Yvette is een noiserock duo uit Brooklyn. Zoals wel vaker in het genre, maakt dit duo vaak meer herrie dan een voltallige band. Ze gaan gewapend met enkel gitaar en drums, maar voegen aan beide instrumenten erg veel effecten toe. De mechanische en nogal lompe ritmes doen al snel denken aan industrial, koud en afstandelijk. De zang klinkt kalm en onderkoeld, wat het industrial-sfeertje alleen maar versterkt. Een mantra-achtige groove duikt in sommige nummers op, zodat het geluid soms ook sterk neigt naar techno. Tijd om jezelf te verliezen in die groove is er niet, want na ongeveer drie minuten zijn de meeste nummers alweer voorbij.  Door deze kille, monotone benadering is Yvette meer schatplichtig aan elektronische muziek dan rock, maar vergis je niet; ze zijn noiserock tot op het bot. Echter, wel noiserock van het moderne soort. Het soort waarvan er in Brooklyn wel meer gemaakt wordt.

Om het gemene randje te ontdekken hoeven we alleen maar naar de productie van dit album te luisteren. Op zacht volume klinkt het dun en ongevaarlijk, maar draaien we de volumeknop een stukje verder naar boven is het gelijk oorlog in je huiskamer. Het gevaar bij dit soort albums zit hem al snel in de dynamiek.  Hard produceren is niet moeilijk, maar tegelijkertijd de nuances in de muziek behouden blijkt vaak een stuk moeilijker. Dat wordt hier kundig opgelost. Alle vervorming,, ruis en feedback die ontstaat door de opname maakt deel uit van het totaalgeluid.  Ook qua manier van spelen is dit noiserock. Feedback en galm speelt een belangrijke rol in het geluid van dit duo. Drums galmen hard na, gitaren piepen en knarsen in plaats van akkoorden te spelen.

Yvette is zwaar beïnvloedt door andere bands in hun omgeving, maar geven er wel hun eigen draai aan.  De keuze om de nummers zo kort te houden is misschien een beetje jammer. Ze bezitten een bezwerende kwaliteit die er goed aan doet om gerekt te worden. Voor nu; hard draaien!