×

Recensie

Roots

26 februari 2015

American Aquarium

Wolves

Geschreven door: Dick Hovenga

Uitgebracht door: Blue Rose

Wolves American Aquarium Roots 4 American Aquarium – Wolves Written in Music https://writteninmusic.com

Dat het uit Raleigh afkomstige American Aquarium met elk album zichzelf muzikaal verdiept mag duidelijk zijn. Met Brad Cook van Megafaun als producer is ook op Wolves voor spannende nieuwe muzikale wegen gekozen.

Met Burn. Flicker. Die, hun voorlaatste, door Jason Isbell geproduceerde, album van drie jaar terug, kwam voor de band uiteindelijk de grote Amerikaanse doorbraak. Het was in al zijn rauwe passie precies het juiste album op het juiste moment. Hoe vreemd die doorbraak ook was omdat de meeste teksten van het album juist gingen over het ‘het niet maken’ en de band ook echt het idee had om er na dat album volledig mee te stoppen. Gelukkig is dat dus niet gebeurd.

American Aquarium-voorman BJ Barham is een zeer interessante songschrijver die sinds de band in 2006 startte een imposant oeuvre aan het opbouwen is. En vooral met de laatste albums (Dances for the Lonely (2009), Small Town Hymns (2010) en het eerder genoemde Burn. Flicker. Die. overtreft hij zichzelf met elke release weer. Het heeft er zeker ook mee te maken dat hij de laatste jaren in gitaristen Ryan Johnson en Colin Dimeo, bassist Bill Corbin, drummer Kevin McClain en Whit Wright op keyboards en pedal-steel een geweldige band heeft en zij als geen ander aanvoelen wat de songs van Barham nodig hebben.

Wolves is ondertussen hun zesde studioalbum en het mede door Brad Cook gecreëerde geluid laat wederom een andere band horen. De sound is meer relaxed tegelijk meer toegankelijk dan ooit. Het rijk gearrangeerde Family Problems is een prima album opener als wel niet echt een introductie van datgene wat er volgt. Want de arrangementen die de songs van Barham op de rest van het album vergezellen zijn vooral bandgericht. Juist in prima songs als Southern Sadness, Ramblin Ways en de titeltrack is duidelijk te horen hoe goed de band op elkaar ingespeeld is en exact de juiste sfeer en nuance weet aan de brengen die de rijke teksten van Barham verdienen. Ook het erg fraaie Man I’m Supposed To Be is een van de sterkste songs die de band tot op heden opnam.

Hoogtepunt van het album mag Losing Side Of Twenty Five genoemd worden. Een ijzersterke song die verhaalt over het ouder worden en het zien veranderen van de leefomstandigheden van de je ‘oude’ vrienden als je zelf onderweg bent. De lekker dikke southern rockers Wichita Falls en albumafsluiter Who Needs A Song maken het songpalet van Wolves compleet.



  1. Family Problems
  2. Southern Sadness
  3. Man I'm Supposed To Be
  4. Wichita Falls
  5. Old North State
  6. Ramblin' Ways
  7. Losing Side Of Twenty-Five
  8. End Over End
  9. Wolves
  10. Who Needs A Song