkse leven maakt David Massey deel uit van een in Washington DC gevestigde advocatengroep. Ruim vijftien jaar speelt hij gitaar en dat blijft hij sporadisch doen in zijn vrije tijd.  Zijn eerste song schrijft hij op zijn vijfendertigste, de labiele geestestoestand van zijn zuster verwoordt hij  in Susie Came Home, het duurt zes jaar voor er nieuw song werk aankomt. De respons die hij tijdens zeldzame podiumpassages in de koffiehuizen en clubs van DC krijgt, moedigt hem aan om door te zetten en in 2004 debuteert hij met Blissful State Of Blue. Vijf jaar later is er een met So Many Roads een opvolger. Ondanks zijn drukke baan bij het advocatenkantoor heeft Massey ondertussen een derde langspeler uit waarop hij opnieuw door veteranen uit de plaatselijke muziekscène wordt geflankeerd.

Het ritme en de opbouw van het openingsnummer Ride With You herinnert bij momenten aan Dylans All Along The Watchtower terwijl in de heldere gitaarlicks van Jay Byrd invloeden van het snarenspel van Mark Knopfler echoën ten tijde van Dire Straits huizen. De zacht wiegende countryrock van Broken Home refereert aan vroeg werk van John Prine. Als we toch vergelijkingen maken mag de naam Steve Forbert evenmin onvermeld blijven.

Het balladewerk Dust Into a Star, mijmeringen over de gevoelens van een miskend muzikant,en Songs For Olen (niets te maken met het gelijknamige Kempense dorp) staan op hetzelfde hoge niveau en evolueren respectievelijk op pedalsteel en cello. Na een rinkelende pianoballade is de tweede helft nagenoeg volledig opgebouwd met akoestisch werk in de betere troubadourstraditie, de afsluitende titeltrack Until The Day Is Done opgenomen in de huiskamer brengt Massey moederziel alleen. Er is geen zwakke song te bespeuren en het songwerk is onveranderlijk met een eigen identiteit verbonden.